Rasa: Czarodziej o wyglądzie człowieka, demonolog, okultysta, teurgista, teoretyk
Wiek: 159
Wzrost: 184 cm
Krzepa - Słaby, Wytrwały, Odporny
Zwinność - Zręczny, Powolny, Bardzo Precyzyjny
Percepcja - Wyostrzony wzrok, Bardzo wyostrzony słuch, Przytępiony węch, Przytępiony smak, Wyostrzone czucie, Niezwykle wyostrzony zmysł magiczny
Umysł - Bardzo bystry, Bardzo błyskotliwy, Bardzo silna wola
Prezencja - Przeciętny wygląd, Wyprostowany, Pedantyczny, Niezwykle uporządkowany, Charyzmatyczny
Magia: Magia Ognia [adept], Magia Porządku [mistrz], Magia Dobra [uczeń], Magia Zła [adept], Magia Pustki [adept], Magia Istnienia [adept], Magia Demonów [mistrz], Magia Ducha [mistrz], Magia Umysłu [adept], Magia Przestrzeni [mistrz]
Cechy specjalne:
- Teoretyk - Alcezzar jest wielkim teoretykiem magii, posiada gigantyczne wręcz zasoby czysto akademickiej wiedzy które są mu w większości niepotrzebne. Ta potrzeba zdobywania wiedzy pcha go jednak w przód od wielu lat...
- Psionik - czarodziej rozwinął u siebie pewne zdolności z zakresu psioniki - potrafi nieco czytać w myślach, odczuwa emocje, potrafi przenosić pewne przedmioty na niewielkim zakresie oraz teleportować się na pewne odległości bez użycia magii.
- Fundamentalista - Alcezzar jest konserwatystą we wszystkich względach - społecznych, politycznych, religijnych i obyczajowych. Nosi się ze staromodną godnością, jest uporządkowany, wręcz pedantyczny. Często narzeka na degenerację współczesnego świata, potrafi prowadzić długie polemiki w obronie swych racji.
Umiejętności:
- Alchemia [W]
Demonologia [M]
Okultyzm [W]
Teurgia [W]
Uniki [O]
Broń drzewcowa [O]
Jeździectwo [O]
Wykształcenie akademickie [M]
Pływanie [O]
Negocjacje [W]
- Mahoniowy kostur z runicznymi inskrypcjami w atzlu
Staromodna szata w ciemnych kolorach
Gruba księga służąca za notatnik
„Zestaw małego okultysty” – wisiory, medaliony, proch, kreda, łojowe świece etc.
Kilkanaście amuletów i sygnetów różnych Lóż
Merwydd – magiczny amulet w kształcie czaszki wilka, którego Alcezzar nigdy nie zakłada i boi się jego magicznych właściwości. W medalionie zawarte są dusze pokonanych przez niego demonów, duchów i innych nadnaturalnych bytów, moc którą może wyzwolić amulet jest przerażająca
Wygląd
Wysoki, czarnowłosy mężczyzna o zadbanym zaroście i nieco staroświeckiej fryzurze. Spojrzenie przenikliwych, ciemnozielonych oczu onieśmiela inne istoty a tajemniczy, wiecznie błąkający się na jego twarzy uśmiech może wyrażać dosłownie wszystko. Podpiera się stylowym, mahoniowym kosturem, chodzi jednak wyprostowany i pełen osobliwej, starodawnej godności. Zawsze nosi się dystyngowanie, odpowiednio do swej pozycji. Potrafi być przerażająco zimny i okrutny, przyjaźnią obdarza niewielu, jest jednak lojalny w tych znajomościach, względem przyjaciół zawsze pomocny i życzliwy.
Charakter
Alcezzar jest uporządkowany, systematyczny, niezwykle wytrwały i praworządny. Uważa silne prawo i moralność za dwie podstawy społeczeństwa i jest gotów oddać naprawdę wiele w obronie tych wartości. Osoby które znają go powierzchownie mogą uznać że jest oschły i uszczypliwy, on jednak nie dba o opinię nic dla niego nie znaczących osób. Uważa się za osobę honorową i w imię tego honoru jest w stanie poświęcić bardzo wiele, włącznie z życiem. Nie uważa dobra za wartość absolutną i rzadko kieruje się w życiu bezwarunkowym miłosierdziem, względem bliskich jest jednak lojalny i nieustępliwy, potrafi nawet skrzywdzić kogoś by go chronić. Nigdy nie unika rozmów na żaden temat, lubi się dobrze wyspać i nienawidzi gdy ktoś burzy jego uporządkowane plany, nie stroni też od dobrej muzyki czy spotkanie w dobrym towarzystwie. Bardzo rzadko się spóźnia, jeśli w ogóle. Czasem jednak daje o sobie znać jego mroczniejsza strona – jest wtedy zimny, wyrachowany i bezlitosny. Nie zna miłosierdzia dla wrogów a jego chorobliwa praworządność wielu zaprowadziła na szafot, lubi bowiem współpracować z innymi podobnymi mu osobami.
Historia
Alcezzar nie jest jego prawdziwym imieniem. Czarodziej wywodzący się z Itheur, Loży Ognia, porzucił swe dawne imię w wieku trzydziestu lat gdy pod kuratelą Rukhaela el Nustan, swego mistrza i wuja, udało mu się zostać pełnoprawnych członkiem Loży. Jako członek społeczeństwa magów, Alcezzar nie miał wielu znajomych, ma jednak wielu starych i dobrych przyjaciół, których towarzystwo ceni sobie bardziej niż spędzanie całych dni nad kuflem. Nigdy nie stronił od podróży, interesował się też światem za Zasłoną, co gdy miał około sześćdziesięciu lat – co jak na społeczeństwo czarodziejów jest dopiero początkiem kariery – sprowadziło na niego kłopoty w postaci przyzwania i spętania w tym świecie potężnego demona pychy. Za ten wybryk wykluczono go z Loży, Alcezzar jednak nie poddał się – spędził wiele lat na samotnych studiach, był bywalcem wielu innych Lóż. Po przeżyciu nieszczęśliwej miłości do czarodziejki z Bergen nie związał się z nikim bliżej. Od tamtej pory żyje w drodze, nigdzie nie przebywając na dłużej. Wiek jednak daje o sobie znać, Alcezzar jest świadomy swego nieuchronnie nadchodzącego końca, pragnie więc stabilizacji, w poszukiwaniu której przybył aż tu…