Valladon ⇒ Karczma pod Tańczącym Kucem

[Silv]

Silveren wpadł do karczmy, bo tutaj właśnie zatrzymali się z bratem. Karczma była tania, bo nie było w niej luksusów. W pokoju, który wynajęli, nie było nic, poza dwoma łóżkami i kufrem. Adearin smacznie sobie spał na swoim łożu, więc Silv podszedł i obudził go mocnym szarpaniem za ubrania. Nie było w końcu czasu do stracenia. Zanim ten jeszcze się rozbudził, Silveren już otworzył kufer i wyciągnął z niego swój plecak i ostrza. Zrzucił płaszcz i upchnął go do plecaka. Ostrza przełożył przez plecy i zacisnął mocno paski utrzymujące pochwy. Sprawdził, czy ostrza znajdują się wygodnie pod ręką.
W międzyczasie, gdy obudził się Adearin, wytłumaczył mu:
- Wstawaj, znalazłem robotę. A co najciekawsze: nagroda wyznaczona jest w tym mieście, a cel również się tutaj znajduje. Mało tego, byłem kilka kroków od niego. Gdybyś przestał się zabawiać w karczmach, tylko chodził ze mną, nagroda mogłaby już być nasza. Teraz musimy go śledzić.
Wyciągnął z plecaka swoją stalową maskę i umocował ja na głowie, a na to narzucił kaptur od kurtki. Czekał teraz, aż jego brat się wygramoli.
- No ruszaj się!

[Adearin]

Adearin leżał w wielkiej wannie, wypełnionej po brzegi wodą ze swoją rudowłosą towarzyszką, której imienia zapewne nie znał. Możliwe że zaczynało się jakoś na A.. Odchylił lekko głowę i zamknął oczy. Jednak po chwili coś zaczęło mącić jego wizję idealnego dnia. Najpierw usłyszał głośno otwierane drzwi a następnie znajomy głos brata. Ze snu na dobre wybudził go dźwięk otwieranego kufra. Łowca lekko rozchylił powieki aby wybadać sytuację a właściwie jaka jest pora dnia. ,, Mniej więcej południe, psiakrew.. - pomyślał tylko. Dał by sobie rękę uciąć że przed chwilą kładł się spać. Usiadł na rogu łóżka pocierając dłońmi oczy. Czuł że cały wczorajszy alkohol jeszcze z niego nie uleciał. Miał nadzieję ze brat nie zauważy tego faktu, albo nie będzie mu robił afery jak zwykle. Wstał i lekko chwiejnym krokiem przedostał się na drugi koniec komnaty do wspólnego kufra. Ukląkł przy nim z niemałym trudem i zaczął grzebać. Gdy już wyciągnął wszystkie potrzebne rzeczy położył je na łóżku i z mozołem zaczął się ubierać. Szło mu o dziwo lepiej niż przypuszczał, nie przewrócił się przy zakładaniu spodni a rzemienie na udach zawiązał nad wyraz sprawnie. Gdy już stał w pełnym wyposażeniu chwycił swój kołczan i zaczął napełniać go strzałami. Chwilę zastanawiał się czy ubierać płaszcz, chwila namysłu i schował go do torby mocowanej przy pasie.
- Jeśli już byłeś tak blisko to trzeba go było capnąć - powiedział ospale i upił łuk wody z bukłaka. - Pokaż list.
Zaraz po tych słowach chwycił łuk i był gotowy do pracy.

[Silv]

Silv stał już od dobrych paru minut gotów do wymarszu i obserwował jak jego pijany jeszcze brat próbuje się ubrać. Po jego twarzy zgadywał, że ubzdurał sobie, że idzie mu świetnie.
- Miałem go złapać sam, odebrać nagrodę, a Ty później byś ją sobie przepił, tak? Na takie interesy to ja nie idę, nawet z bratem.
Gdy zobaczył, że Adearin jest już gotowy, otworzył drzwi i wyszedł, czekając na brata.
- Widziałem go w akcji. -Zaczął gdy wyszli.- Walczył z jakąś mroczną elfką, złodziejką. Jest niezły. Będziemy musieli zrobić to we dwóch i myślę, że Twój łuk będzie bardzo przydatny w powstrzymaniu go.

Ciąg dalszy: Silv i Adearin