Jego charakter należy do praworządnego. Mężczyzna całe życie kierował się przede wszystkim lojalnością wobec swojego pana, oraz dobrem rodziny. Mimo wielu zmian w swoim życiu to się nie zmieniło. Nadal chciałby służyć ojczyźnie, chodź teraz czuje się wyrzucony ze społeczeństwa. To człowiek spokojny, dumny i odważny, choć energiczny. W swoim życiu kieruje się szczęściem którego ostatnio mu brak i miłością do swoich dzieci. Dlatego tak bardzo usilnie chce je odzyskać. Jest człowiekiem który z miłości umie wiele poświęcić i udowodnić swoje uczucia. Trudno go wyprowadzić z równowagi, choć jeśli tak się stanie wpadała w złość. Rzadko się obraża, jednak trudno wybacza. Ceni odwagę, walkę, dumę i poczucie obowiązku.

Mężczyzna należy do wciąż przystojnych wojowników, mimo wielu wojen, bitw i potyczek , wciąż jego oblicze nie zdobią blizny. Nosi włosy związane w kitkę brązowym rzemieniem, ma czarne włosy sięgające łopatek. Krótką brodę i wąsy zarysowane wokoło ust. Oczy ma koloru szmaragdowego , niskie czoło,,, zarysowane wyraźne kości policzkowe, pociągłą twarz o łagodnych choć męskich rysach twarzy. Jest bardzo wysokim mężczyzną tak samo jak jego kuzyn osiągnął bowiem wzrost 1,90 cm, ma umięśnioną postawę. Kiedy chodził należał do silnych mężczyzn, teraz jednak jego wzrost i postura nie jest zbyt przydatna.

Georg jest synem arystokratów i kuzynem Rudej.  Pochodzi z rodziny wielodzietnej ( ma same siostry) , dosyć wcześnie został wysłany do wojska. Był przygotowany na taki właśnie życie, dlatego nie buntował się zbytnio. W swoim krótkim dzieciństwie  dosyć często odwiedzał swoich kuzynów Taralda i Liriels.  Z Taraldem lubił się przepychać, bić , zaczepiać i walczyć na drewniane miecze. Całe dnie spędzali na stepach, goniąc się, tropiąc zwierzynę, a w późniejszym okresie podrywając młode dziewczyny z grodu. Sprawy zmieniły się kiedy osiągnął 17 został wysłany do wojska.  Spędził wiele lat na szkoleniu wojskowym, by potem wyruszyć na wyprawę. Wyprawy okazały się jego żywiołem, szybko osiągnął honor i wywalczył sobie sławę bardzo dobrego wojownika. Dzięki wyprawą zyskał sobie przychylność Arcyksiężnej Violi de Vagas ( poprzednia władczyni Lirien). Dzięki kolejnym bitwą i wyprawą poteżne wpływy i Viola zdecydowała się ogłosić go generałem wojsk Lirien. 
Kiedy osiągnął 25 lat, zakochał się w pewnej szlachciance. Była niezwykle dumna i wymagającą, ale też mądra i wykształcona. Georg jednak nie ustępował i w wymyślając coraz to dziwaczniejsze prezenty by ją zdobyć. Kobieta ta miała swojego ukochanego, za którego miała wyjść kiedy ona skończy odpowiedni wiek. Georg jednak przekonał również jej rodziców by z nią pomówili.  Po bardzo długim czasie rozmów, jak również podrywania przez Georga, kobieta której zdawało się że kocha obydwóch wybrała bogatszego. Z Georgiem ma 2 córki i 2 synów. Obydwoje szanowali się i kochali każdy na swój sposób, wszystko zmieniło się kiedy Georg zniknął na bardzo, bardzo długi czas. Mijały dni, miesiące, pory roku. W końcu słysząc o tym jak nieszczęśliwa i zmartwiona jest kobieta, odwiedził ją jej dawny ukochany. Mimo wielu starań nie umieli się trzymać się z dala od siebie, w końcu wybuchnął między nimi romans. Wtedy właśnie doszły wieści o przybyciu szczęśliwym wojsk z Braweńskich ziem. Kobieta zerwała kontakt ze swoim ukochanym, by Georg nie dowiedział się prawdy.  Niestety sam Georg przyjechał znacznie później, gdyż  obowiązek kazał mu pozostać na polu bitwy. Wrócił jednak późną zimą, zaskoczyło go jednak fakt iż jego żona jest w ciąży. Właśnie to popsuło relacje między nimi, od tamtego momentu było tylko gorzej. Georg bywał coraz rzadziej w domu, nie umiwł ufać swojej żonie, ani też wybaczyć. w końcu wyjechał znów na wojnę. Jednak  tym razem nie miał tyle szczęścia co zwykle. Z bitwy nie wrócił już o własnych nogach. Jeden ze strzał ugrzęzła mu w kręgosłupie pozbywając go tym czucia w nogach. Georg wrócił do domu, jego żona szybko poczuła że nie ma siły męczyć się i prawie przez cały czas zajmować się mężem. Szybko wniosła o rozwód, przeniosła się do ukochanego i zabrała dzieci. Georg załamany po tym zdarzeniu, długo leżał nie mogąc znieść tego co się stało w jego życiu. Jednym strzałem stracił wszystko w swoim życiu.  Na kilka lat zakopał się w swoim dworze. Dopiero nie dawno napisał list do arcyksięcia Eohaida, z prośbą o przejęcie na dwór. Eohaid zaś wyznaczył mu dwór w mieście, wraz z drobnymi ziemiami w około, oraz powiedział iż znajdzie dla niej zajęcie. 
Sovia - służąca zajmująca się dotąd tak prostymi rzeczami jak obiad, pranie, prasowanie, pomaga się myć swojemu panu, zaplata mu włosy itp. 
Kolgerim - jeden z wojowników Georga, jest to silny wojownik, wraz z dwoma dorosłymi synami, oraz żoną. Wszyscy troje pomagając swojemu panu w prostych czynnościach.