Orkan mierzy jakieś 191 cm. Jest bardzo wysokim mężczyzną. Szczupły, choć nie chudy, pod ubraniem kryje odpowiednio wyrzeźbione mięśnie. Ma duże, delikatne, zadbane dłonie, o krótkich, zaokrąglonych, zawsze czystych, paznokciach. Jego półdługie, czarne włosy, zawsze dobrze się układają, niezależnie jak je przeczesze. Opadają mu na kark i odrobinę na ramiona. Pod ciemnymi, gęstymi brwiami, znajdują się jego intensywnie zielone oczy. Często nieco zmrużone, tajemnicze. Jego wzrok często zdaje się wręcz hipnotyzować. Ma proporcjonalny, prosty nos, a jego lico jest gładkie i delikatne. Ma dość szerokie usta, z pełną, dolną wargą. Krótką brodę i łagodne rysy, bez nadmiernie zarysowanej żuchwy i kości policzkowych. Jego skóra jest gładka i miękka. Podoba się obu płcią. Ma powodzenie zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Trudno się dziwić, w oczach tak nemorian, jak ludzi, czy nawet elfów uważany jest za zabójczo przystojnego. Ma męski, dość niski głos, o aksamitnej barwie, bez chrypki, czy innych akcentów. Wyraża się elokwentnie, ma ogromny zasób słów i wiedzy na różne tematy. Nie gestykuluję nadmiernie, uważa, że jest to nie na miejscu. Chodzi wyprostowany, pewnym, męskim krokiem. 

Lubuje się w eleganckich strojach, wykonanych z drogich, dobrych jakościowo tkanin. Spodnie ma zawsze idealnie skrojone. Buty szyte na miarę z najróżniejszych skór. Bardzo lubi kamizelki, często bogato zdobione haftami. Koszule, czy tuniki, nie zawsze mają biały kolor. Często są ciemne, granatowe, ciemnozielone, w odcieniach grafitu, a nawet głębokiego fioletu. Czasem narzuca na siebie kubrak, częściej jest to jednak coś, co mocno przypomina marynarkę, bez wyłogów. Lubi mieć zdobienia na okryciu wierzchnim, ale bez przesady. Są to najczęściej hafty metalizowanymi nićmi. Nieodłączną częścią jego ubioru jest żabot. Ma ich całą kolekcję. Mniejsze, większe. Wykonane z koronek, jedwabiu, batystu, a nawet z prostszych tkanin. Ważne, żeby żabot dobrze się układał, niezależnie od rodzaju tkaniny. Do żabotów często zakłada broszki i przypinki, pasujące do reszty odzienia. Jest to jego główna biżuteria (nie licząc "Tajfuna" na palcu, lub nadgarstku). Jego żaboty, również nie zawsze są białe. Nosi ubrania z tkanin tłoczony, czy flokowanych, nie stroni od żakardów, zwłaszcza przy kamizelkach. Jeżeli nie ma na sobie żabotu, nosi fular, najczęściej z jedwabiu, by nie podrażniał skóry. Oczywiście, z skrajnych, czy intymnych sytuacjach można zobaczyć go w rozpiętej koszuli, czy rozsznurowanej tunice. Jednak "do ludzi", tak nie wychodzi. 

Zefirka ma zaledwie 3 lata i jest samiczką melkhii, czyli rodzajem jaszczurki, typu kameleon. Jest różowo-biała i bardzo ciekawska. Przyczepiła się do Orkana, kiedy była mała. Gdziekolwiek by nie poszedł, ona frunęła za nim. Na początku starał się ją do siebie zrazić. Przeszkadzała mu. Ale koniec końców, przekonał się do tego małego "bączka". Przygarnął, nadał imię i pokochał. Teraz jest jego ulubienicą. Nauczyli się nawet, w pewien sposób, ze sobą porozumiewać. Zefirka umie "buczeć", "bzyczeć", poruszać główką i ogonem, w określony sposób, w danych sytuacjach. Tak, że Orkan wie, czy jest z czegoś zadowolona, czy też nie. Kiedy jest zła, buczy bardzo głośno i uderza swoim małym ciałkiem, najczęściej w bok nemorianina. Przestraszona, siada mu na karku i chowa się pod włosami. Ona i on mają swój własny, tajemniczy, prywatny świat. 

Huragan to 42letni ogier konia księżycowego. Jako, że konie księżycowe żyją bardzo długo, Huragan jest w tej chwili w pełni sił. Rodzina Orkana to bogacze, więc mogli pozwolić sobie na kupno takiego konia, którego Orkan otrzymał w prezencie. Nemorianin i koń są praktycznie nierozłączni. Orkan pilnuje Huragana jak oka w głowie. Darzą siebie wyjątkowym szacunkiem i miłością. Jest też między nimi pewna czułość. Orkan i Huragan są ze sobą związani niezwykle mocno. Ogier jest spokojnym, opanowanym rumakiem, który potrafi przetrwać w trudnych warunkach. Nieraz jego skupienie dorównuje ludzkiemu. Rozumie mowę Orkana, kiedy ten mówi w dialekcie Górskich Elfów i wykonuje jego polecenia bezbłędnie.