Nelises jest dobrze nastawiony do innych, ceni sobie przyjaźń i szczerość. Jeżeli ktoś raz utraci jego zaufanie, to już go nie odzyska, wobec takiej osoby Nelises staje się bardzo nieufny. Gdy tylko można postępuje zgodnie z obowiązującym prawem, ale oczywiście nie zawsze jest to możliwe. Od zawsze interesował się otaczającym go światem. Ciekawość świata i nowego w zasadzie kieruje jego życiem i pod tym kątem podejmuje on też decyzje. Na ogół szybko odnajduje się w trudnych sytuacjach, a także szybko zyskuje sobie sympatie innych. Nelises jest nieco roztrzepany i czasem nie potrafi skupić swojej uwagi na jednej sprawie, czy rzeczy przez co czasem nie udaje mu się dotrzeć do obranego celu. Nie załamuje się jednak i stara się walczyć o swoje. Upór to zdecydowanie jedna z jego dominujących cech, która nie raz przysporzyła mu kłopotów, ale też nie raz dzięki niemu udało mu się wspiąć na wyżyny swych możliwości.

Nelises wygląda prawie jak każdy człowiek, jedyną różnicą jest jego wzrost, jest wyższy od większości z nich, ma około czterech łokci wzrostu (około 2,3 m). Jak na swój wiek wygląda dość młodo, a jego twarz nie jest naznaczona zmarszczkami. Ma jasną cerę, brązowe oczy, krótkie czarne włosy i dość krótką brodę. Pod ubraniem zawsze nosi amulet, który sam zrobił. Jego ubiór jest różny, w zależności od okoliczności. Gdy ma się spotkać z kimś ważnym lub przebywa na jakimś dworze, ubiera się bardziej elegancko, a na co dzień dość prosto, czyli tunika ze wzmocnionymi naramiennikami, zwykłe spodnie i wygodne buty.

Historia Nelisesa zaczyna się około 200 lat temu. Urodził się on w kraju za Morzem Cienia. Pięć lat po jego narodzinach rozpętała się tam wojna. Rodzice Nelisesa, Irna i Ishroth chcieli za wszelką cenę ustrzec swego jedynego syna przed okrutnym żniwem wojny, dlatego też postanowili uciec za morze i osiedlić się w bezpieczniejszym miejscu. W końcu za nowy dom wybrali Arturon. Pieniędzy mieli wystarczająco dużo, by żyć wygonie, można by nawet powiedzieć, że w luksusie. Mimo tego młody Nelises nie był rozpuszczonym dzieckiem, bo od najmłodszych lat otrzymywał najróżniejsze obowiązki od rodziców, by mógł dowiedzieć się, że życie to nie tylko przyjemności, ale i ciężka praca nad sobą i wieloma innymi rzeczami. W tym czasie też rodzice zaczęli uczyć go magii. Irna postanowiła skupić się na Dziedzinie Pustki, a Ish Dziedzinie Istnienia. Chłopak od początku wykazywał talenty odziedziczone po ojcu i w jego Dziedzinie szybciej czynił postępy. Od początku też interesowało go tworzenie magicznych przedmiotów oraz alchemia. Malec miał do tego taką smykałkę, że rodzice postanowili posłać go na specjalne lekcje do jednego z najlepszych alchemików w mieście. W zasadzie tak mijało życie młodego Mahasela, na nauce i samodoskonaleniu się. Nie szło mu to jednak tak dobrze, jak wydawać by się mogło. Wciąż coś odciągało jego myśli od pełnego skupienia się na recytowaniu inkantacji i mieszaniu surowców alchemicznych. Była to chęć wyrwania się z nudnego i szarego życia, jakim wydawało mu się to zafundowane przez rodziców. W wieku pięćdziesięciu lat, kiedy dorobił się już własnej pracowni alchemicznej i warsztatu, w którym mógł skupić się na badaniu magicznych przedmiotów, Nelises pod wpływem chwili postanowił rzucić dotychczasowe życie i wyjechać z Arturon. Zrozumiał, że chciał poznać świat, dowiedzieć się jak najwięcej, a nawet jeśli jego przeznaczeniem tak jak powiadali jego rodzice, było samodoskonalenie się, nie mógł tego dokonać ciągle ślęcząc nad księgami. Mało, który czarodziej potrafił to zrozumieć, lecz on zrozumiał to doskonale. Dlatego też, po dość pospiesznych przygotowaniach po prostu wyjechał z miasta.