Harenidka sprawia wrażenie cały czas zadowolonej, ma dość miłą aparycję i ten fakt przekłada się na charakter. Przynajmniej w pewnym stopniu. Postać czasami lubi broić, robić zamieszanie oraz kogoś skłamać- jest wtedy mistrzynią wynajdowania wymówek. Zwierzonidka najczęściej jest leniwa, nie potrafi znaleźć w sobie wówczas energii do pracy, dlatego nauczyła się jej unikać. Lubi spędzać czas w otoczeniu innych istot, poznawanie nowych znajomych to dla niej przyjemność. Może wówczas zasypać pytaniami, w tym przypadku jej upór i dociekliwość nie zna granic. Nie lubi braku szczerości, chyba że w dobrej wierze, lubi żartować i się śmiać. Jako rozrywkę wybrała sobie śpiewanie w karczmach, bo nie jest to szczególnie trudna czynność, a pieniądze zawsze się przydają. Wybiera ten sposób zarobku rzadko z uwagi na wspomniane już lenistwo, a co za tym idzie, niechęć do aktywności wymagających wysiłku. Mimo tego, Zwierzonidka zdaje sobie sprawę, że czasem warto wyjść ze swojej strefy komfortu. Ale póki nikt i nic jej do tego nie zmusza, jest zabawa i hulaszczy tryb życia. Przejawia się on w tym, że Iardefena z uwagi na młody wiek, posiada naturalną żądzę przygód. Z tego powodu wiedzie żywot iście rozbójniczy, dołączając do spontanicznie zawiązanych grup mających na celu grabież - najczęściej pod osłoną nocy. Konflikty, wojna czy walka to dla Iardefeny coś naturalnego. Nie jest typem myślicielki, mówiąc delikatnie, stawia na rozrywkę, jej głowa jest raczej wolna od przemyśliwań i głębszych analiz. Nie przepada za istotami, które są uosobieniem tych cech, woli kogoś zdecydowanie bardziej - obiektywnie patrząc - lekkomyślnego. Do samej siebie ma pozytywne nastawienie, bo jeżeli ktoś podsunąłby jej pod nos lusterko, na pewno spędzi wiele minut na przyglądaniu się własnemu odbiciu. Na ogół wydaje się kimś pozbawionym zmartwień i beztroskim, trochę dziecinnym, jednak nie można jej odmówić sympatyczności, czym zjednuje sobie świat. Ma problem z przyznaniem się do błędu, ale nie dlatego, że jest nikczemna, a bardziej chodzi o jej niedoświadczenie i frywolność w obejściu. Na tę chwilę pragnie zawierać nowe przyjaźnie i zobaczyć nowe ziemie, na których ochoczo postawi stopę. Stara się z niczym nie przesadzać, nie ranić i nie być odbierana jako ktoś gruboskórny. Jeżeli masz zamiar tak po prostu pożartować ze wszystkiego, co widzisz, Iardefena jest doskonałym wyborem jako towarzyszka i rozmówczyni. Sama nie wie dlaczego została rozbójniczką, co prawda, jako logiczny wydaje się argument, iż zdecydowała za nią chęć zysku i wzbogacenia się, jednak jest to kwestia o wiele bardziej złożona, niż wygląda. Otóż Iarde poniekąd chce czuć się akceptowana przez otoczenie, a przez swoje nieco naiwne podejście do życia, nie potrafi zbyt dobrze rozróżnić dobra od niegodziwości w czystej postaci. Naraża się w ten sposób na napotkanie nikczemnych istot, jednak kto nie ryzykuje, ten nie pije rumu.

Zwierzonidka osiąga jeden sążeń wzrostu wliczając w to dość długie uszy mające barwę szaro-białą (uszy są w większości białe a tylko na końcach szarawe). Iardefena wygląda na młodszą, niźli jest, a to za sprawą dobrych genów. Nie wie ile waży, ale na pierwszy rzut oka jej figura należy do normalnych, gdzieniegdzie tłuszczyk, przy czym odznaczają się w górnej części sylwetki obojczyki. Biust średniej wielkości, Iardefena lubi go pokazywać w kusych bluzkach skórzanych. Ubiera się tak, aby było przede wszystkim wygodnie, nie przykłada do tego dużej wagi co ma na sobie. Posiada mały puszysty ogonek o barwie będącej połączeniem szarości z bielą. Ma stosunkowo niewiele cech króliczych odnośnie aparycji. Harenidka posiada białe włosy, w których można dostrzec czarne pasma na całej długości. Postać nie musi ich długo układać, gdyż same w sobie posiadają ładną formę, są lekko falowane i miękkie. Iardefena wygląda zdrowo a jej skóra jest jędrna i gładka. Usta normalnych rozmiarów, które lubi zdobić specjalną maścią nadając im brązowy odcień. Co się tyczy oczu, najlepiej można je opisać mówiąc, iż są ametystowej barwy, a ktoś inny stwierdzi, że są zwyczajnie różowe. Nie jest tak do końca, ponieważ jak się bliżej przyjrzysz, dostrzeżesz inne barwy w jej spojrzeniu, trochę fiolet, a trochę róż. Nos długi i szczupły, lekko piegowaty, gdy świeci słońce. Cera Harenidki nie przepada za lodowatą aurą, stąd szybko podczas mrozu tworzy się rumień na kościach policzkowych, czego Zwierzonidka bardzo nie lubi. Jest to osoba lekko przewrażliwiona na punkcie swojej prezencji - lubi wyglądać w sposób zadbany, a nawet elegancki. Twarz o spiczastym podbródku, drobna i szczupła, rzęsy mocne i gęste o średniej długości, natomiast brwi szare i cienkie - w części bliżej nosa prawie wcale nie widać na nich włosów. Głos posiada cechy zarówno dziewczęce, jak i już nieco kobiece, to ciekawa mieszanka delikatności i stanowczości typowej dla nieco starszych przedstawicielek płci pięknej. Chodzi szybko i niedbale, to, w jaki sposób się porusza nie jest dla niej istotne - to kolejna sprawa, którą postać ma w poważaniu, nie warto się nią przejmować! Na pierwszy rzut oka Harenidka jest ładna i miła, a to wystarczy w zupełności Zwierzonidce, nie musi uchodzić za mędrca.

Przyszła na świat w małej wiosce Uurg w okolicach Śnieżnego Lasu, tam też się wychowywała jako mały Zwierzonid niewiele jeszcze wiedzący o świecie pod czujną opieką rodziców: Elfki Odetty oraz Harenida o imieniu Felix. Należy odnotować, że Iardefena z pewnością nie należy do grona czystokrwistych Harenidów, a z jakiego powodu, tego nikt nie wie, już taka się urodziła. Od samego początku swojego istnienia Iardefena cechuje się sprytem, dociekliwością i sporą dozą sympatii wobec otoczenia. Po prostu lubi prawie wszystko, z czym się spotyka, poza pracą, co do której występują po jej stronie pewne opory. Zwierzonidka nie przejawiała nigdy ciekawości względem magii czy zdobywania nowych zdolności, najczęściej nie chciało jej się przyswajać wiedzy czy nadmiernie trudzić się. Jest typem wędrowca uzdolnionego muzycznie, ponieważ może poszczycić się pięknym głosem. Wykorzystuje ten fakt jako możliwość sporadycznego zarobku w karczmach lub prywatnych domach.
Była dzieckiem raczej posłusznym i niesprawiającym problemów wychowawczych, ale, niestety, bardzo leniwym, migającym się od prac domowych. Gdy rodzice chcieli nauczyć swoją latorośl sztuki rzemiosła, Harenidka uciekała. Podsłuchała jedynie lekcje w szkole obok z pisania oraz matematyki, bo tylko to ją wówczas interesowało a cała reszta tematów i dziedzin wiedzy była nużąca i niewarta zachodu. Dzieciństwo przebiegło bez żadnych ważnych wydarzeń, późniejsze lata niosły już z sobą nieporozumienia z rodziną, która zaczęła naciskać na to, by Zwierzonidka poszła do pracy i zarobiła trochę pieniędzy, by wspomóc rodziców. Oni dodatkowo pochorowali się z biegiem lat i nie mogli trudnić się tym, czym do tej pory się zajmowali. Nadmienić można w tym miejscu, że matka parała się opieką nad dziećmi, a ojciec dorabiał jako bard i to właśnie po Felixie Iardefena odziedziczyła talent do śpiewania. Po ostrej wymianie zdań, Harenidka spakowała się i wyprowadziła z domu w Uurg, po drodze zaprzyjaźniając się z poczciwym smokiem, który zabrał ją w podróż po innych krainach. Tak dotarła wreszcie do Rapsodii, gdzie obecnie przebywa na zmianę z sąsiednimi wioskami i miastami, a była już w wielu miejscach i bardzo lubi podróżować oraz przebywać w lesie czy ogólnie, na powietrzu. Rodzice wspaniałomyślnie przekazali córce śpiewający kapelusz na znak ich miłości, wówczas jeszcze w ich sercach tliła się nadzieja, że Harenidka (będąca jedynaczką) posłucha ich i wyruszy do pracy. Nic bardziej mylnego - Zwierzonidka po prostu wyszła z uśmiechem, jak to miała w zwyczaju oraz informacją, że kiedyś może tu wróci. Na sam koniec wyznała, że nie przepada za swoim miejscem narodzin z powodu zbyt niskich temperatur. Postanowiła rozpocząć nieustającą wędrówkę...

Obecnie ma pewną grupę zaufanych znajomych, a przez to, na bakier z prawem, bo zdarzają się dni, kiedy dokonuje grabieży kosztowności jako jeden z członków bandy o tajemniczej nazwie Prążki. Towarzystwo składa się z samych Zmiennokształtnych, a wśród nich jeden Leonid, dwójka Kotołaków, dwójka Panterołaków oraz jedna Niedźwiedziołaczka. Zgraja nauczyła Harenidkę - posiadającą w jej obrębie przydomek Mokry Nosek -  czytać krótkie ogłoszenia i mapy oraz opatrywać rany, bo Iardefena jest raczej niechętna, by zdobywać nowe umiejętności. Po pewnym czasie okazało się, że życie rozbójniczki nie jest takie proste, jak sądziła naiwnie Iarde. Inna zbójecka klika poczuła się zazdrosna o sukcesy na polu efektów płynących ze złodziejstwa Prążków i zaczęła stosować prowokacje, wskutek czego Harenidka niejednokrotnie otrzymywała listy z pogróżkami i inne szantaże. Pod wpływem tych działań zaczęła spotykać się z mężczyzną, bałamutnikiem pierwszej wody, który do dziś nie wyjawił swojego prawdziwego imienia o pseudonimie Burek.