Danae ⇒ [Dwór królweski] Tak jak wcześniej?

[Tantris]

- Znaczy jesteś aniołem z tej przepowiedni? - spojrzała na nią jeszcze bardziej zdumiona.
- To chyba mało możliwe... - pokręciła głową.
- Znaczy że ty masz zostać jego żoną? On musi cię poślubić?
- O jeju... to poważna sprawa. Nic się przecież nie stało, rok to wiele czasu, sama nie wiem co będzie się działo za rok. Ale pojadę z Tobą przydam ci się na pewno. A wiesz jaki jest? Kim jest ten władca? Może powinnaś odwołać się od takiego zadania?
- W sumie może to przystojny, młody, władca, który pokocha cię i będziecie mieli gorący romans? - uśmiechnęła się pocieszająco.
- Albo poeta który ci będzie na lutni grał i śpiewał o twym uroku.

[Niara]

O na wszystkie świętości! Jaka ta dziewczyna była... prostolinijna? Żeby nie użyć gorszego słowa. Anielica nie wiedziała czy ma się roześmiać, czy rozpłakać. Co jak co, ale ten dzień był pełen niespodzianek. Może jednak wolała, żeby Tantris była milcząca, jeśli miała pleść takie bzdury.
- Wiesz Tantris, nie da się odwołać od zadania, nie można zmienić swojego przeznaczenia - rzekła jednak spokojnie. Starała się bardziej skupić na tym co sama mówi, niż na tym jakie bzdury plotła dziewczyna. Poza tym kobieta nie chciała jej urazić. Po prostu nie rozumiała, to nie była jej wina. Wychowała się i żyła w zupełnie innym świecie, gdzie nie znano tak dobrze magii, gdzie najwyraźniej panowały inne zwyczaje.
- Dlaczego myślisz, że to mało możliwe bym była aniołem? - zapytała. Zakładała, że dziewczyna nie widząc skrzydeł uznała, swoją nauczycielkę za człowieka.
- Nie sądzę by ów władca był podobny do twych wyobrażeń Tris. Królowie raczej nie bywają poetami. Nie wiem kim jest ów król. Przekonam się o tym gdy znajdę się w jego ojczyźnie. Nie będę go oceniać póki go nie poznam, ale nie tak wyobrażałam sobie swoje przeznaczenie.

[Tantris]

- Przeznaczenie? Można je zmienić, ja je zmieniłam, odeszłam od namiestnika od znalazł inną żonę, ja jestem tutaj. Zawsze można zmienić przeznaczenie, w końcu mamy na nie wpływ tylko my sami - powiedziała poważnie i powoli. Stwierdzenie Niary że ona nic nie rozumie było słuszne, Tantris ostatecznie wychowała się w kraju gdzie magia była znienawidzona i nieznana.
- Mogłabyś być, choć u nas aniołowie noszą świetliste obręcze w okół głowy i nie stąpają po ziemi. Ziemia jest dla nich zbyt grzeszna i brudna. Bogini świata, nadal im tylko jeden dzień kiedy mogą się pojawić na świecie, tańczą wtedy nad wodami śpiewając i wychwalając Boginię.Tak uczono mnie kiedyś w mojej ojczyźnie Kuremoor. W Lirien zaś aniołów nie ma, przynajmniej nie przypominam sobie o nich, nie ma ich i tyle. A może są ale jako zwierzęta, to kraj gdzie wszystko jest prawie w postaci zwierząt.
- Istotnie dowiesz się jaki jest kiedy go spotkasz, może mimo wszystko to dobry człowiek, który cię pokocha? Władca Lirien Eohaid to dobry człowiek, o łaskawym sercu, szukający sprawiedliwości dobra i spokoju. Jednak żadna ze znanych mi dam nie chciała go mimo jego starań by znaleźć sobie żonę którą pokocha. Ostatecznie ożenił się politycznie i dopiero wtedy znalazł idealną dla siebie żonę Calisi z którą dochował się dwójki bliźniaków i naprawdę tworzą zgrane małżeństwo.

[Niara]

- Nie. Ja nie mogę zmienić swojego przeznaczenia. Uwierz mi Tris. To niemożliwe. Widzisz tutaj jest inaczej. My, aniołowie mamy swojego Pana, który daje nam zadania i nie możemy się mu sprzeciwić, jeśli to zrobimy zostaniemy unicestwieni, wygnani, albo strąceni do Piekieł. Raz zrobiłam ten błąd i zostałam wygnana. Musze być wdzięczna, że mogłam wrócić, nie zamierzam już nigdy się sprzeciwić swojemu Panu - rzekła, a potem zamilkła na chwilę wysłuchują słów dziewczyny na temat ich władcy.
- A pomyślałaś, że ja nie chcę? Że to ja mogę nie chcieć mieć męża, albo kochać. Mam prawo nie chcieć kogoś kochać. Ale nie mam prawa odmówić wykonania zadania. Dlatego pojadę tam i spełnię swe przeznaczenie. Bez względu na to co czuję, czy czego chcę.

Ciag Dlaszy: Niara i Tantris