Pani Losu ⇒ Fiona

[Fiona]

Imię: Fiona
Rasa: Czarodziejka
Wiek: 28 lat
Wzrost : ok. 5 stóp

Krzepa: słaba/ bardzo wytrwała/ odporna
Zwinność: zręczna/ szybka/ bardzo precyzyjna
Percepcja : niezwykle wyostrzony zmysł magiczny
Umysł: bardzo bystra/ błyskotliwa/ silna wola
Prezencja: charyzmatyczna

Magia:
Krąg Egzystencji- Dziedzina Umysłu

Cechy specjalne :
-Jasnowidztwo- niezależnie od woli Fiony pokazują jej się obrazy z przyszłości.

Umiejętności:
-Jeździectwo [W]
-Wspinaczka [O]
-Tropienie [O]
-Etykieta [W]
-Demonologia [P]
-Opatrywanie ran [O]
-Wróżbiarstwo [O]
-Zielarstwo [P]
-Wiedza tajemna [P]
-Sztylety [O]

Ekwipunek:
-Talia magicznych kart
-Sakiewka z ruenami
-Torba ze wszystkimi najpotrzebniejszymi rzeczami

Magiczne przedmioty: brak

Wygląd: Fiona wygląda na bardzo kruchą kobietę. Posiada długie kręcone włosy i niebieskie oczy (kiedy ma wizje zmieniają się w czarne). Zazwyczaj nosi długie suknie i bluzki odsłaniające ramiona.
Zawsze chodzi dumie wyprostowana z wielką gracją.

Charakter: Przeważnie nosi maskę obojętności. Próbuje wyglądać na opanowaną i spokojną, choć w środku targają j=nią wielkie emocje. Zawsze odnosi się do innych osób z szacunkiem, chyba, że na to nie zasługują. Jej słownictwo zawsze jest bardzo bogate. Jej jedyną wadą jest jej dociekliwość. Nie potrafi zostawić niewyjaśnionej sprawy. Nie zadaje się z wieloma ludźmi. Często przesiaduje w bibliotekach lub trenuje swoje umiejętności w odległych zakątkach lasu.

Historia: Fiona urodziła się w czystej rodzinie czarodziejskiej. Jej rodzice mieli mały zamek na skraju Równiny Andurii i kilkudziesięciu chłopów do swojej dyspozycji. Fiona nie interesowała się rodzinnym biznesem, wolała chłonąć wiedzę, poznawać świat. Dlatego też nie wiedziała co jej ojciec wyprawia. Okazało się, że był okrutnym władcą nieliczącym się ze swoimi poddanymi. Kiedy Fiona miała szesnaście lat lud jej ojca zbuntował się i przystąpił do otwartego ataku. Jej rodzice zginęli w walce o zamek, zaś Fiona wydostała się z niego z jednym ze sprzymierzonych służących. Kilka dni po stracie rodziny Fiona postanowiła kontynuować nauki magii. Zostawiła służącego i poszła w świat by szukać mistrza. Po kilku miesiącach wałęsania się po górach Druidów na jednej z tras miała pierwszą wizję. Widziała siebie wchodzącą do drewnianej chaty i podnóża jednej z gór i odnajdującą swą mistrzynię. Fiona na początku nie wiedziała czy wizja jest prawdziwa czy to tylko jakiś głupi wytwór jej wyobraźni. Ruszyła więc dalej. Po kolejnych kilku dni ujrzała drewnianą chatę. Tę samą która ukazała jej się w wizji. Niepewnie weszła do niej i zobaczyła kobietę o ciemnej karnacji, dziwnym stroju i kruczoczarnych włosach. Wyglądała tak jakby spodziewała się nadejścia Fiony. Po długiej rozmowie zgodziła się szkolić dziewczynę. Fiona nie traciła czasu na leniuchowanie, całymi dniami siedziała przed talią magicznych kart i próbowała odczytać z nich przyszłość lub studiowała zwoje zebrane przez mistrzynię. Zaniepokojona Safira (mistrzyni) widząc zapał uczennicy postanowiła wysłać ją w świat. Z jednej strony cieszyła się z entuzjazmu Fiony, ale ta jej ciekawość do różnych spraw nie była dobrym objawem. W świecie magii nie można wszystkiego pojąć większość rzeczy zostanie na zawsze tajemnicą.
Tak więc, za poleceniem swej mistrzyni Fiona wyruszyła w świat, codziennie miała przypatrywać się naturze i żyć z nią. Co tydzień równo o północy miała się spotykać z Safirą (która odwiedzała ją w snach) i mówić co już potrafi.
Nauki Fiony trwają do dziś, przez ostatnie trzy lata, dziewczyna podróżowała po Lesie Driad gdzie poznawała tajniki zielarstwa, odwiedziła też kilka miast , a w nich przeszukała dokładnie zbiory dotyczące magii, najbardziej interesowały ją demony … Safira zaś uczyła ją podstaw wróżbiarstwa podczas snów.