Pani Losu ⇒ Saira

[Saira]

Imię: Saira
Rasa:: Kotołak
Wiek: nieokreślony
Wzrost: 179 cm

Krzepa: bardzo wytrwała, delikatna,
Zwinność: bardzo zręczna, szybka, precyzyjna
Percepcja: wyostrzony słuch, niezwykle wyostrzony wzrok,
Umysł: błyskotliwy,
Prezencja: piękna, charyzmatyczna,

Magia: Ognia [N]

Cechy specjalne

Zamiana w kota

Umiejętności:


- jazda konna [W]
- posługiwanie się sztyletami [M]
- miecz [W]
- opatrywanie ran[P]
- zielarstwo [P]
- wspinaczka [M]
- skradanie się [M]
- znajomość dziczy [M]



Ekwipunek:


- Dwa sztylety, sakiewka, torba.



Magiczne:


- smoczy pierścień – swoim wyglądem przypomina raczej szeroką srebrna obrączkę z wygrawerowanymi wokół niej słowami: Andherem al Mia – co w języku smoków oznacza: Strzeż się wędrowcze, pierścień ten Saira dostała od jednego ze smoków strzegących Smoczej Przełęczy, ma ją chronić przed urokami i niebezpieczeństwami, pierścień zaczyna emitować niebieskie światło, gdy w pobliżu znajdują się nieumarli, co ma ostrzegać Sairę przed niebezpieczeństwem, posiada też wiele innych, magicznych cech, o których dziewczyna jeszcze nie miała się okazji przekonać.



Wygląd: Bardzo piękna i pociągająca kobieta o czarnych oczach, przypominających głęboką, bezksiężycową noc. Jej cera jest lekko bursztynowa, co sprawia wrażenie, jakby dziewczyna przez cały czas była opalona. Ma czarne, długie, proste włosy, najczęściej rozpuszczone, z głowy wyrastają jej także średniej wielkości, czarne, kocie uszy. Jej ciało zdobi wiele blizn, jednak dzięki znajomości zielarstwa większość z nich przypomina tylko niewielkie kreski

Charakter: Porywcza, najczęściej najpierw działa, dopiero później myśli, co często nie wychodzi jej na dobre. Jeśli coś jej się nie podoba mówi to wprost, bez owijania w bawełnę. Jest pyskata. Ale miewa także okresy, w których zamyka się w sobie, ucieka wtedy jak najdalej od ludzi. Po wypadku w górach, mimo wrodzonej żywiołowości stała się bardziej spokojna i zrównoważona.

Historia: Saira nie wie skąd pochodzi. Kiedy była mała została znaleziona na pustyni przez starego pustelnika. Mężczyzna ulitował się nad, wycieńczoną kotołaczką i zabrał ją do swojego domu w górach. Kiedy dziewczynka odzyskała przytomność nie pamiętała niczego ze swojej przeszłości. Pustelnik postanowił się zaopiekować biedną dziewczynką, nadał jej imię Saira, co oznacza Kwiat Pustyni. Saira rosła, a pustelnik starał się ją wychować jak najlepiej, jednak dziewczyna często znikała z jego chaty udając się na długie wyprawy w góry. Dziewczyna stawała się, co raz bardziej niezależna, mimo iż bardzo kochała swojego „wujka”, bo tak mówiła do pustelnika nadszedł dzień, w którym postanowiła odejść w swoją stronę. Po wielu wędrówkach dziewczyna dostała się pod skrzydła smoków z szepczącego lasu, tam nauczyła się wiele o magii i innych sztukach, jednak dla spokojnych smoków ziemi Saira była zbyt żywiołowa, została wiec wysłana do Smoczej Przełęczy. Smoczy strażnicy zamieszkujący przełęcz nauczyli dziewczynę posługiwania się mieczem i sztyletami. Dzięki nim Saira stała się wyśmienitą wojowniczką. Jednak Saira nie potrafiąc usiedzieć na miejscu pewnego dnia postanowiła odejść i ruszyć w świat. Dostała wtedy od jednego ze smoków pierścień, z którym od tamtej pory się nie rozstaje. Dziewczyna ruszyła w świat, jednak po kilku latach jakaś siła znów przywiodła ją do Smoczej Przełęczy… Tam, pech chciał, że znalazła człowieka, któremu pomogła, pokazałam mu nawet domek, w którym czasem mieszkała. Teraz domek zamieszkał nieznajomy, a Saira udała się na szlak górski, zamieszkały przez druidów. Saira wspinała się wyżej i wyżej, zdarzył się jednak wypadek, z gór zeszła lawina kamieni i Saira razem z nią stoczyła się w dół. Miała jednak szczęście gdyż znalazł ją jeden ze strasznych druidów zamieszkujących góry i zaopiekował się dziewczyną. Długo leżała nieprzytomna i poobijana. W końcu jednak się obudziła. Druid jednak nie zgodził się by wstała, opiekował się nią jeszcze bardzo długo. Mimo iż Sairze zdarzały się zaniki pamięci, zaprzyjaźniła się ze starym druidem. W końcu odzyskała pełnie sił i pożegnawszy się z druidem odeszła w swoją stronę.
Powrót do góry
Zobacz profil autora Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email