Granica

Gersen uważał go za osobnika enigmatycznego i znajdującego się gdzieś pomiędzy aktualnymi wydarzeniami w rzeczywistości, a ich rozważaniem w sposób czysto teoretyczny.

- Mam... mam lęk wysokości! - krzyknął jakoś nie do końca pewnie, ale można to było przypisać wstydliwości tego stanu.

lekko homoseksualny z wyglądu

Jej osobowość wiecznego uciekiniera dawała o sobie znać.

Naiwność tej dziewczyny momentami przekraczała pojęcie Ity. Tak jak i teraz. Naprawdę miała ochotę powiedzieć jej, że jest podłym demonem, jada niemowlaki na obiad i na pewno nie ma zamiaru śpiewać malutkiej driadzie o mchach w jaskini, tylko dlatego że ta bardzo by CHCIAŁA.

Pułapka na umysł. Ładnie. Chociaż jednocześnie bardzo brzydko.

Proszę mi wybaczyć najście, ale jestem skłonny uciąć pani głowę za użycie magii na terenie obozowiska.

gdzieniegdzie na krępych drzewkach wisiała damska bielizna, ewentualnie sama kobieta.

Po drugim cięciu wnętrzności strażnika straciły sporo rynkowej wartości. (...) Trup nie miał nic przeciwko, więc najemnik zabrał jego klucze.

Jeżeli w takich wieżach jest takie wspaniałe amciu to sama też musi sobie taką postawić. Podobno zrobiły to dla niego krasnoludy? To przy okazji odwdzięczą się jej oni, gdy zmieni ich życie na lepsze i bardziej przyjazne. Chociaż jak to musi śmiesznie wyglądać, gdy takie małe ludziki chodzą z młotkami i budują.

dukali jakby dopiero w tej chwili dowiedzieli się, że powinni się jąkać.

Nieliczne demony, jakie go zauważyły, nie zwróciły na niego uwagi. Zaczęły zdradzać pewne oznaki zaniepokojenia, gdy był już na skalnym występie. Natychmiast zostały uspokojone. Głównie tarczą.

- Ja - powiedział. - Jesteśmy ci niezwykle...
- Później będziecie wdzięczni - przerwał Chaldrion.

"Boże, odwróć wzrok, albowiem zamierzam zgrzeszyć" - pomyślał, w tym samym czasie delikatnie opuszczając swoją partnerkę na miękkie łóżko. Gdyby jego ręce miały usta w tej chwili z całą pewnością westchnęłyby z ulgą. Niestety, nie miały, więc zrobił to za nie.

- Patrz! To czaromagsiężnik! Matula mi mówiła, że oni jedzą dzieci! Tak! - wydarł się na oko siedmioletni chłopak.
- Żaden z niego czarodziej! Takich to pod topór, ojciec tak powiada! - odpowiedział drugi. Oświecone dzieci-bestie których iloraz inteligencji oscylował w granicach rolniczego cepa zebrały się w większą grupkę i zaczęły przedrzeźniać przejezdnych.

Te dwie kobiety z pewnością nie wyglądały na bandytów, pewnie nawet dałby im się porwać, gdyby ładnie poprosiły, ale ten anioł w zbroi z pewnością miał coś z rzezimieszka.

Gdzieś w pobliżu, a nawet trochę dalej, widziała sporadycznie przewijających się ludzi, jednak nie przejmowała się nimi.

Do środka wszedł strażnik ze złowieszczym grymasem na twarzy i jeszcze bardziej złowieszczą pałką w dłoni. Chyba nie spodziewał się, by człowiek spełnił swój zamiar.
- Zaraz nauczę cię siedzieć cicho - warknął elf. - Już ty mnie...
- Pochlastasz - spokojnie wtrącił Chaldrion. Wyraz twarzy elfa, kiedy ten zobaczył przepalone więzy, był bezcenny. Kiedy próbował wydobyć miecz, najemnik doskoczył do niego i ciął lekko w nadgarstek. Po drugim cięciu wnętrzności strażnika straciły sporo rynkowej wartości.