Poezja ⇒ Święte bramy

[Niara]

Święte bramy

Ten moment w którym ból przekracza granice
samotności.
A możesz ją przekroczyć tylko Ty
I nikt poza Tobą nie może wejść
W świat tego co widzisz i czujesz.
Zamykają się bramy święte
I zapomniane,
Których nikt nie potrafi odnaleźć
A klucze do ich zamków
Leżą gdzieś głęboko na dnie Twojego serca.
Jeden i więcej, może pęk
Kluczy do nieprzekraczalnych bram nicości
Umysłu i duszy.
Możesz pozwolić i oddać swoje ciało,
Jedno co wiesz to to, że święte bramy
Możesz przekroczyć tylko Ty.
A jeśli kiedyś pozwolisz
By włamano się do Twojego świata
Zastanów się dobrze czy warto