Dastan należy do elfów, które ponad umiejętności rysowania, malowania czy tez śpiewania woli spędzać czas na polowaniach. To one miały bardzo duży 

wpływ na ukształtowanie się charakteru młodego elfa. Stał się on dzięki nim bardzo odważny, miał on przecież styczność z wieloma potworami. Mimo tego, 

że podczas jednego z polowań stracił oko nie zniechęcił się do nich. Mimo to pozostał miłym i pogodnym elfem, który zwykle służy pomocą. Jest on także 

bardzo ambitny dlatego też z każdego polowania próbuje wyciągnąć jakieś wnioski co do swojej taktyki walki, a następnie stara się wprowadzić 

udoskonalenia.

Dastan wygląda jak przeciętny elf, ma około 170cm wzrostu. Jego postura jest drobna, nie jest on silny, ale do słabych też nie należy. Po prostu jest 

zwyczajny. Jego oczy mają kolor brązowy, a na twarzy znajduje się przechodząca przez oko blizna, którą Dastan zasłania zawsze czerwoną opaską. 

Zazwyczaj nosi zieloną tunikę, która pozwala mu niezauważenie poruszać się po lesie, a jednocześnie nie utrudnia jego ruchów podczas biegu czy też walki.

Dastan przyszedł na świat niedaleko Równin Andurii, jego rodzice zajmowali się polowaniem. Najpewniej to właśnie oni przyczynili się do tego kim jest 
dzisiaj młody elf. Jego dzieciństwo przebiegało raczej spokojnie, każdy dzień zaczynał się od lekcji na temat innego potwora, zapewne dzięki temu elf zna 
dzisiaj słabe i mocne strony wszystkich znanych mu stworów. 

Dastan pewnego razu postanowił wybrać się z swoimi rodzicami na polowanie, zgodzili się gdyż uważali, że syn jest na tyle stary by móc iść z nimi. I tak we 
trójkę ruszyli do znajdującego się niedaleko lasu by upolować zwierzynę i tym samym zdobyć pożywienie. Gdy tak szli, młody elf zobaczył wiwerne rzadkie 
znalezisko na tych terenach, postanowił ją upolować. Wyjął swój łuk , napiął cięciwę i strzelił prosto w znajdującego się kilka metrów od niego potwora. 
Strzał był celny, jednak nie na tyle by zabić stwora. Potwór zaczął uciekać, Dastan od razu przystąpił do pogoni. Biegł dość długo za wiwerną gdy ona nagle 
się odwróciła i wystrzeliła jak z procy raniąc elfa w oko. Gdyby nie szybka odsiecz jego rodziców najpewniej by zginał, jednak dzięki nim i ich doskonałej 
wiedzy o ziołach leczniczych, po pewnym czasie elf stanął na nogi. Oka niestety nie dało się odratować dlatego pozostało jego usunięcie, przez co młody 
łowczy nosi teraz czerwoną chustkę. Chce on po prostu ukryć ohydną bliznę pozostawioną przez potwora. Wszystko co teraz umie, zawdzięcza swoim 
rodzicom, którzy szkolili go by w przyszłości mógł być doskonałym łowczym. Dostał on także od nich cały swój ekwipunek.

Młody elf ciągle mieszka z rodzicami, pomaga im w  polowaniach, czasem nawet w pracach domowych. Natomiast jego głównym celem jest to co nie udało 
mu się podczas pierwszego polowania czyli zabicie wiwerny.