Alessandro stanowi ucieleśnienie charyzmy i pewności siebie, promienieje autorytetem, mimo iż preferuje raczej samotniczy tryb życia. Cechuje się bezwzględnym racjonalizmem, który steruje jego energią, determinacją i bystrym umysłem w osiąganiu celów, które przed sobą stawia. Jego dominująca osobowość jest w stanie przytłoczyć bardziej nieśmiałe i wrażliwsze osoby. 

Przemieniony uwielbia porządne wyzwania. Wydaje mu się, że dzięki odpowiedniemu treningowi oraz z właściwemu przygotowaniu jest w stanie osiągnąć każdy cel. Cecha ta sprawia, że jest zdolny do strategicznego myślenia oraz snucia dalekosiężnych planów. Posiada silną determinację, która motywuje go do działania. Żadna przeszkoda nie jest w stanie mu przeszkodzić i mogłoby się wydawać, że jego siła woli jest niezachwiana. Kobiety jednak, które znają Alessandro, mają na ten temat inne zdanie...

W każdej sytuacji, która wymagać będzie podjęcia jakiejkolwiek decyzji, Alessandro dominuje. Nie dlatego, aby był z natury zimny czy bezwzględny – chodzi raczej o to, że szczerze uwielbia wyzwania, bitwy na spryt i cięte riposty, a jeśli druga strona nie może za nim nadążyć, nie znajduje powodów, aby cofnąć się przed ostatecznym zwycięstwem, które przynosi mu największą satysfakcję.

Największym szacunkiem darzy osoby, które dorównują mu intelektualnie. Każdy kto nie jest zdolny do równie precyzyjnego i wydajnego działania, musi po prostu się podporządkować. Posiada też szczególną zdolność do dostrzegania talentów u innych, co pomaga nie tylko w budowaniu zespołu, ale również zapobiega okazywaniu zbytniej arogancji i zarozumiałości. Jednakże zbyt łatwo zdarza mu się naśmiewać z błędów innych ludzi, co może być przez nich odebrane jako kompletny brak wrażliwości. W relacjach miłosnych potrafi być szarmancki i uprzejmy. Lubi towarzystwo kobiet, wie jak może sprawić im przyjemność i chętnie to robi. Są to jednak najczęściej przygodne romanse, gdyż jego partnerki nie są w stanie za nim nadążyć.

Alessandro jest prawdziwym wulkanem energii. Przekłada się to bezpośrednio na jego styl życia. Jest zorganizowany, wstaje wcześnie rano, wykorzystuje każdą chwilę w ciągu dnia. Nienawidzi bezproduktywnego i bezczynnego siedzenia w jednym miejscu, dlatego też wieki temu zrezygnował z armii, w której trzeba było czekać na rozkazy, zamiast po prostu działać. Odpoczywa aktywnie poprzez intensywny trening, wspinaczki górskie i inne aktywności fizyczne. Wolny czas poświęca na naukę nowych umiejętności lub szlifowanie już posiadanych. W przerwach między zleceniami stara się także zaspokajać swe pierwotne męskie instynkty, które przez gen likantropii stają się czasem jego obsesją.

Jako wilkołak, kiedy jego zmysły ulegną zezwierzęceniu, również staje się naturalnym przywódcą. Członkowie watahy po prostu czują jego potęgę i instynktownie podążają za nim. Zwykle to właśnie on koncentruje na sobie uwagę celu i przyjmuje najwięcej obrażeń. Bestie wiedzą jednak, że jeśli będą z nim współpracować, zdobędą satysfakcjonującą nagrodę. Alessandro w wilczej postaci nie jest jednak niepokonany - przegrał już niejedną bitwę o terytorium, jednak w świecie zwierząt jest to zupełnie normalne i nie świadczy o słabości, a raczej o chwilowej przewadze przeciwnika.

Alessandro jest raczej wysoki, choć nie do przesady. Ma biodra węższe od ramion, płaski brzuch i jędrne pośladki. Jest dobrze zbudowany i umięśniony. Jego twarz jest ładna i gładka, charakteryzuje się elementami drapieżnego, młodzieńczego buntu. Nie ma na niej zarostu, a jedynym owłosieniem są krzaczaste, dziko wyglądające brwi. Elementem charakterystycznym na twarzy Alessandro są jego wilcze oczy - pozostałość po jego dawnej rasie. Szafirowe tęczówki mogą sprawiać wrażenie, jakby emanowały magicznym światłem (jest to spowodowane tym, że Alessandro jest demonem i tę cechę wyglądu zyskał dzięki temu, że stał się przemienionym). 

Ubiera się w wygodne rzeczy i stara się przy tym utrzymać estetykę odpowiadającą buntowniczej modzie młodzieżowej regionu, w którym aktualnie się znajduje. To dobrze działa na kobiety i zwiększa jego atrakcyjność. Doskonale prezentuje się także w eleganckim ubiorze, jednak rzadko się zdarza, by miał okazję się w nim pokazać. Włosy średniej długości również traktuje jako swoją ozdobę, toteż pielęgnuje je należycie i troszczy się o to, by były one schludnie uczesane. Lubi biżuterię, nosi dwa naszyjniki, kolczyki i różne bransoletki, zarówno rzemieniowe, jak i srebrne, nie przepada za złotem.

Jego postawa jest zwykle wyprostowana i energiczna. Stanowi bezpośrednie odzwierciedlenie jego charakteru. Alessandro stawia pewne i energiczne kroki, a swym spojrzeniem rzuca wyzwanie całemu światu. Lubi sprawiać wrażenie jakby nie obawiał się niczego. Powszechnie uważa się, że ceną za posiadanie niezwykłej urody powinno być obnoszenie się z nią w sposób skromny. Alessandro natomiast niczego nie nadużywa tak bardzo, jak swojego czarującego wyglądu.

Zapach perfum, który podąża za Alessandro to połączenie jeżyny, olibanum, pomarańczy, labdanum, kolendry i estragonu. Jest to mieszanka orientalna, która pojawia się w powietrzu za każdym razem, kiedy tylko przemieniony pojawi się w pomieszczeniu. Bardziej wrażliwe osoby w jego towarzystwie wyczują również miód, drzewo gwajakowe, cynamon, liść laurowy, goździk, aromaty różane, orchideę i nasiona selera. Natomiast ktoś kto przebywa z Alessandro więcej niż kilka godzin dziennie, na pewno będzie go kojarzył z nutami opoponaksu, agaru, mirry, paczuli, cedru, ambry, kocanki, piżma i mchu dębowego. W postaci wilczej Alessandro dla większości ras śmierdzi po prostu psem, a dla osób wrażliwych naturalistycznie i innych wilków i wilkołaków, jego zapach będzie intensywny, dominujący, silnie przepełniony feromonami.

Cechy rasowe, które posiada Alessandro to przede wszystkim postać wilkołaka. Posiada gęsta i lśniącą sierść w kolorze włosów. Jego oczy są szafirowe i wydają się emanować magicznym blaskiem. Alessandro przyjmuje dwie formy: postać wilka i wilkołaka, w zależności od potrzeb, przy czym podczas pełni księżyca zawsze przemienia się w wilkołaka. Pozostałościami po przemianie w demona są magicznie błyszczące tęczówki oraz tatuaże runiczne wzdłuż kręgosłupa (w formie wilkołaka futro w tym miejscu jest czarne, jednak na pierwszy rzut oka nie da się zauważyć, że są to runy). 

Alessandro nie pamięta ani skąd pochodzi, ani kim byli jego rodzice. Życie które wiedzie obecnie rozpoczęło się przez nieudany eksperyment magiczny, który przemienił go w demona. Samo wydarzenie jednak Alessandro wspomina jak przez mgłę. Czasem we śnie widzi jakieś łańcuchy, grupę postaci w magicznych szatach i wszechobecne, szafirowe światło. Nie jest jednak w stanie określić, czy rzeczywiście tak wyglądał rytuał, w trakcie którego stał się tym czym jest obecnie. Pierwsze wspomnienia to ciągła ucieczka, dużo snu, poczucie niebezpieczeństwa. Później, kiedy już odzyskał sprawność zmysłów, rozpoczął normalne życie, jednak ile miał wtedy lat i jak długo borykał się z negatywnymi skutkami eksperymentu magicznego nie jest w stanie określić.

Początkowe przerażenie było spowodowane najpewniej niewiedzą. Alessandro stał się czymś nowym. Do tego nie miał żadnych wspomnień, nie wiedział skąd pochodzi, ani dokąd ma się udać. Czuł się słaby i zagubiony. Podczas transformacji w trakcie pełni księżyca był traktowany przez inne wilkołaki jako osobnik omega - odsunięty, osłabiony, dziwny wyrzutek. Dopiero kiedy zaklęcie przestało zagłuszać mu zmysły, zaczął działać racjonalnie. Było mnóstwo pytań, na które trzeba było znaleźć odpowiedzi. Alessandro zaczął działać metodycznie z odpowiednią dla swojego charakteru determinacją. Miał przed oczami konkretny cel: dowiedzieć się kim jest i udowodnić swoją wartość. W krótkim czasie ze słabego, zbitego kundla stał się walecznym i niepowstrzymanym samcem alfa.

Na krótki czas wstąpił do wojska. Nie udało mu się jednak zostać regularnym żołnierzem. Nauczył się jedynie dyscypliny, a także podstaw posługiwania się halabardą. Chwilę po opuszczeniu koszar Alessandro poznał wilkołaka szamana, który odpowiedział mu na wiele pytań. To właśnie wtedy Alessandro dowiedział się, że jest przemienionym. Odkrył w sobie ogromne pokłady demonicznej energii i dowiedział się jak wielki potencjał drzemie w jego nowej naturze. Szaman poradził mu, by spróbował wstąpić do jakiejś szkoły magii, w której mógłby się dowiedzieć więcej. Alessandro tak właśnie zrobił. Pół wieku później, kiedy był już obeznany z arkanami magii, pochował swojego dawnego znajomego, dziękując mu za rozjaśnienie ścieżki życiowej. Nauka magii rozkazów oraz doskonalenie posługiwania się halabardą stały się życiowym celem Alessandro. Trudno zliczyć jak długo szkolił się w obu tych dziedzinach. Wielu jego nauczycieli zdążyło w międzyczasie pożegnać się ze światem, a on sam stawał się coraz lepszy. Chciał zostać najlepszym halabardzistą na całym świecie. Kiedy istoty humanoidalne przestały stanowić dla niego jakiekolwiek wyzwanie, zaczął polować na bestie. Coraz większe i silniejsze. Nie chciał ich zabijać, jego celem było jedynie ciągłe pokonywanie i udowadnianie swojej potęgi. Magia demonów służyła mu wyłącznie do wzmacniania swoich zdolności. Jako przemieniony posiadał swego rodzaju synergię, która sprawiała, że był niesamowicie silnym magiem. W końcu stał się jedną z najpotężniejszych istot żyjących obecnie w całej Alaranii. I choć jego zdolności zdecydowanie przekraczają wszelkie granice, jest praktycznie nieznany, ponieważ mało kto jest świadkiem jego dokonań.