Oglądasz profil – Iaskel
Ogólne
- Godność:
- Iaskel Irien
- Rasa:
- Leśny Elf
- Płeć:
- Mężczyzna
- Wiek:
- 120 lat
- Wygląda na:
- 35 lat
- Profesje:
- Uzdrowiciel, Zielarz, Mag
- Majątek:
- Zasobny
- Sława:
- Rozpoznawalny
Aura
Skromna emanacja nie rzucająca się w oczy ani swoją mocą ani jaskrawością, chętnie wtopi się w tłum innych. Gdy już jej się przyjrzysz wpierw dostrzeżesz tutaj cynę. Jednak wpatrując się uważniej zauważysz szczyptę cynku i odrobinę kobaltu, mieszające się ze sobą niczym liście w koronie drzew. Odbija się w nich delikatny i nienachalny szafir współgrający z wszechobecnym zapachem lasu. Słychać tu śmiech dzieci, harmonijnie i przyjaźnie łączący się z głębokimi tonami. To wszystko na koniec podsumowuje uderzenie młota. Sama aura jest przyjemnie miękka i giętka o satynowym wykończeniu, chociaż nie zabraknie tutaj też ostrych brzegów. Smak jest łagodny z delikatną kwaskową nutką, pomieszaną z wyraźną lepkością wieńczącą emanację.Połączone profile
Atrybuty
Krzepa: | niezbyt silny, niezbyt wytrwały, delikatny |
---|---|
Zwinność: | zręczny, dokładny |
Percepcja: | dobry wzrok, dobry słuch, czuły zmysł magiczny |
Umysł: | ineligentny, b. silna wola |
Prezencja: | Ładny, przekonywujący |
Umiejętności
Naturianizm | Biegły |
---|---|
Botanika | Biegły |
Medycyna | Zaawansowany |
Zielarstwo | Zaawansowany |
Wiedza tajemna | Opanowany |
Czytanie aur | Opanowany |
Anatomia | Opanowany |
śpiew | Opanowany |
Pismo runiczne | Podstawowy |
Kaligrafia | Podstawowy |
łucznictwo | Podstawowy |
Dosłownie ogranicza się do wiedzy, jak chwycić łuk i wypuścić strzałę. |
Cechy Specjalne
Niepozorność | Dar |
---|---|
Może sprawić, że inni nie zwracają na niego uwagi, a nawet wcale go nie widzą. | |
Mowa zwierząt | Rasowa |
Rozumie mowę zwierząt. |
Magia: Inkantacje
Życia | Adept |
---|---|
Porządku | Uczeń |
Dobra | Uczeń |
Ziemi | Nowicjusz |
Mocy | Nowicjusz |
Przedmioty Magiczne
Amulet ostrzegawczy | Zaklęty |
---|---|
Uwrażliwia noszącego na potencjalne zagrożenia w pobliżu. | |
Kojący talizman | Zaklęty |
Uspokaja lęki lub nerwy tego, kto go dotknie. | |
Czytacz książkowy | Zaczarowany |
[loteria] Magiczny stojak na książkę. Po położeniu na nim dowolnej pozycji zaczyna czytać głośno i wyraźnie wszystko, co jest napisane na danej stronie. Można go również „poprosić” o czytanie w innym języku. |
Charakter
Gdy Iaskel po raz pierwszy kogoś spotyka, traktuje go ostrożnie, z rezerwą. Nie zwierza się każdemu, o sobie w ogóle mówi niewiele i bez szczegółów. Nie jest łatwo zdobyć jego zaufanie. Stara się nie okazywać emocji, przez co bywa odbierany jako oschły czy nieczuły. Iaskel stara się bardzo ukryć to, iż jest osobą lękliwą, bojącą się przede wszystkim fizycznego ataku – jest to dla niego powodem do wstydu. Z tego powodu unika dużych zgromadzeń.
Iaskel rozluźnia się w obecności osób – lub stworzeń – które zdobędą jego zaufanie. Wobec takich osób przejawia niespotykaną wręcz lojalność, jak również ceni ją bardzo wysoko u innych. Jest osobą dosyć prostolinijną, uczciwą i pomocną. Stara się nie krzywdzić nikogo, a szczególnym gniewem napawa go, gdy ktoś wyrządza krzywdę bezbronnym. Jego największym pragnieniem jest jak najlepsze wyszkolenie się w magii leczącej (jak również w niemagicznych dziedzinach medycyny).
Iaskel stara się unikać konfliktów, zawsze szuka pokojowych rozwiązań, tym większy jest jednak jego zapał w sytuacji, gdy zdecyduje się bronić swoich racji. Chce sprawiać wrażenie, że nie przejmuje się opinią innych o nim, jednak ma to dla niego wielkie znaczenie – na przykład, jeśli ktoś uzna, że jest tchórzem albo że postępuje nieuczciwie. Jego drugim wielkim pragnieniem jest udowodnić (przede wszystkim sobie), że potrafi zwalczyć swój strach.
Wygląd
Iaskel jest wysoki i szczupły, z długimi kończynami i smukłymi palcami. Wygląda, jak drzewko, które za chwilę wiatr przewróci albo złamie. Ma jasną cerę i pociągłą twarz. Jego oczy są wąskie, intensywnie niebieskie, brwi dosyć gęste. Często, gdy patrzy na coś w skupieniu albo się zastanawia, wygląda to, jakby się złościł. Jego nos jest kształtny, jednak nieco większy, niż innych, i trochę nie pasuje w tej przystojnej twarzy. Iaskel ma ładnie wykrojone, wąskie i długie usta, których kąciki naturalnie opadają ku dołowi. Wszystko to nadaje jego twarzy nieco posępny charakter. Okalają ją długie, proste, czarne włosy, które związuje czasem dla wygody w koński ogon.
Ma cichy, miękki krok. Głos elfa jest niski i melodyjny, ale zwykle mówi cicho i nie da się tego wychwycić. Z podobnego powodu niewielu wie, iż dobrze śpiewa. Ubiera się w sposób niewyszukany – w proste tuniki jasnego koloru i ciemne spodnie. Nie nosi biżuterii.
Historia
Kształtowanie:
Iaskel przyszedł na świat w Danae. Niezwykle podziwiał swojego ojca, znakomitego łowcę. Również próbował nim zostać, jednak wrodzona słabość fizyczna sprawiła, że tylko narażał siebie i innych na niebezpieczeństwo. Zaczął lękać się lasu, zwierząt, ciemności, a również drwin innych łowców. Stopniowo jednak odkrywał w sobie talent magiczny – początkowo intuicyjnie, potem bardziej świadomie, przy pomocy bardziej doświadczonego maga. Początkowo skupiał swe wysiłki na tych dziedzinach, które pomogłyby mu bronić się przed niebezpieczeństwem, co uspokajało go nieco. Później jednak zaczął interesować się magią umożliwiającą leczenie.
Przełom:
Iaskela cały czas jednak męczyło, że nie był równie odważnym mężczyzną, jak tego od niego oczekiwano (szczególnie okazywała to jego matka), zaczął coraz bardziej stronić od innych, pogrążając się w rozmyślaniach nad sobą. Kiedy nie mógł już znieść samoużalania, postanowił udowodnić sobie, że potrafi walczyć ze swoim strachem. Zdecydował się na to, czego najbardziej się lękał – na opuszczenie domu, samotną wędrówkę przez las i udanie się do Kryształowego Królestwa – pełnego tłumów, których tak się lękał. Miał również inny cel – chciał uczyć się o magii, zwłaszcza magii leczącej od każdego, kogo napotka podczas drogi oraz, przede wszystkim, w Kryształowym Królestwie.
Droga:
Iaskel zabrał ze sobą niewiele. Z rodzinnego domu wziął należący do ojca amulet wyczulający noszącego na zagrożenie – wziął, albo raczej ukradł. Nie powiedział bowiem rodzicom ani, że go bierze, ani... że odchodzi (zostawił jedynie wiadomość). Ta kradzież długo jeszcze ciążyła mu na sumieniu i postanowił sobie od tej pory nie uczynić nic podobnego. Z początku Iaskel bardzo bał się lasu, ale z czasem nauczył się go rozumieć, chociaż ostrożność elfa nie zniknęła całkowicie. Podczas swych wędrówek poznał dobrze florę, faunę i magię tego miejsca. Minęły lata, zanim przybył do Królestwa, bowiem spędził wiele czasu z naturianami, ucząc się o nich i od nich – o magii, o leczeniu, o ziołach. Zdobył sobie przyjaciół wśród centaurów i driad, a wróżki, poznawszy jego pragnienie leczenia i naprawiania, podarowały mu talizman, który napełniał spokojem każdego, kto go dotknął. Będąc zaś u driad, napotkał wyjątkowo energicznego kirpi, który ucieszył się, dowiedziawszy się, że Iaskel wyruszy wkrótce w drogę i postanowił udać się wraz z nim.
Nowy początek:
Po przybyciu do Kryształowego Królestwa, Iaskel znalazł sobie skromne mieszkanie i zaczął sprzedawać stworzone przez siebie mikstury z ziół, oraz leczyć, za drobną opłatą, proste schorzenia i zranienia. Kształci się jednocześnie, korzystając z bibliotek, a także doświadczenia innych magów oraz uzdrowicieli. Nie przestaje jednak wystawiać na próbę swojej odwagi – kiedy słyszy o jakiejś wyprawie czy misji, zaraz dowiaduje się, czy nie potrzebują medyka; sam też wyprawia się na krótkie wypady, w poszukiwaniu przygód.
Towarzysz
Imię: | Ennis |
---|---|
Gatunek: | Kirpi |
Płeć: | Samiec |
Wiek: | 20 lat |
Wyjątkowo energiczny kirpi, którego Iaskel napotkał podczas swojego pobytu u driad. Stworzenie z radością przyjęło fakt, iż pojawił się ktoś nowy, a jeszcze większą, że będzie on szedł w inne miejsce. Ennis więc postanowił dołączyć, a Iaskel nie mógł nic z tym zrobić, z czasem przywiązując się do swojego towarzysza. Ponieważ Iaskel rozumie mowę kirpi, jest skazany na jego wielką gadatliwość. Udaje, że mu to przeszkadza, jednak sam jest małomówny, przyjmuje to więc z pewną ulgą — Ennis jest jedyną istotą, przy której Iaskel nie musi bać się, że zapadnie niezręczna cisza.
-
- Najnowsze posty napisane przez: Iaskel
- Odpowiedzi
- Odsłony
- Data
-
-
Ku wampirzym braciom!
Oczywiście, to Silea pierwsza zwróciła uwagę, że Daro idzie pieszo, podczas gdy oni jechali konno. Iaskel założył po prostu, że to jakaś wampirza cecha – że mają więcej energii, że nie potrafią jeździć konno, a… - 5 Odpowiedzi
- 2944 Odsłony
- Ostatni post 3 lat temu Wyświetl najnowszy post
-
-
-
Bestiariusz - Runda 1
Poproszę 4, 10 i 12. - 4 Odpowiedzi
- 1990 Odsłony
- Ostatni post 3 lat temu Wyświetl najnowszy post
-
-
-
Atlas Roślin - Runda 1
Poproszę 12 i 15. - 13 Odpowiedzi
- 2729 Odsłony
- Ostatni post 3 lat temu Wyświetl najnowszy post
-