Granica

Ernei szła już przez wiele dni. Zgubiła się i żałowała swojej decyzji o odejściu od Mesmera. Tej o odejściu od czarnoskrzydlatej nie żałowała w ogóle. Szczęściem, trafiłą akurat na las, gdzie mogła znaleźć mnóstwo jedzenia. W końcu stanęła nad rzeką. Nie wiedziała, że jest to Duerid, zresztą nawet gdyby, na niewielie by się jej to zndało. Nie miałą pojęcia gdzie własciwie się znajduje. Ostrożenie zdjęła buty, po czym przysiadła na brzegu i zmoczyła buty w rzece. Chwilowo życie wydawało się proste. Po chwili jednak przypomniała sobie, w jakiej sytuacji się znalazła i jej dobry humor się ulotnił.

Po dłuższym odpoczynku i nabraniu wody do bukłaka (udało się jej go "zdobyć" w jednej z wiosek, w pobliżu których przechodziła) wstała i ruszyła dalej. Trzymała się blisko rzeki, tak żeby nie stracić kompletnie orientacji i mieć ciągły dostęp do wody. Nie wiedziała tego jeszcze, ale miała tak iść jeszcze przez wiele, wiele dni.

Ciąg Dalszy