Strona 1 z 1

Reiven

: Wto Cze 15, 2010 5:36 pm
autor: Reiven
Imię: Reiven
Rasa: elf
Wiek: 120 lat
Wzrost: 185 cm

Krzepa: wytrwała, odporna
Zwinność: bardzo zwinna, bardzo szybka, niezwykle precyzyjna
Percepcja: wyostrzony słuch i wzrok, niezły zmysł magiczny
Umysł: bardzo bystra, błyskotliwa
Prezencja: piękna, smukła
Magia: wody [A], powietrza , uroków [N]

Cechy specjalne:
mowa zwierząt - Reiven rozumie mowę zwierząt i potrafi porozumiewać się z nimi myślowo
empatia - wyczuwa i przejmuje nastroje innych

Umiejętności:


wspinaczka [W]
skradanie się [O]
wiedza astronomiczna [O]
zielarstwo [P]
strzelanie z łuku [W]
rzucanie nożami [O]
jeździectwo [O]
otwieranie zamków [P]


Ekwipunek:

łuk
kołczan ze strzałami
torba u paska gdzie trzyma pieniądze i różne drobiazgi



Magiczne przedmioty:

spinka do włosów - umożliwia na krótką chwilę stanie się niewidzialnym

Wygląd

Reiven można określić słowem śliczna. O delikatnych rysach, długich kruczoczarnych włosach i ciemnych oczach. Ma bladą cerę i na pierwszy rzut oka można by powiedzieć, że jest chora, ale to po prostu taki typ urody. Średniego wzrostu (jak na elfa), smukła. Nie przepada za długimi sukniami, dlatego najczęściej chodzi w skórzanych spodniach i koszulach, które podkreślają jej kobiecą figurę.

Charakter

Jest skryta i nieufna. Nie przepada za tłumem i trzyma się raczej na uboczu. Najwięcej czasu spędza w lesie, gdzie czuje się jak u siebie. Szanuje zasady rządzące florą i fauną i poluje tylko wtedy gdy musi. Jest inteligentna i bystra. Wielu rzeczy, które umie, nauczyła się sama lub tylko obserwując innych. Jest złakniona wiedzy.

Historia
Historia tej dziewczyny niesie ze sobą wiele niejasności. Reiven nie pamięta swojego dzieciństwa, swoich rodziców. Nie wie skąd pochodzi. Wychowała się praktycznie sama, gdy w wieku dziesięciu lat obudziła się w lesie. Nie pamiętała nic. Ledwo umiała się przedstawić.
Nie pamięta dobrze, bo cały tamten okres jest dla niej jakby zamazany, ale ktoś znalazł ją w lesie i przygarnął. Nakarmił, dał trochę ubrań, uczył mówić. Ale ona uciekła i tak do lasu, bo tam czuła się bezpieczna. Od tamtej pory trafiała z rąk do rąk póki wyglądała jak dziecko.
Wraz z dojrzałością przyszła samodzielność. Reiven próbowała różnych sposobów na przeżycie. Nawet kradzieży i życia w mieście, ale zawsze prędzej czy później wracała do lasu.
Przez ponad sto lat życia kilkakrotnie próbowała nawiązać kontakt z ludźmi, zamieszkać wśród nich, ale każda próba prędzej czy później kończyła się fiaskiem, aż do tego pamiętnego dnia kiedy Reiven odkryła w sobie zdolność wyczuwania, a także współodczuwania emocji innych. Było to jej przekleństwo, póki nie nauczyła się nad tym panować. Początkowo przejmowała humory i nastroje wszystkich napotkanych osób, co skończyło się u niej niemal skrajnym wycieńczeniem na skutek zbyt dużego natłoku emocji. Wtedy po raz ostatni spróbowała mieszkać wśród innych istot sobie podobnych. Wycofała się i zamieszkała w lesie na dobre. Do tej pory nie nauczyła się kontrolować w zupełności swojego "daru" empatii, ale potrafi już blokować się przed przejmowaniem nastrojów innych.
Od niedawna towarzyszy jej młody szaro-czarny wilk, którego nazwała Nadir.