Granica

Słońce jasno świeciło na niebie, przebijając się przez białą poświatę przepływających co jakiś czas obłoków. Delikatne ogniki tańczyły na włosach, których kolor był niespotykany i tajemniczy. A zielone oczy budziły niepokój i pożądanie. Pochylała się nad poszyciem ozdobionym delikatnym mchem. Ruchy rąk wskazywały na to, że próbowała coś stworzyć. Po chwili po drzewie podążyły pnącza. Łączyły się z korą, przeplatając ją niczym dwubarwny warkocz. Przesunęły się z jednej gałęzi do drugiej... I z powrotem.
Dom był wszędzie. Domem był las. Domem był świat. Dom podążał wraz z nią.
Pojawiały się liście, wirujące w powietrzu, łączące się ze sobą i spalające. Tworzące coś w rodzaju ścianki. Cieniutkiej, niezbyt wytrzymałej, idealnej na tę pogodę. Pomiędzy jednym i drugim drzewem a zwalonym pniem niedaleko zaczęła powstawać chatka. Niewielka, o trzech ścianach. W sumie przypominająca bardziej altankę. W środku powstał hamak, a w wejściu bujały się na wietrze delikatne listki.
Później podeszła pod brzeg jeziora. Zielona suknia skróciła się do połowy uda, a ona zamoczyła wpierw kostki. Uśmiechnęła się sama do siebie i zaczęła spacerować.