Pałac Dziewięciu Wież ⇒ [Kancelaria arcyksięcia] Bliźniacze humory.

[Amelia]

Amelia spojrzał na wychodzącego Tristana. Chłopak skłonił się, przytaknął prośbie władcy, po czym wyszedł i zamknął za sobą drzwi. Amelia milczała chwilę.

Ciąg Dalszy:Tristan

- Myślę, że zamiast prosić mnie abym nie brała twoich uwag do siebie po prostu przestań je robić. Proszę. Naprawdę nie mam ochoty ich znosić zwłaszcza teraz. Oczywiście zgadzam się z tobą, że rada powinna odbyć się jak najszybciej, ale przypominam ci, że nadal nie masz przygotowanych wszystkich dokumentów, przez chorobę Tristana. Widzisz, że chłopak się stara, ale nie jest w stanie ci przygotować tego w mgnieniu oka. Porozmawiaj z nim może i dowiedz się kiedy można zwołać radę najszybciej. Ilu jeszcze dygnitarzy brakuje. Nie krzycz, że rada będzie za tydzień, skoro nadal brakuje przedstawicieli i nie masz jeszcze spisu podatków. Poza tym, skoro już tutaj jestem chciałabym cię o coś prosić. Słyszałam, że wyznaczyłeś Elestila do rozmów z cesarzową, czy naprawdę uważasz, że to dobry pomysł? Nie przeczę, jest namiestnikiem i twoim przyjacielem, ale on nienawidzi cesarzowej i jak go znam pierwszy chwycił by za broń. Wiem, że powinien oddzielać politykę od swoich własnych zapędów, ale znasz go. Pomyśl o kimś innym. Proszę.
- Z Orianem powinieneś porozmawiać osobiście, ale jeśli nie chcesz mogę mu przekazać, że zabraniasz mu wyjeżdżać. Ktoś jednak powinien się tym zająć, więc jeśli nie on, ja pojadę - oświadczyła.

[Eohaid]

- Siostro, przestań proszę... Nie podjąłem jeszcze ostatecznych decyzji.
Nienawidzi kiedy siostra dyktowała mu wszystko, rozstawiając go po kątach, traktowała jak małe dziecko. Złościł się owszem, to była jedyna kobieta która krótkim zdaniem potrafiła wyprowadzić go z idealnej równowagi.
- Dobrze, weź Oriana i wyjedźcie, możecie nawet na radę nie wracać.
Był zły i to bardzo zły.
- A co do cesarzowej, to ty z nią pomówisz. Proszę bardzo twierdzisz że robię błąd wyznaczając Ellestilla, dobrze zatem ty go zastąp.

[Amelia]

- Na co się tak złościsz bracie? Na to, że chcę ci pomóc? Wyraziłam tylko swoje zdanie, a ty się oburzasz. Co się z tobą ostatnio dzieje? Wzywasz mnie tutaj, wściekasz się o to co dzieje się w moim życiu prywatnym, mimo, że nie robię tym nikomu krzywdy. Przepraszasz. Mówisz, że nie chcesz się kłócić, ale na moje rady odpowiadasz złością. Myślisz, że mówię to wszystko żebyś był na mnie zły? Nie. Sugeruję ci tylko żebyś przemyślał sobie niektóre kwestie. Nikt nie jest nieomylny. Nawet władca. Traktuję cię tak a nie inaczej, żebyś nie nie zachowywał się właśnie tak jak teraz. Tylko ja i Elestil jesteśmy w stanie ci się przeciwstawić, reszta tego państwa boi się ciebie. Gdyby wszyscy cię chwalili jakim byłbyś władcą? Ktoś musi wytykać ci błędy, inaczej nie wiedziałbyś, że w ogóle je popełniasz. Naucz się przyjmować krytykę innych.

- Jesteś moim bratem i kocham cię, a to co robię, robię tylko dlatego, że się troszczę. Przyjechałam żeby pomóc ci z Calisi, bo dowiedziałam się, że mogłeś ją stracić. Wtedy też wytykałam ci błędy, ale tylko dlatego, że chciałam ci pomóc. Teraz jest podobnie. Robię to bo widzę, że dzieje się z tobą coś złego. Ale skoro przestałam być potrzebna i chcesz żebym wyjechała... Wjadę, wrócę na swój dwór. Wiesz gdzie mnie szukać.

[Eohaid]

- Amelio - warknał ale zaraz mówił już spokojnie.
- Nie wiem co robisz, ale nawet Ellestill mnie tak nie denerwuje. Cieszę się że jesteś, naprawdę. Wiem i widzę jak wiele dla mnie czynisz. Chodzi tylko o to że czasami... może gdybyś zmieniła ton i sposób w jaki mówisz do mnie, łatwiej i chętniej bym cię słuchał. Cenie sobie twoje rady i to bardzo, ale czasami kiedy mówisz do mnie jak dziecka, mam wrażenie jakby się we mnie gotowało. Traktuje mnie poważnie, nie jesteśmy już dziećmi.
Po chwili dodał już spokojnym głosem.
- Czy zajmiesz się sprawą pokoju w Brawen ? Pomówisz z cesarzową ? Trzeba omówić z nią warunki pokoju, wysłuchać co ma do powiedzenia i znaleźć rozwiązanie.

[Amelia]

- Nie traktuje cię jak dziecko, ale też nie tratuję cię jak władcę. Zawsze będziesz dla mnie bratem. Po prostu ostatnio popełniasz wiele błędów - rzekła spokojnie. Naprawdę nie chciała go urazić.
- Mogę mówić do ciebie inaczej, oczywiście, że mogę, ale powiedz mi czy to naprawdę coś zmieni? Czy wtedy będziesz mniej się złościł? Kiedy będę mówić ci, że popełniasz jakiś błąd. Oczywiście postaram się być bardziej łagodna, też daleko mi do ideału. Lecz ty też ostatnio nie jesteś dla mnie miły i mógłbyś trochę zmienić podejście. Dziś powiedziałeś mi wiele rzeczy, które mnie zabolały, bardzo zabolały, a jednak ciągle tu stoję, ciągle chcę ci pomóc i nie wpadam w złość. Postaraj się proszę więcej nie wyrzucać mnie w ten sposób z pałacu, to było bardzo przykre - rzekła i autentycznie posmutniała, co nie zdarzało jej się często.

[Eohaid]

- No dobrze, może ja się bez sensu unoszę. Ale wiele się zmieniło siostro. Ech... nie mam siły o tym mówić. Wiele rzeczy wali mi się na głowę, zaraz z Nowo Brawen ruszą wojska buntowników, cesarstwo wykorzysta to jako pretekst do wojny i będę miał problem. Wciąż wiele rzeczy nie jest zrobione w Lirien, wiele rzeczy wciąż musi zostać przygotowanych, zmienionych. A ja zasypiając każdego wieczoru zastanawiam się ile jeszcze szczęśliwych dni, spędzonych w pokoju mnie czeka.

- Wybacz Amelio, proszę cię tylko, weź spróbuj pomówić z cesarzową. Tylko o to cię proszę. Nie zakaże Orianowi wyjechać wiem że czyni to dla swoich ludzi. Ja muszę pomówić z Ellestillem, chcę go poprosić by pojechał do Nowo Brawen i sprawdziła kilka spraw dla mnie.

[Amelia]

- Wszystko może się ułożyć. Nie mówię, że w tej chwili, ale w ogóle. Porozmawiam z cesarzową. Mam nadzieję, że okaże się taka jak mówiłeś. Wiesz, że też chcę pokoju. I myślę, że masz rację Elestil lepiej nadaje się do pilnowania porządku w Nowo Brawen, niż aby prowadzić rozmowy dyplomatyczne. Choć, zastanawiam się... Chcesz go tam wysłać teraz? przed radą? Nie będzie ci potrzebny tutaj? Czy zamierzasz go wysłać od razu i ściągnąć na radę?
- Postaram się rozmawiać z cesarzową jak najszybciej. Wiesz przecież, że jeśli Orian wyjedzie, wyjadę z nim, a dziewczynki zostawię pod opieką pałacu.

[Eohaid]

- Najlepiej jak wyjedzie przed radą, wtedy może załatwić sprawę marchii przed nią. Co da nam o jedną rzecz z głowy. Zresztą przedstawiciele marchii, którzy już są na miejscu i tak żądają już teraz spotkania i omówienia ważnych spraw. W tej sprawie są nie ugięci. Zamierzam zresztą pomówić z Rudą i Ellestillem o ważnych kwestia przed radą. Pomóc z cesarzową,

- A dziewczynki możesz bezpiecznie zostawić tutaj, zadbam o nie. A wy sprawdźcie co stało się w warthestar dokładniej. Zresztą Orian i ty, pewnie i tak będziecie lepiej wiedzieli co uczynić.

[Amelia]

- Wiele spraw się zebrało. Nie tylko tutaj, ale w całym kraju. Wiele jest do omówienia. No tak, mądrze byłoby poukładać sprawy w Nowo Brawen zanim jeszcze odbędzie się rada i jak mówiłam, kto jak kto, ale chyba tylko Elestil najlepiej się do tego nadaje. Mam nadzieję, że uda mu się poukładać tam sprawy. Całkowicie cię w tym popieram. Pozwól jednak jeszcze, że zapytam. Co z Calisi? Uwzględniasz ją jakoś w swoich planach politycznych? Oczywiście omijając już kwestię tego, że jest w ciąży. Zamierzasz wprowadzić ją do lirieńskiej polityki, czy chcesz mieć ją tylko jako żonę? Nie myśl, że to jakieś pretensje, po prostu jestem ciekawa.

[Eohaid]

- Chcę żeby była panią , moją żoną, matką naszych dzieci. I wiem że to bardzo wiele jak na jedną kobietę. Wychowanie dzieci trwa i zajmuje wiele czasu jestem tego świadom. Ale nie powierzyłbym tego nikomu innemu niż jej. Zresztą to w końcu normalne w naszym kraju.
- Na pewno, taki jest mój zamiar, będę opowiadać jej o polityce, powoli wprowadzać w kolejne etapy, tak by poznała ludzi, osoby ważne politycznie.
- Po za tym moja żona znalazła sobie swojego doradcę jest nim Ruda. Myślałem że będę zły, ale nie jestem. Niech Ruda służy jej swoją mądrością, po części wybór był mądry.

[Amelia]

- Traktuj ją dobrze - rzekła łagodnie - nie chcę żebyś ją stracił. Ty słyszałeś plotki o mnie, ja o tobie. Mam nadzieję, że już się nie kłócicie - westchnęła głośno. Tak to już było pałacowe plotki rozchodziły się szybciej niż pożar. Ona zwykle wiedziała co się dzieje, nie omijały jej nawet wiadomości na temat Eohaida. W gruncie rzeczy jednak cała ta rozmowa ją przygnębiła. Miała wrażenie, że jej brat bardzo się zmienił i to na gorsze. Nie sądziła, że usłyszy od niego tyle przykrych słów, nie sądziła, że będzie potrafił ją zranić. A jednak. Nie chciała tego rozpamiętywać, ale jakoś ciągle wracało do niej to co powiedział.

- Pójdę już bracie. Przemyśl to co ci powiedziałam, ja przemyślę to co usłyszałam od ciebie, do zobaczenia. Powiadomię cię, kiedy zamierzam wyjechać - rzekła, przytuliła go jeszcze, po czym wyszła z komnaty.

Ciąg Dalszy:Amelia.

[Calisi]

Calisi miała ochotę dosłownie wpaść do komnaty Eohaida i rzucić mu się na szyję, jednak to nie leżało w jej naturze. Weszła cicho, jak to miała w zwyczaju do kancelarii, na jej ustach jednak gościł pogodny uśmiech. Zamknęła za sobą drzwi i oparła się o nie. Ucieszyła się, że Eohaid jest sam, nie chciała mu przecież przeszkadzać, ale też nie zamierzała czekać z tą wiadomością do wieczora.
- Była u mnie Tris... - zaczęła.

[Eohaid]

Eohaid wciąż od wyjścia siostry zastanawiał się nad tym, jak bardzo się zmienił, poprzez rozmowę z nią odkrył że na gorszę. Nie umiał powiedzieć kiedy dokładnie zgubił się w tym wszystkim, kiedy zgubił drogę którą podążał. Chciał skończyć z kłamstwem, z błędami jakie popełnił, zmienić wszystko, naprawić. Zastanawiał się nawet nad tym czy nie pomówić z Calisi, nie poprosić ją by pozwoliła mu pomówić z cesarzową. Nie chciał mieć tajemnic, chciał jej powiedzieć tyle, że Lirien potrzebuje traktatu pokojowego i pomocy.
Oczywiście nie chciał o tym mówić teraz, teraz to był zły czas, dopiero co przestali się kłócić. Kiedy Calisi weszła do środka i powiedziała że była u Tris, uśmiechnął. Naprawdę martwił się jej zdrowiem i dziecka.
Podszedł szybkim krokiem do żony i objął ją w pasie.
- I co powiedziała ci Tris ? Wszystko dobrze kochanie ?

[Calisi]

- Tak kochanie, wszystko dobrze, jestem zdrowa i... Tris powiedziała mi, że nasze dzieci też - użyła tego samego sformowania co medyczka, uśmiechając się szeroko.
- Urodzę bliźnięta - rzekła promieniejąc radością.Tak strasznie się cieszyła, chciała żeby on też się cieszył. Zwłaszcza teraz, kiedy w końcu przestali się kłócić. Miała nadzieję, że ta wiadomość, polepszy ich relację, że nie wróci już czas, w którym nie rozumieli siebie i ciągle wybuchały między nimi konflikty. Nigdy nie sądziła, że będzie tak bardzo szczęśliwa, nigdy nie pomyślała nawet, że będzie miała męża, którego będzie kochać i, że urodzi mu bliźnięta.

[Eohaid]

- To cudowne! - wykrzyknął mężczyzna.
Chwycił kobietę w pasie podrywając do góry i okręcając chyba z tryz razy nim radość w nim opadła na tyle by postawił kobietę na ziemi. Nadal jednak mocno przyciskał ją do swojej piersi śmiejąc się jak głupi.
- Kochanie, to najwspanialsza wiadomość tego dnia.
Zapomniał chwilowo o problemach związanych z siostrą, cieszył się jak głupi tym że będzie miał dzieci, swoje kochane dzieci. Wreszcie tyle lat na nie czekał, a teraz będzie miał aż dwoje dzieci. Z radości śmiał się tuląc do siebie swoją kochaną żonę.

[Calisi]

- Najwspanialsza wiadomość od bardzo dawna. Tak się ucieszyłam kiedy Tantris mi powiedziała, że musiała od razu tu przyjść i ci powiedzieć. Będzie ich dwoje - powtórzyła.
- Bliźnięta, jak ty i Amelia, na pewno będą cudowne i będą się kochać i pomagać sobie jak wy. Tak się cieszę. Cieszyłam się z jednego dziecka, a teraz, kiedy wiem, że będzie ich dwójka, po prostu... ach... Tantris powiedziała, że są zdrowe i że powinnam o siebie teraz dbać. Tak strasznie się cieszę. Pomyślałam, że ty też się ucieszysz, że w końcu jakaś dobra wiadomość.