Granica

Ponoć jeden z moich najlepszych dzieł, jakie opublikowałem... Ja sam nie jestem co do tego pewny..

Wstaję wraz z Słońcem do powolnego marszu.
Reszta miasta śpi za szklanymi szybami.
Stojąc na balkonie spoglądam w nieznane.
Gdzieś tam, gdzie dopiero otwierasz oczy.

Nie wiem co myślisz o nadchodzącym dniu.
Obijasz się o ściany zaspanym krokiem.
To mi się podoba, zwykła proza życia.
Coś pięknego i zwykłego, w sam raz dla mnie.

Nie ruszam się z miejsca, czekam ciągle.
Może w końcu ujrzysz moją cierpliwość.
Ból, gorliwość, agonię i szczęście.
Że Ciebie wybrałem za prozę życia.

Mijamy się stale, ale ciągle w bezruchu.
Stawiam krok do przodu, Ty do tyłu.
Jak w szalonym wyścigu sięgasz po trofeum.
Znowu prześcignęłaś moje marzenia.

Pozwól zapisać jedyną stronę
Którą poświęcę wyłącznie Tobie.
Proza życia nie boli wyłącznie w snach.
Wstaję wraz z Słońcem do powolnego marszu.

Wiem, że poezja rządzi się własnymi regułami ortograficznymi, ale w pierwszym wersie powinno być chyba
Wstaję wraz ZE Słońcem...

A tak ogólnie to mi się podoba, choć kilka słów bym pozamieniała miejscami, ewentualnie napisała inaczej, ale jest okej :D

Każdy ma inne zdanie, a ja czuje w tym nieład, pozamieniałbym kolejność kilku wyrazów, może by bardziej to do mnie przemawiało. Jednak jak dla mnie w muzyce jest rytm, który pozwala ją śpiewać, a tutaj nie czuje rytmu, dzięki któremu lepiej się czyta - to tylko moja osobista opinia, nie bierz tego do siebie