Granica

Stanął i obrócił się, aby spojrzeć na elfkę i zauważył, że niezwykle się ociąga, z początku myślał, że robi to specjalnie, aby go rozgniewać, jednak później wydało mu się to głupie, prawdopodobnie chciała już być u tamtego mężczyzny w mieście, a po ostatniej nocy ta chęć zapewne nasiliła. Zwolnił nieco, starając się wyczuć jej tempo i iść nim, nadal jednak kilka kroków przed kobietą.
Dochodzili już do miasta, a on nadal się nie odzywał, jednak kiedy to ona zaczęła mówić ogarnęło nim zdziwienie.
- Obiecałem, że odprowadzę Cię do tego mężczyzny, a nie do miasta. - Jego głos był suchy i chrapliwy.
Nie odmówiła jednak wzięcia marynarki, tym bardziej, że dziwne mogłoby się wydawać gdyby ona oddawała mu ją przy tamtym mężczyźnie.
Ruszył od razu za nią, a gdy wreszcie podała swoje prawdziwe imię na jego twarz choć niewielki, to jednak wpełzł uśmiech, co mogło wydać się teraz nieprawdopodobne.
- Miło mi. -



Zakończenie podróży