Granica

- Zawsze możesz ukryć skrzydła i przeciskać się między ścianami bez nich... - Powiedziała. Spojrzała się w dal, słońce powoli wschodziło. Wzięła kostur, przeciągnęła się i ziewnęła.
- Muszę już iść, mam nadzieję że niedługo się spotkamy. - Powiedziała, zaczęła iść w stronę Marcosa, dała mu całusa w policzek i poszła nie wiadomo gdzie.

Dalszy ciąg: Naolia