Granica

Len uśmiechnął się chyba wyczuł że Feo chcę spać, więc jak by ją podniósł by zanieść ją na górę, jeżeli Feo da, to bierze ją na ręce i niesie.Gdy doszli na górę Lily zajęła łóżko Lena, a Len spytał Feo - Może się jeszcze chwilę zdrzemniesz a ja tu poczuwam trochę ? - powiedział z wrażliwością głosie.Podrapał się pogłowie jednak przed tym położył ją na łóżku, nie dał sobie wmówić że nie chcę spać.Wziął znowu krzesło i usiadł obok jej łóżka, patrzył sobie czasem na sufit czasem na Feo i czekał na jej odpowiedź.

- Ale mi się nie chce spać. - Mówiąc zaczęła ziewać. Zbliżyła się do niego i obieła go w pasie i położyła głowę na jego kolanach. - Teraz lepiej. - Zaśmiała się i przymknęła oczy. Sen jednak nie nadchodził, otworzyła więc oczy i spojrzała na Lena. - Śmiesznie wyglądasz z tej perspektywy. - Uśmiechnęła się, i zaczęła drapać się po głowie, wyjęła też kwiatka z włosów by go przypadkiem bardziej nie zniszczyć. Wróciła do wpatrywania się w Lena i mrugnęła parę razy oczyma. Teraz czekała na odpowiedź Lena.

Len spojrzał na Feo, gdy położyła głowę na jego kolanach lekko się zdziwił - Feo, jesteś pierwszą osobą która nazwała że śmiesznie wyglądam, na ogół ludzie mnie unikają przez mój wygląd - powiedział patrząc lekko na bok.Lily spała na jego łóżku a Len ziewnął, nie spał od trzech dni już i dalej nie śpi to na pewno dobrze się nie skończy jak się po raz kolejny dzień nie prześpi , jednak nie zaśnie wiedząc że Feo też nie śpi - A może położymy się razem na jednym łóżku - zaproponował sam lekko był zmęczony, nie udawał jakiegoś bohatera który nie musi spać kilka.

Po słowach Lena zamrugała z niedowierzaniem. Nie mówiąc nic przesunęła się na drugą stronę łóżka i czekała aż Lena się do niej położy. Twarz miała czerwoną z zawstydzenia. - Chodź, tylko nie rób niczego dobrze? - Spojrzała na niego z powagą i strachem w oczach. Westchnęła i odwróciła się do niego plecami. Zamknęła oczy i próbowała zasnąć nim usłyszy odpowiedź, choć to nie było łatwe. Nie zasnęła więc tylko zamknęła oczy. Nie wytrzymała jednak zbyt długo więc, odwróciła się w jego stronę i otworzyła je by się na niego spojrzeć.

Len zanim Feo się odwróciła położył się - Spokojnie, nic nie zrobię, jak chcesz mogę sobie związać ręce, nogi - zasugerował jeżeli wtedy poczuła by się bezpieczniej to zrobi to bez żadnego słowa nie porozumienia.Rozmyślał nad kolejnym posunięciem przy tym sam był też lekko czerwony, na pewno było to po nim mniej widać niż po Feo.Leżał obok niej i wyglądał na zamyślonego, oraz szczęśliwego przy tym trzymał ręce za plecami i czekał na jej odpowiedź.

Nie miała jak schować swojej czerwonej twarzy więc przybliżyła się do Lena i schowała swoją twarz na jego klatce piersiowej. Zamknęła oczy i ziewnęła. - Nie musisz. Jest dobrze. - Ziewnęła jeszcze parę razy i wtulona powoli zapadała w błogi sen. Sny miała wyjątkowo spokojne, jak na burzę myśli które napływały jej z każdą chwilą. Podczas snu ani razu nie odsunęła się od Lena. Przez sen uśmiechała się do samej siebie, wyglądało na to że sny miała miłe. Na łóżku leżała spokojnie, nawet bez najmniejszego ruchu.

Len, leżał i żeby nie było też ją lekko przytulił oczywiście, nie mocno, by się nie zorientowała - Ciekawe czy zrozumie jak jej powiem że ją kocham - powiedział Len cicho do siebie.Leżał spokojnie nie mógł zasnąć lecz przymykał oczy od czasu do czasu co mu wystarczyło.Cały czas myślał i nie mógł zasnąć, możliwe że to z powodu że śpi z Feo jednym łóżku, i czuję do niej dużo ale nie powiedział jej tego i teraz męczą go myśli jak ona na te zareaguje.Dalej myśli i patrzy na uśmiech Feo , przy tym próbuje zasnąć lecz bez żadnych skutków.

Spała jeszcze przez krótką chwilę po czym otworzyła oczy. Spojrzała na leżącego tuż obok niej Lena. Uśmiechnęła się i trochę mocniej wtuliła się w niego. Ziewnęła, otworzyła oczy i nie mogła już zasnąć więc leżała spokojnie. Ciekawa była czy Len śpi czy też tylko udaje, ale nie chciała tego sprawdzać, bo musieliby wstać a ona bardzo dobrze czuła się otoczona jego "słodkim" zapachem. Przymknęła znów oczy i czekała co się zaraz wydarzy. Najbardziej obawiała się, że Len wstanie i zostawi ją samą.

Len nie wstał, jednak poczuł że Feo się obudziła - Feo już nie śpisz - spytał szeptem, by był środek nocy a ona wstała.Pomyślał i dalej się do niej tulił czekając na odpowiedź.Myśl i myśl , tylko myśli i nie może spać ani się teraz skupić na niczym, możliwe że Feo na niego tak wpływała , jednak kolejny pomysł wpadł mu do głowy, jednak na razie zachowała go na późniejszą okazje.Oczekiwał dalej jej odpowiedzi przy tym dalej tuląc.

Była noc a w chatce panowała ciemność. - Już nie, czy coś się stało? - Otworzyła lekko oczy i spojrzała na niego. Nie wiedziała co chciał przez to powiedzieć. W dodatku wychodziło na to że gdy ona się obudziła Len już dawno był przytomny. Podniosła się do siadu i przetarła kilka razy oczy dłońmi. Przeczesała włosy ręką i cicho ziewnęła, nie wiedziała co mogłaby jeszcze powiedzieć czy zrobić więc czekała na ruch chłopaka z niecierpliwością. Długa cisza powoli ją pochłaniała, Feo była tym zaniepokojona ale nie wiedziała jak ma przerwać ciszę.

Len też wstał spojrzał na Feo - Nic, poczułem że się obudziłaś i nudziłem się, więc spytałem czy nie śpisz i tak na prawdę, czy uważasz mnie za przyjaciela czy kogoś nie co bliższego ? - spytał po mimo tego miał spytać o co innego , jednak jakoś nie mógł o to spytać szczególnie w takim momencie.Siedział i podrapał się po głowie, patrzył na Feo non stop i myślał co ona odpowie, a może odpowie normalnie, nie wiedział nic a nic , jednak udawał że jest teraz opanowany a tak na prawdę był burzą, która mogła zmieść by kilka wiosek i przy tym rozgromić armię królewską.

Spojrzała na niego spokojnie. - Nie wiem o co ci dokładnie chodzi, ale czuję do ciebie coś czego jeszcze nigdy nie czułam. - opuściła lekko głowę i zaczęła plątać sobie pasmo włosów w warkoczyka. Bała się jego reakcji, możliwe iż chodziło całkowicie o inne uczucie, nie miała o tym zielonego pojęcia. Niestety umysł nakazał spokojnie czekać na odpowiedź Lena, której tak bardzo się obawiała. Na szczęście było ciemno i nie było widać jej twarzy, która jest czerwona jak diabli.

Len spojrzał na Feo, język mu się plątał i oczy latały dokoła, jednak powiedział - Kocham ciebie Feo - po czym zamilkł, miał ją w tym momencie pocałować, jednak te słowa go i tak już kosztowały wiele wysiłku by powiedzieć, jednak był odwrócony w jej stronę.I w pewniej chwili pocałował ją, jednak po chwili przestał i usiadł po drugiej stornie łóżka.Odwrócony, nic nie mówił, aż zapadła cisza, myślał jak zareaguje Feo, myślał czy to nie za szybko, jednak był pewien że to wywoła dwa skutki, albo Feo ucieknie, lub też odpowie jakoś podobnie i zostanie.

Feo zszokowana nie wiedziała co powiedzieć, czy zrobić, ale z każdym pocałunkiem Lena zdawała się zapominać o tych złych czasach swojego życia. Nie wiedząc co może zrobić przyczłapała się do niego przez prawie całe łóżko. Przytuliła się do niego i pocałowała go. Nie wiedziała czy robi dobrze, ale tak kazał jej umysł albo serce, którego za grosz nie rozumiała. Przestała go już całować i przytulać, gdyż za bardzo się speszyła. Wokół robiło się coraz jaśniej, a Feo przestraszona że zobaczy jej czerwoną twarz odwróciła się do niego tyłem.

Len zdziwił się tym razem reakcji Feo sądził , że ucieknie albo pójdzie, jednak pocałunek go jakoś przestawił że nie bał się - Feo, nie musisz się ukrywać, wiem że masz czerwoną twarz, ja to samo i tego nie ukrywam - powiedział tym razem on przeszedł całe łóżko, i to on na odwrót przytulił i pocałował Feo, nie dał jej uciec na bok, jednak jeżeli już by zaczęła się wyrywać puszcza ją, nie chcę robić czegoś w brew jej woli.Oczywiście teraz Len wyglądał na spokojnego i szczęśliwego i rzecz dziwna przestał być czerwony, możliwe to przez to że chyba zaakceptował to i też poczuł że to uczucie jest w dwie strony, nie sugerował też żeby ją namówić do czegoś więc czekał na jej reakcje.

Odwzajemniła pocałunek i przytuliła się do niego. - Przepraszam. Ale to jest dla mnie nowe.. - Wydukała cicho i wtuliła się w niego by tylko nie zalać się łzami. Zamknęła oczy, z których co jakiś czas wypływały kropelki łez. W tym momencie nie miała ochoty nic robić, podobało jej się jak teraz siedzieli i nie chciała tego zmienić. Gdy panowała emocje podniosła swój wzrok na twarz Lena i czekała na jego reakcję, bądź odpowiedź. W głębi serca czuła wielką ulgę, która ją uspokajała.