Pani Losu ⇒ Katia Martinez

[Katia]

Imię: Katia Martinez
Rasa: Człowiek
Wiek: 29
Wzrost: 1.76

Krzepa: Silny/Bardzo wytrwały/Odporny
Zwinność: Bardzo zręczny /Bardzo szybki/Niezwykle Precyzyjny
Percepcja: Bardzo wyostrzony
Umysł: Bardzo Bystry/Bardzo błyskotliwy /Niezwykle silna wola
Prezencja: Bardzo piękny/Charyzmatyczny

Magia:
-brak-


Cechy specjalne:
Odporność psychiczna - postać jest niebywale odporna psychicznie
Pływanie - w lotnictwie często walczono nad wodą, zdolność pływania ratowała życie, dlatego Katia szybko ją przyswoiła
Przyswajanie - postać bardzo szybko przyzwyczaja się do nowego otoczenia
Mowa Elfów - w dziecinnych latach była moda na języki fantasty, Katia przyswoiła mowę Elfów, nie wiedziała, że jej to się przyda...

Umiejętności:

• Uniki [M]
  • Walka Bronią Białą [M]
    • Łucznictwo [W]
      • Ukrywanie się [W]
        • Jeździectwo [W]
        Ekwipunek:
        • - nóż
          - łuk
          - strzały
          - kombinezon pilota
          - szkatułka z medalami
          - Miecz jednoręczny

Wygląd:
Katia jest szczupłą brunetką. Ma oczy niebieskiego koloru. Na jej stroju na ramionach znajdują się naszywki świadczące o randze jaką miała w wojsku Kombinezon jest biały, a kask lekko szary. Kobieta zawsze chodzi z podniesioną głową, wyprostowana.

Charakter:
Katia jest pogodną osobą. W każdej sytuacji, nawet beznadziejnej wyszukuje jakieś wyjście. Potrafi zabić bez zmrużenia oka. Lubi towarzystwo, lecz nie przepada opowiadać o sobie. Mówi bez zbędnych ceregieli, czasem wręcz lakonicznie. Walczy do samego końca. Nie osądza ludzi po wyglądzie. Gdy widzi coś, czego nie miała nigdy okazji (np. Elfa ) to nie okazuje tego. Nie daje się zastraszyć nikomu. Nie przepada za towarzystwem...nieumarłych

Historia:
Katia wychowywana była przez ojca który był Niemcem. Jej matka zmarła gdy była mała. Lata młodości były spokojne. Pewnego razu zapadł trend na naukę mowy fantasty. Sama nauczyła się Elfickiego, którego zna do dziś. W wieku 23 lat zapisała się do Szkoły Lotnictwa Wojska Niemieckiego w Berlinie. Wielu jej to odradzało dlatego, że była kobietą, lecz nie zniechęcała się tym. Na jej misji treningowej został wykryty bombowiec....nieprzyjacielski z zamiarem zbombardowania jednego z lotnisk (III Wojna Światowa). Nie będąc przygotowaną na takie manewry zgodziła się na zestrzelenie go. Bez problemu posłała im dwie rakiety w silnik. Było jej to pierwsze zestrzelenie. Szybko pięła się w hierarchii wojskowej otrzymując własną eskadrę o kryptonimie "Tiger". Wszystko zmieniło się gdy wracali z patrolu...
- No to co Chłopaki, wracamy i na piwko.- mówiła wesoło
- Nie mogę...zaraz mamy towarzystwo.- mówił dość gniewnie ostatnie słowa Tiger 2
- Zestrzelić i do baru hehe, Tiger 5 uważaj w co celujesz.- odparła dość szybko
- Się wie Tiger 1.- mówił kadet
Wiele myśliwców wroga padało jak muchy od niemieckich rakiet. Aż nagle.
- Cholera oberwałam, katapulta nie działa, miło było z wami latać, żegnajcie.- mówiła pogodnie godząc się na to co zgotował jej los. Nie bała się śmierci. Nagle pojawiło się jakieś oślepiające światło Czy to już koniec. Los miał jednak inne plany...