Nowa Aeria
Ustrój: Plutokracja (rządy bogatych).
System władzy: Miasto-Państwo
Władca: Trzynastu najbardziej wpływowych i zamożnych kupców.
Siedziba władcy: Każdy kupiec posiada własną (dobrze strzeżoną) siedzibę, oraz podległą mu dzielnicę miasta. Siedziby różnią się od siebie stylem, a ich architektura uzależniona jest od gustów sprawujących władzę kupców.
Mieszkańcy: Mieszanina wszystkich ras, w większości jednak ludzie i półelfy.
Handel: Szlak Zielony, Szlak Niebieski, Szlak Błękitny.
Produkcje (wyroby eksportowe): -
Stosunki dyplomatyczne: Pokojowe stosunki z wszystkimi państwami.
Miasta Sojusznicze: brak.
Wojsko: Utrzymywana przez wszystkich kupców armia składająca się z piechoty, kawalerii i łuczników, obozuje w forcie poza miastem i nie ma prawa do mieszania się w politykę wewnętrzną miasta. Służyć ma ona jedynie obronie przed zewnętrznymi zagrożeniami. Oprócz niej miasto posiada całą rzeszę najemników wynajmowanych przez kupców zamieszkujących miasto, a także ich osobistych strażników.
Położenie: Nowa Aeria położona jest w centrum Środkowej Alaranii, na skrzyżowaniu trzech szlaków handlowych, u podnóża Gór Dasso
Architektura: Nowa Aeria składa się z dzielnic zamieszkiwanych przez różne rasy i klasy społeczne. Każda z dzielnic ma styl odpowiadający profilowi zamieszkujących ją mieszkańców. I tak w dzielnicy elfów dominują otwarte przestrzenie, rośliny, motywy zwierzęce oraz lekka zabudowa, podczas gdy w dzielnicy zamieszkiwanej głównie przez ludzi uliczki są ciasne, a budynki masywne.
Ciekawostki: Miasto utrzymuje się tylko i wyłącznie z handlu, który to jest sensem jego istnienia. To tutaj, na neutralnych ziemiach dokonuje się największych w całej Środkowej Alarani transakcji – zarówno tych legalnych jak i nielegalnych. Jeśli szukasz wyjątkowych, ekskluzywnych dóbr, to najpewniej znajdziesz je prędzej tutaj, niźli w jakimkolwiek innym miejscu.
Każda z dzielnic miasta rządzi się własnymi prawami, dyktowanymi przez lokalnych magnatów. Większość z nich stara się utrzymywać względny porządek w podlegającym im ziemiom, tak by transakcje tu dokonywane przebiegały w spokoju. Rzecz jasna każdy z kupców dba by przybysze okazywali odpowiednią wdzięczność za oferowaną im ochronę, powiększając tym samym i tak już pokaźne skarbce.
Herb: