Post miesiąca: Grudzień ⇒ [Mała polana] Ucieczka przerwana

[Yana]

Robiło się coraz ciemniej. Mrok spływał na równiny Theryjskie, niczym gęsta smoła. Powoli, ale sukcesywnie zmieniał pozłacaną przez promienie słońca polanę w niebezpieczny zagajnik chowający w swych objęciach ograbione trupy demonów. Zewsząd słychać było szmery i nawoływania budzących się do życia nocnych zwierząt. Skrytobójca wychodził już z polany i znikał za okalającymi ją, liściastymi drzewami. Wówczas zorientował się, że ktoś za nim podąża. Słyszał kroki. Szybkie, dudniące i niosące się echem ponad korony wysokich, prawdopodobnie pamiętających jeszcze czasy sprzed Wielkiej Wojny, drzew. Jak się okazało, tą osobą był Gewein, waleczny mężczyzna od znanej mu skądś melodii. - Możesz iść... - Odparł krótko, na pytanie młodzieńca, kiedy ten wyrównał z nim krok. W tym słabym już świetle, istniejącym dzięki okrągłemu talarowi wiszącemu na niebie z niewiadomych nikomu powodów, wyglądał jakby nie posiadał twarzy. Obszerny kaptur przy tym oświetleniu rzucał tak głęboki cień, iż trzeba by się przyjrzeć, by dostrzec jakikolwiek rys jego twarzy. - ...Ale jest warunek. - Dodał szybko. - Powiesz mi, Młodzieńcze, cóż to za melodia... Ta którą nuciłeś na polanie. - Yana dałby sobie rękę uciąć, że gdzieś ją już słyszał... Kiedy był jeszcze małym chłopcem nucił ją ktoś, kogo dobrze znał. Inaczej nie zapadłaby mu w pamięć.