Krog'Nal jest oddany misji, którą podjął. Wierzy w to, że wszystko co go spotyka, ma jakiś większy sens. Kroki podejmuje pod wpływem przeczucia lub "szeptów duchów". Kieruje się tam, gdzie może być potrzebna jego pomoc lub interwencja. 
OPINIE:
- Postać uwielbia harmonię i kocha naturę.
- Nie lubi bezmyślnego niszczenia tego, co naturalne, dobre i piękne.
- Akceptuje wszystko, co sprawia komuś radość, a jednocześnie nie czyni krzywdy innym.
- Rozumie, że śmierć jest częścią życia. Akceptuje ideę polowania - w końcu drapieżniki to także część natury.
POSTRZEGANIE:
- Nie uważa się za kogoś nadzwyczajnego, komu należy okazywać szacunek lub respekt. Jest w końcu tylko narzędziem w rękach duchów.
- Czasem zdarza mu się zachowywać, jak gdyby zapominał, że jest Centaurem.
- Jeśli ktoś obserwuje tego Naturianina, może odnieść wrażenie, że jest głęboko zamyślonym, wręcz medytującym osobnikiem. Wrażenie to mija, gdy nawiąże się z nim rozmowę. Jest niecodziennie, jak na przedstawiciela swojej rasy, komunikatywny, mimo, że jego podejście do niektórych spraw, wydaje się łamać ogólnie przyjęte normy społeczne. Wszystko przez to, że prawo natury stawia ponad prawami innych ras.
- Prowokowany lub pod wpływem silnych emocji potrafi wpaść w gniew. Nie jest to częste zjawisko ale gdy już się zdarzy, może okazać się, że prymitywne instynkty wezmą górę nad zdrowym rozsądkiem. Pomimo głębokiego uduchowienia przemoc nie jest mu obca.
- Stara się nie wydawać pochopnych opinii, a jeśli je wygłasza, nie ma na nią wpływu opinia czy względy innych osób. Jeśli popełni błąd, przyzna się do niego i spróbuje go naprawić.
CELE ŻYCIOWE:
- Największym marzeniem Krog'Nala jest wypełnić swoją misję i ocalić swój lud, zaś największym koszmarem byłoby dla niego zawieść bliskich.
- Dąży do przywracania spokoju i harmonii nie tylko w świecie fizycznym ale także duchowym.
POZOSTAŁE:
- Jego poczucie humoru jest specyficzne - bywa, że bawią go rzeczy, które zupełnie nie są śmieszne i odwrotnie.
- W wolnych chwilach medytuje, co odpręża go ale jest też częścią jego misji, gdyż to właśnie duchy wyznaczają dla niego kolejne ścieżki.
- Nie potrafi przejść obojętnie obok miejsca, w którym zachwiana jest równowaga.

Krog'Nal to wysoki na około 7 stóp Centaur o maści przypominającej niebo po zachodzie słońca. Jego ludzka połowa jest mocno opalona, chociaż na pierwszy rzut oka, wydaje się być po prostu brudny. Ma atletyczną budowę i dobrze zarysowane mięśnie, jak większość przedstawicieli jego gatunku. Czarne włosy zwykle zaplecione w warkocz, ciągnący się wzdłuż kręgosłupa lśnią zarówno w świetle słońca, jak i księżyca. Na jego końskiej połowie, a także ramionach, widnieją tatuaże, które, jeśli coś przedstawiają, są zrozumiałe tylko dla ich właściciela. Czasem - zwykle podczas polowania - zdarza mu się nosić skórzane karwasze, a w dni chłodne lub deszczowe, wełnianą pelerynę z kapturem, której często używa też jako prowizorycznego namiotu. Ma przy sobie drewnianą włócznię, kołczan ze strzałami i łuk, a także kilka szamańskich narzędzi, np. bębenek i wydrążoną gałąź. Wszystko przerzucone przez ramię lub przytroczone do szerokiego pasa, który oddziela ludzką połowę od zwierzęcej.
Spojrzenie jego ciemnych, lawendowych oczu, wydaje się sięgać gdzieś poza horyzont. Twarz ma zwykle odprężony wyraz ale niepokojony marszczy brwi, co nadaje mu nieco groźnego wyglądu, co jest zwykle błędnym wrażeniem. Ma spłaszczony nos i nieco szpiczaste uszy. Jeśli z rozmysłem zabiera głos, jest on spokojny i głęboki. Jeśli z kolei musi przemówić w chwili wzburzenia, dźwięk wydobywający się z jego gardła, przypomina raczej głazy, pędzące w dół górskiego zbocza.
Obserwowany z dystansu wydaje się być ciągle zamyślony, co zupełnie nie przeszkadza mu w zwinnym przemieszczaniu się nawet wśród leśnych ostępów. Co ciekawe, spacer po wybrukowanej alejce lub ścieżce wydaje się go męczyć bardziej niż długi bieg w dzikim terenie.

Urodzony 78 lat temu podczas znaczącej burzy, jaka nawiedziła okolicę jego wioski. Ponoć w chwili przyjścia na świat, wiatr, deszcz i gromy ucichły na chwilę, a powstałą ciszę rozdarło krakanie kruka. Jego rodzice byli szanowanymi członkami centaurzej społeczności. Poza tym, że oboje byli myśliwymi, ojciec był także kowalem, a matka zielarką. Krog'Nal był zaś ich pierworodnym, co czyniło go oczkiem w głowie swych rodzicieli. Zgodnie z obyczajami, całe dnie spędzał z innymi źrebakami, przygotowując się do pierwszej ważnej ceremonii czyli "Wielkich łowów", będących inicjacją jako pełnowartościowego członka klanu. Był zdolnym źrebakiem i chętnie uczestniczył w życiu grupy do momentu, w którym pewnego dnia stracił przytomność i doznał wizji.

"Drzewo pod którym śniący złożył głowę, zaczęło gubić liście. 
Rozbrzmiało krakanie kruka, siedzącego na stercie kości, która uderzenie serca temu była kwiecistym krzewem.
Ziemię przecięły głębokie bruzdy, a szum płynącej wody ustał.
Krakanie kolejnego kruka, który wylądował przy kopytach Centaura, odbiło się echem po jałowej pustyni, która była kiedyś lasem.
Niebo zgubiło gdzieś blask słońca i księżyca, a gwiazdy zaczęły z niego spadać. 
Krakanie ostatniego kruka, który przysiadł na ramieniu śniącego, ogłuszyło chłopaka. Kruk wbił swój dziób w czoło młodzieńca, czym w brutalny sposób zamknął wizję."

Po tym wydarzeniu, Krog'nal został oddany pod opiekę klanowego szamana, który szybko odkrył, że chłopak ma naturalne predyspozycje do obcowania z mocą.
Kształcił go w magii ziemi, ducha oraz w lecznictwie. Szybko jednak okazało się, że uczeń przerósł swego mistrza. Rodzice pękali z dumy, jednak ich radość nie trwała zbyt długo. Chłopak oznajmił, że nie zostanie w wiosce. Duchy zsyłały mu wizje zagłady w przeróżnej formie, a jedynym sposobem, na ich powstrzymanie jest wędrówka i przywrócenie harmonii. Gdzie? Tego jednak duchy nie wyjaśniły jednoznacznie. W ten właśnie sposób rozpoczęła się wędrówka Krog'Nala, który zawierzył swoje życie duchom przodków i rozpoczął swoją przygodę w świecie.