Zadziorna, impulsywna, niecierpliwa, z uszkodzonym kompasem moralnym. Innym pomaga tylko wtedy, gdy sama ma z tego jakieś 

korzyści. Bezlitośnie wykorzystuje swój wygląd, aby zdobyć to, czego chce. 

Uparta jak osioł. Broni swoich przekonań do upadłego, jeśli uważa, że ma rację. Lubi kontrolować sytuację i gdy się za coś zabierze, musi to 

doprowadzić do końca. Nie zwykła prosić o pomoc – ze wszystkimi problemami usiłuje uporać się sama. Stara się nie okazywać słabości. 

Gardzi litością i nie cierpi współczujących spojrzeń innych ludzi. Samotność jej nie przeszkadza, a ludzie często irytują kazaniami o 

moralności i narzekaniem na problemy. Swoje związki z mężczyznami, tudzież kobietami, ogranicza zwykle do jednej nocy. 

Potrafi być urocza i niezwykle czarująca, jeśli zechce. Problem w tym, że zwykle nie chce. 

Jest świetnym kłamcą, a myśli i uczucia wyraża dość dobitnie, nie martwiąc się o dobór delikatnych słówek.

Zgrabna, drobna kobieta średniego wzrostu (167cm) o szarych przenikliwych oczach i czarnych włosach sięgających niemalże pasa.

Jej ulubionym strojem są dopasowane spodnie, buty na niewysokim obcasie z cholewką do kolana i luźna koszula subtelnie opiewająca 

sylwetkę. 

Porusza się z gracją i wdziękiem. Każdy ruch jest płynny, pewny i precyzyjny. Dumnie uniesiona głowa i wyprostowana postawa emanują 

chłodną pewnością siebie.

Z wyrazu jej twarzy często nie można nic wyczytać – potrafi doskonale ukryć swoje emocje pod maską.

Ailis zawsze robiła wszystko, żeby przeżyć. Życie bardzo szybko wyrobiło w niej przekonanie, że jedyną zbrodnią jest poddać się bez walki i 
wykorzystania wszelkich dostępnych środków. 
Nigdy nie miała lekko. Imała się różnych, bynajmniej nie legalnych, zajęć, żeby zarobić na chleb. Od piątego roku życia wychowywała ją ulica 
– uczyła kraść, zabijać i chować się przed przedstawicielami władzy. Rzemiosła przyuczała ją banda złodziei, zachwyconych perspektywą 
wprowadzenia do tego szlachetnego fachu kobiety. Jako dziecko uwielbiała się bawić na dachach budynków i wspinać na wszelkie możliwe 
powierzchnie. Rozbójnicy szybko spostrzegli, że jest gibka i ma dobre oko, więc postanowili położyć szczególny nacisk na te umiejętności i 
rozwinąć je najlepiej jak się da. W końcu nie od dzisiaj wiadomo, że złodziej musi być zręczny i wysportowany. Dzięki swojej niepozornej 
posturze i giętkiemu ciału jest w stanie schować się w miejscach, o których inni nawet by nie pomyśleli – jest to szczególne przydatne 
podczas pościgu przez stróżów prawa. 
Już jako siedmiolatka wspinała się do okien budynków, żeby otworzyć drzwi do pokoju od środka. W wieku dziesięciu lat, sprawnie 
posługiwała się łukiem i sztyletami. Problem przysparzała jej szermierka, ale i tą, wraz z wiekiem, udało się opanować.
Jako piętnastolatka, została zatrudniona na dworze wpływowej rodziny, gdzie zdobyła wiedzę z zakresu etykiety dworskiej, a także nabyła 
jakże cenną umiejętność czytania i pisania. Jej pracodawcy nigdy się nie domyślili, że to właśnie ona wykradała im biżuterię ze szkatułek i 
okradała gości. 
Mając siedemnaście lat, pierwszy raz zabiła człowieka na zlecenie. Brała też udział w kilku zorganizowanych akcjach okradania skarbców i 
dworków. 
Kilka razy trafiła do więzienia, ale nigdy nie doczekała w nim procesu. 
Całe życie w drodze – nigdzie nie zagrzała dłużej miejsca.