Oglądasz profil – Eris

Awatar użytkownika

Ogólne

Godność:
Eris
Rasa:
Fellarian
Płeć:
Mężczyzna
Wiek:
20 lat
Wygląda na:
20 lat
Profesje:
Włóczęga, Bard
Majątek:
Ubogi
Sława:
Nieznany

Aura

Aura nie jest zbyt silna, pierwsze co w niej ujrzysz to szmaragdowy blask, który dopiero po chwili odsłoni miedzianą powłokę, o cynowych pasmach upstrzonych kobaltowymi drobinkami. Podstawa emanacji została przyozdobiona żelaznymi piórkami. Poruszają się one delikatnie, nawet gdy nie ma wiatru. Niemal od razu odczujesz również słodką woń miodu i kwiatów przywodzącą na myśl łąkę, nie usłyszysz jednak bzyczenia pszczół, czy śpiewu ptaków. Tu wszystko dzieje się w ciszy, każdy giętki ruch jest niemy wbrew pozorom. Gdy spróbujesz dotknąć powierzchni, przekonasz się o jej przyjemnej aksamitności, jednak gdy naciśniesz mocniej, dojdziesz do wniosku, iż jest również niezbyt twarda, może nawet miękka. Musisz jednak uważać na ostre krańce, dobrze ukryte wśród tych tępych. Na koniec poczujesz lepki posmak połączony z delikatną suchością w gardle.

Informacje o graczu

Nazwa użytkownika:
Eris
Wiek:
23
Grupy:
Płeć gracza:
Mężczyzna

Skontaktuj się z Eris

Pola kontaktu widoczne tylko dla zalogowanych użytkowników.

Statystyki użytkownika

Years of membership:
3
Rejestracja:
3 lat temu
Ostatnio aktywny:
1 rok temu
Liczba postów:
33
(0.04% wszystkich postów / średnio dziennie: 0.02)
Najaktywniejszy na forum:
Mauria
(Posty: 18 / 54.55% wszystkich postów użytkownika)
Najaktywniejszy w temacie:
[Karczma "Odcięta Dłoń"] Rzepa, wino i zabawa ogniem
(Posty: 12 / 36.36% wszystkich postów użytkownika)

Połączone profile

Brak profili posiadających połączenia.

Atrybuty

Krzepa:niezbyt silny, raczej wytrwały
Zwinność:bardzo zręczny, bardzo szybki, dokładny
Percepcja:wyostrzony wzrok, dobry słuch, pozbawiony węchu, przytępiony smak, wyostrzony zmysł magiczny
Umysł:pojętny, słaba wola
Prezencja:Ładny, charyzmatyczny

Umiejętności

Kultura FellarianBiegły
Wychował się w tej kulturze, co nie znaczy, że się stosuje do jej zasad
Otwieranie zamkówBiegły
Przed wyruszeniem w drogę, ojciec szkolił go w zawodzie ślusarza
KieszonkowiecZaawansowany
Lata praktyki związane z jego kleptomanią
ŚlusarstwoZaawansowany
SkradanieZaawansowany
Walka bronią białą (noże)Opanowany
Unika konfliktów, jednak w ostateczności potrafi się obronić
Rzucanie nożamiOpanowany
WspinaczkaOpanowany
Wielokrotnie zdarzało mu się uciekać przed wściekłymi kupcami wspinając się na dach, ponadto Eris uwielbia patrzeć na świat z góry, a dachy domostw mu to ułatwiają
Czytanie i pisanieOpanowany
Jako iż miał przejąć rodzinny biznes, rodzice zadbali o jego podstawową edukację
GeografiaOpanowany
Podczas swojej edukacji poświęcał jej najwięcej uwagi, z powodu swoich zapędów podróżniczych. Dodatkowo pochłaniał wszelkie opowieści i księgi oraz studiował mapy jakie tylko wpadły mu w ręce.
PrzetrwanieOpanowany
Kiedy w swojej podróży przebywa przez dłuższy czas poza osadami, potrafi odróżnić rośliny jadalne od trujących, rozpalić ogień i zbudować prosty obóz
Gra na fletniPodstawowy
Samouk, czasem grywa by się rozerwać w podróży lub zarobić trochę grosza
MatematykaPodstawowy
HistoriaPodstawowy
Wiedza o świeciePodstawowy
Mimo, że jest dopiero na początku swojej podróży już zdążył poznać parę zasad rządzącymi światem poza Górami Fellarionu

Cechy Specjalne

Dobra orientacja w terenieZaleta
Niczym ptak z łatwością zapamiętuje drogę, którą przebył nie tylko drogą lądową, ale też powietrzną. Na ziemi dzięki charakterystycznych punktów w krajobrazie, zaś w powietrzu kieruje się położeniem gwiazd i słońca. Ponadto intuicyjnie potrafi wskazać kierunek geograficzny.
Zdolność lotuRasowa
Odporność na zimnoRasowa
Postać jest odporna na niskie temperatury, jest w stanie wytrzymać na mrozie do -10 stopni bez ubrania przez 4 godziny. W ubiorze (ubranie podstawowe plus wierzchnie) jest w stanie przebywać na mrozie właściwie cały czas. Ciało takiej postaci poddaje się hipotermii dopiero w przypadku dłuższego przebywania w temperaturze -20 stopni.
KleptomanWada
Kiedy coś mu wpadnie w oko, ciężko mu się powstrzymać by nie przywłaszczyć sobie danego przedmiotu. Upodobał sobie w szczególności przedmioty błyszczące i bogato zdobione, takie jak biżuteria, czy noże ozdobne.

Magia:

Nowicjusz

Przedmioty Magiczne

Srebrny medalionWyjątkowy
Srebrny, otwierany, owalny medalion z podobizną wróbla w locie na przedniej klapce, w środku pusty. Eris dostał go od matki, gdy wyruszał w drogę. Mimo iż nie posiada żadnych szczególnych właściwości, Eris traktuje go jako amulet ochronny i wierzy, że to dzięki niemu udaje mu się wyjść z tarapatów.

Charakter

	Beztroski wesołek, tak można by pomyśleć na pierwszy rzut oka, wydaje się być trochę szalony. Jaki jest w rzeczywistości? Cóż pierwsze wrażenie nie odbiega wiele od rzeczywistości. Różni się od swoich pobratymców tym, że prawdziwie wolnym czuje się dopiero w podróży, poza wioską, w której znał niemal każdy kąt. Wszystko co nowe i obce, zwłaszcza jeśli błyszczące, budzi w nim wręcz dziecięcy zachwyt. Nie bardzo rozumie świat poza swoją wioską, gdyż nigdy wcześniej nie wyściubiał poza nią nosa, mimo to każda nowa istota, czy zwyczaj go fascynują i dąży do jak najgłębszego zrozumienia tych dziwów.
Nienawidzi wszelkich ograniczeń, zarówno fizycznych jak społecznych, wiele zwyczajów grzecznościowych traktuje jako zbędne konwenanse i stosuje się tylko do tych, które mu się w jakiś sposób spodobały. Zaś podziały kastowe jakie panowały w kulturze jego gatunku uważał za po prostu niesprawiedliwe.
Jego największym koszmarem, który towarzyszy mu jeszcze z czasów dzieciństwa jest utrata skrzydeł. Poza tym przez swoją przesądność spory niepokój budzą w nim koty. Oprócz tego odczuwa niechęć do jazdy konnej, ponieważ uważa to za uwłaczającego dla tych zwierząt.
Odstresowuje go przesiadywanie w jakimś wysokim punkcie i podziwianie widoków, często w takich momentach przygrywa sobie na fletni. Zaś kiedy aktualnie przebywa w mieście lub wiosce obserwuje tak z ukrycia krzątające się w codziennych zajęciach istoty.
W kontaktach z innymi osobami, nie szuka zwady, kiedy dochodzi do decyzji uciekaj lub walcz, woli wybrać ucieczkę, jednak w razie potrzeby potrafi się obronić. Buduje wokół własnej osoby otoczkę pewności siebie, wręcz buty, jednak potrafi realistycznie ocenić swoje możliwości i w razie niepowodzenia wyciągnąć poprawne wnioski.
Nie potrafi się powstrzymać przed zalotami, kiedy ktoś mu wpadnie w oko, jednak w razie rozwinięcia głębszej relacji jest w stanie oddać swoje serce jednej osobie.

Wygląd

	Eris jest niewysokim jak na swój gatunek (około 173 cm), bladym i kościstym mężczyzną o delikatnych rysach twarzy. Posiada heterochromię, która objawia się tym, że jego lewa tęczówka jest czarna jak noc zaś prawa szarozielona. Krótko ścięte włosy o rudobrązowej barwie są zawsze w nieładzie, gdyż kto by się przejmował fryzurą, którą i tak zepsuje wiatr podczas lotu? Z tyłu głowy wyrastają mu dwa długie do bioder pasma włosów wiecznie zaplecione w cienkie warkocze, jedyne pozostałości po jego niegdyś długich włosach. Jego skrzydła mają biało-brązowe upierzenie.
Nie posiada dużego majątku, a za czym idzie i wielu ubrań. Na co dzień nosi białą koszulę, brązowy kaftan, ciemne spodnie i skórzane buty. Swój ubiór w większości skompletował podkradając z sznurów na pranie. Do skórzanego pasa przyczepioną ma pochwę z nożem myśliwskim o rękojeści z sarniego rogu oraz małą kieszeń, w której ukryte są cztery mniejsze noże przeznaczone do rzucania. Przez ramię przerzucony ma pojemny skórzany chlebak, będący przenośną skarbnicą na jego łupy. Pod koszulą, ukryty przed wzrokiem potencjalnych, nowych, właścicieli, na jego sercu, spoczywa medalion od matki.
Pomimo, iż na twarzy Erisa często widnieje szelmowski uśmieszek, sprawia wrażenie osoby przyjaznej. Zazwyczaj porusza się niedbale i energicznie, jednak kiedy w pobliżu znajduje się osoba, która wpadła mu w oko natychmiast zmienia postawę i próbuje wyglądać możliwie jak najdostojniej. Jego barwa głosu jest dość delikatna i śpiewna, ale wypowiadane przez niego słowa są pełne pewności siebie, czy to prawdziwej czy pozornej.

Historia

	Historia życia Erisa jest wyjątkowo krótka, można rzec, że dopiero ją pisze. Urodził się w Serenii, w średniozamożnej, wielopokoleniowej rodzinie ślusarskiej. Był jedynym dzieckiem swoich rodziców, ale wychowywał się z trójką młodszego kuzynostwa, które traktował jak rodzeństwo. Ojciec wraz ze stryjem od najmłodszych lat szkolili go w zawodzie, jednak Eris ani myślał kontynuować rodzinną tradycję i marzył o odległych wojażach, co spotykało się z dezaprobatą członków rodziny i przyjaciół domu. Parę razy próbował wymknąć się poza granice terytorium Fellarian, jednak za każdym razem widok samotnie spacerującego, bądź fruwającego dziecka sprawiał, że przypadkowe osoby nie mogły być wobec tego obojętne i szybko był odprowadzany do rodziców.
Już w dzieciństwie fascynowały go piękne przedmioty i błyskotki, które z czasem zaczęły kleić mu się do rąk. Przez swoją kleptomanię często wpadał w tarapaty. Ileż to musiał się nasłuchać kazań ojca, ileż ciosów niedoszłych ofiar jego kradzieży przyjęło jego ciało, tego już sam nie pamięta. Mimo wszystko rodzice okazywali mu wiele cierpliwości i nigdy nie karali go srogo. W końcu był ich ukochanym skarbem.
Z wiekiem Eris powoli zaczynał godzić się z losem przygotowanym mu przez rodzinę, mianowicie przejęcie warsztatu, gdy jego ojciec postanowi odejść na odpoczynek. Jednak historia postanowiła potoczyć się inaczej. Pewnego razu w oko wpadł mu nie przedmiot, lecz osoba. Był to przybyły z Vernis nowy czeladnik w okolicznej piekarni. Eris ani myślał komukolwiek o tym powiedzieć, tłamsił w sobie kiełkujące uczucie w nadziei, że z czasem obumrze ono jak niepodlewana roślina. Sympatia jaką darzył ledwo poznanego młodzieńca, na przekór jego staraniom nie chciała zgasnąć, przez co mizerniał i pochmurniał z każdym dniem. Jedynie podczas wizyt w nieszczęsnej piekarni wydawało się, że nieznacznie odżywa. Postanowił zyskać chociaż przyjaźń swojego obiektu westchnień. Tak więc ich rozmowy przestały dotyczyć wyłącznie wypieków, po które wysłała go matka i zmieniały się w koleżeńskie pogawędki, zaś spotkania zaczęły przekraczać próg sklepu. Mijały miesiące, a Eris nabierał coraz więcej odwagi i w końcu postanowił wyznać swoje uczucia. Niestety spotkał się z odrzuceniem.
Nieodwzajemniona miłość została bodźcem, który obudził w Erisie jego dawne marzenia o podróżach. Czymś na wzór kropli cucących uwalniających z letargu monotonnego życia. Czuł, że nie może dłużej mieszkać w tej samej wiosce co osoba, która złamała mu serce. Zorientował się jak bardzo przeraża go spędzenia reszty swojego życia nie odkrywszy świata poza Górami Fellarionu, uwięziony w starym warsztacie ślusarskim, skazany na te same widoki i tych samych Fellarian, nigdy nie ujrzawszy chociażby morza, o którym słyszał od nielicznych kupców z mitycznego ,,zewnątrz”.
Czy to wynik zwykłego młodzieńczego buntu, czy natury Erisa, spakował najpotrzebniejsze rzeczy i wymknął się w środku nocy ze swojego pokoju i skierował się ku drzwiom na tyłach domu. Kiedy jednak wyciągnął z kieszeni klucz poczuł na karku spojrzenie. Odwrócił się gwałtownie wystraszony, by ujrzeć pełną rozczarowania twarz matki. Już chciał zacząć się tłumaczyć kiedy ta bez słowa podeszła do niego i zawiesiła na jego szyi srebrny medalion. Patrzyli na siebie jeszcze parę chwil po czym Eris przekroczył próg domostwa, porzucając swoje dawne życie.
Od tego dnia Eris podróżuje po Alarani, próbując przetrwać w świecie, który wzywał go od tak dawna.


  • Najnowsze posty napisane przez: Eris
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Data