Ach Sizune co tu powiedzieć, jest to smok i jak to na smoczą naturę przystało rozpiera ją wręcz chorobliwa duma oraz poczucie wyższości, jej chciwość nie zna granic… Tak… tak by było, gdyby nie mały szczegół, amnezja. Sizune nie pamięta nic co było przed wypadkiem jaka była oraz kogo znała, jednak aktualnie jest z niej pozytywnie nastawiony do życia smok, jest władcza, waleczna, nie stroni też od dobrego piwa. Jednak to, że straciła wspomnienia nie sprawia, że stała się człowiekiem, dalej czuje dumę co do swojego pochodzenia, ale nie jest to tak jak u innych smoków, potrafi być agresywna i dominująca. Jednak czasami uwielbia wzbić się w przestworza i zanurkować w kłębach chmur. Po amnezji postanowiła zgłębić dokładniej kulturę ludzką, która nagle zaczęła ją interesować, dlatego też uwielbia być w swojej ludzkiej postaci, nie codziennie smok może najeść się słodyczy.

W formie człowieka:

Sizune jest wysoką, mierzącą 170 cm kobietą. Nie jest gruba, do niedożywiona też nie jest, powiedzmy, że jest w sam raz pomiędzy. Jej włosy mają brązowy kasztanowy kolor, sięgają jej do ramion, a nawet delikatnie niżej, jej oczy wchodzą w szkarłat tak samo jak usta, które wchodzą w gusta kobiecego piękna. Nos jest mały i zgrabniutki, a kształt twarzy promienieje subtelnym kobiecym pięknem. Skóra jest biała, lekko opalona w końcu bucha w niej temperament smoka. Ubrana jest w zbroję ze smoczych łusek, jednak nie jest to pancerz z przedstawiciela jej rasy, a z niej samej. Zmieniając się w człowieka ma możliwość wytworzenia czerwono-czarnej zbroi z masą zdobień nawiązujących do jej smoczego pochodzenia. Na jej plecach trzepocze peleryna ze smoczej błony. Takowe błony znajdują się w wielu miejscach jej pancerza, zazwyczaj towarzyszą im małe skrzydła będące na łokciach, biodrach oraz kolanach. W niektórych miejscach, na zbroi oraz broni widać kamienie o krwistym zabarwieniu, sama broń jest potężnych rozmiarów mieczem ze smoczych łusek oraz zębów, jest zmieszaniem dominującego-czarnego z podkreślającym niebezpieczność krwistym kolorem. Przy samej rękojeści widnieje największy twardy jak skała krwisto czerwony kamień szlachetny. Głos smoczycy jest łagodny, lecz pewny siebie, zawsze stoi wyprostowana, więc na pierwszy rzut oka wydaje się pewną siebie waleczną kobieta, takie stwierdzenie jest jak najbardziej trafne. Porusza się sprawnie, nie można powiedzieć, że z wielką gracją, lecz nie jest to toczenie się po ziemi, swoimi manierami i postawą może wzbudzić dobre pierwsze wrażenie.

W formie Smoka:

Jako Smok Sizune jest prawie cała biała, błony na jej skrzydłach są krwisto czerwone tak samo jak oczy. Pysk ma wydłużony na jego górnej części są dwa rogi, szyja jest średniej długości, ogon zaś jest dosyć długi. W formie smoka jest naprawdę sporą jaszczurką o przenikliwym wręcz momentami przerażającym spojrzeniu. Nie można powiedzieć, że w jej oczach widać bezrozumne krwiożercze bydle, widać mądrość oraz dominację. Łapy średniej grubości, lecz zbudowane są z samych mięśni, w połowie skrzydeł są ostre jak sierpy pazury, takie same jak na łapach.

Jakaż to może być historia smoka? Pewnie obfita w złoto oraz w sen na nim… No tu było kiedyś podobnie, dodajmy do tego liczne walki o swój skarbiec z żądnymi wrażeń śmiałkami i mamy życie Sizune. Jednak Historia nie zawsze lubi układać się tak jakbyśmy tego chcieli. Sizune, a kiedyś Akirlarsil jest smokiem z Gór Szarych, jak to zwykle bywa, urządziła sobie swoją własną przytulną grotę pełną złota, mając na myśli „urządziła sobie swoją” mam na myśli wypędzenie górników z naprawdę sporej wielkości jaskini. Los chciał, że owa jaskinia była połączona z inną, co dawało naprawdę dosyć sporą liczbę metrów kwadratowych. Smoczyca w swoim skarbcu posiadała od zatrzęsienia złota oraz dóbr wszelkich maści, brylanty? Mamy! Szafiry? Mamy! Zbroje z nieszczęśników? Mamy! Jednak jak wcześniej wspomniałem, życie lubi czasem płatać dosyć brutalne figle. Podczas jednego z najazdów na dom naszej bohaterki wydarzył się pewien drobny wypadek, że tak powiem, straciła pamięć. Jak do tego doszło? Królestwo Kharal postanowiło pierwsze odbić góry tym samym zapewnić sobie idealnie strategiczne miejsce, ale jak to zrobić? Wystarczy namówić innego smoka, propozycją wspólnego najazdu, ludzie chcieli góry, a smok mógł zabrać złoto, interes idealny. Jak postanowili tak też zrobili, zaczęła się poważna walka by wywabić Sizune z jej leża by tam zajął się nią bardziej doświadczony od niej smok, w końcu ma tylko 500 lat. Podczas zaciętego pojedynku, w którym żadna ze stron nie odpuszczała zdarzył się niespodziewany zwrot szali zwycięstwa. Sizune została zestrzelona potężną magią oraz zsynchronizowanym atakiem smoka. Skutkowało to ścięciem kilku szczytów w górach oraz amnezją naszej bohaterki. Złoto oraz dom został jej odebrany… Tak samo jak wspomnienia.

Sizune została z niczym. Nieprzytomna była całe 4 dni, spadła głęboko między szczyty rozbijając się niedaleko chaty pewnego człowieka parającego się myślicielstwem. Mężczyzna nie wiedział co ma począć w końcu niedaleko jego chaty rozbił się kilkuset kilogramowy smok, nie na co dzień jest się świadkiem takiego zjawiska. Jednak pewnego dnia, mężczyzna robiąc codzienne oględziny stwora, dostrzegł jak ogromne stworzenie się budzi. Smok spojrzał na niego, po chwili zaczął się zmieniać w piękną kobietę. Myśliwy nie zastanawiając się długo podbiegł do niej udzielając jej wsparcia, jedyne słowa, jakie wtedy bestia w ciele kobiety potrafiła wymówić były.
-Kim jestem? Co ja tu robię?
-Sizune Urochi. /Powiedział mężczyzna, w jego ojczystym języku znaczyło to „Spadającą z nieba”. Tak też narodziła się Sizune Urochi, smoczyca o ludzkiej duszy, gdyż wychował ją myśliwy. Smok, który ma szanse poprowadzić swoje życie na nowo.

Od pamiętnego wypadku minęło 476 lat, Sizune miała możliwość nauczenia się wszystkiego od nowa, jak i całkowicie nowych nieznanych do tej pory rzeczy. Opanowanie magii nie było zadaniem najprostszym, jednak pamięć ciała nigdy nie zawodzi. Mimo utraty całego poprzedniego życia Sizune udało się odzyskać część swojej mocy. Nie była tak silna jak poprzednio, w końcu amnezja zebrała swoje żniwo, jednak nie można było powiedzieć, że była słaba. Moc magiczna budziła się szybciej, niż za pierwszym razem, w końcu kiedyś już została przebudzona jednak opanowanie jej w stopniu jakim była przed amnezją nadal pozostaje w sferze celów do zrealizowania. Podczas tych 476 lat uczyła się ponownie używać swoim mocy, swobodnej zmiany ze smoka w człowieka i odwrotnie. Liczne poznawanie nowych istot od ludzi po elfy na demonach kończąc, wpłynęło na to, że Sizune opanowała wiele przydatnych dla życia umiejętności. Brała garściami z przekazywanej jej wiedzy informacje, które wcześniej znała przyswajały się o wiele szybciej i sprawniej od tych, które poznawała całkowicie po raz pierwszy.