Erhall raczej nie łamie prawa, no chyba że robi to dla większego dobra, na przykład uratowania kogoś od grupy bandytów na szlaku. Zawsze stara się pomagać ludziom (i nie-ludziom) w potrzebie, czy to ktoś musi przejść nocą przez las, zabić szkaradnego potwora czy dostarczyć jedzenie do domku babci w środku lasu. Zwykle jest wesoły i optymistycznie patrzy na przyszłość, może nawet zbyt optymistycznie, dlatego boi się porażki, czy to podczas ważnej misji, czy to w życiu osobistym. Nigdy nie stroni od ludzi i z chęcią dołącza się do różnych grup, czy to podróżującej karawany jako ochroniarz, czy do kupców, którzy potrzebują pomocy w rozładowywaniu towarów. Jednak żałuje tego, że nigdy nie może poczuć wolności smoka i towarzystwa ludzi jednocześnie.

Ludzka forma:

Erhall ma 1,98 metrów wzrostu, jest dosyć muskularny. Ma złoto-piwne oczy, jasną skórę i długie, ognisto-czerwone włosy. Ubranie dobiera zależnie od potrzeb, jednak jego zwykły ubiór to czarna opaska na czole, koszula ze złotymi chaftami, złoto-czerwone naramienniki, na plecach miecz dwuręczny o długości 140 cm i czerwono-czarnej rękojeści, czerwono-czarną pochwę na miecz zamocowaną na czarnym, przepasanym przez bok pasie trzymanym przez złotą broszę z czerwonym rubinem, czerwone lniane spodnie na których były złote nakolanniki płytowe oraz czerwono-czarne proste buty. Głos ma charyzmatyczny, jednak nadal młody. W jego chodzie nie można wypatrzyć nic wyjątkowego, oprócz tego, że lekko się schyla, jakby cały czas chciał iść na nogach i rękach, jednak jest to nieznaczne. 

Smocza forma:

Syrriolth jest rozmiaru około małej góry, może więcej, a na pewno tyle, żeby budzić popłoch w miastach i wsiach. Jest pokryty wytrzymałymi jak diament łuskami o odcieniach płomienisto-czerwonego, a jego oczy są złote. Posiada ostre, średniej długości kolce na kolanach i łokciach oraz krótkie kolce z tyłu głowy. Jego ostre jak sztylety zęby z przodu paszczy wyrastają pod podbródek, a potężnie zbudowane łapy zakończone są pazurami. Nie ma zbyt wiele ran i blizn, gdyż jest młody i unika walk. Głos ma potężny, ale spokojny.

Erhall urodził się w legowisku między górami Dasso, niedaleko miasta Efne. Jego rodzice to były zwykłe smoki, żadne legendarne postacie lub smok i król. Przez 6 lat żył ze swoimi rodzicami i uczył się jak latać, polować, i przemieniać w humanoidalne istoty. Wszystko się zmieniło, kiedy wieśniacy widzieli jak Erhall leci do gniazda. Akurat przez miasto przejeżdżali najemnicy, dlatego cała wieś się zebrała, i wynajęła ich do zniszczenia gniazda. Jemu ledwo udało się uciec a rodzice polegli podczas obrony legowiska. Lecąc na północ odkrył małą chatkę, aby nie wystraszyć właściciela zamienił się w człowieka i dopiero teraz zauważył, że nie ma ani grosza przy duszy, ani ubrania na ciele. Zdziwił między innymi tym gospodarza, podsiwiałego starca, jednak zaprosił go do środka, dał ubranie i ciepłą strawę. Później Erhall zrozumiał że to nie był najbezpieczniejszy pomysł, jednak wtedy był wystraszony i zszokowany, dlatego opowiedział co mu się stało Jareloshowi, bo takie było imię starca. On przyjął to ze spokojem i zaproponował żeby z nim zamieszkał. Zgodził się, i tak spędził dziesięć kolejnych lat swojego życia. On nosił wodę ze studni, sprzątał dom, gotował, polował i ogólnie słuchał się Jareloshowa a w zamian on dawał mu mieszkać i uczył go walki mieczem dwuręcznym, uników, gry na lutni, śpiewu i historii świata. Starzec nigdy mu nie wyjaśnił kim był. Kiedy miał szesnaście lat, umierający już Jarelosh podarował mu zmiennokształtny płaszcz i jego chatkę, gdyby potrzebował kiedyś się ukryć lub odizolować od świata. Po pogrzebie mentora Syrriolth wyjechał/wyleciał w świat i włóczył się po całym kontynencie, jednak wrócił do Alarani. Jakiś czas potem powrócił do swojego starego legowiska, a raczej tego co po nim zostało. Całe miejsce zostało doszczętnie spalone i zniszczone, prawdopodobnie najemnicy szukali legendarnego "smoczego skarbu", ale nic nie znaleźli. Jednak Erhall nadal pamiętał umiejscowienie tajnego przejścia do jaskini pełnej złota wartego mały zamek, oraz parę aktów własności przepisanych kiedyś na Erhalla, na wszelki wypadek. Zabrał to wszystko i dał do depozytu bankowego. Teraz, z pieniądzem przy duszy i ubraniem na ciele ponownie wyruszył w podróż po Alareni w poszukiwaniu wiedzy i przygód. Pierwszą część udało mu się częściowo spełnić, odwiedził wiele bibliotek i archiwów, ale nadal nie nadarzyła się okazja żeby rozpocząć przygodę. Jednak nadal patrzy optymistycznie i szuka przygody swojego życia.