Spokojny i małomówny druid raczej stroni od towarzystwa. Wypowiada się zazwyczaj krótko i na temat, a ton ma stanowczy. Zawsze stara się pomagać słabszym, ratuje zwierzęta w niebezpieczeństwie, lecz jednak doskonale rozumie potrzebę polowania na zwierzęta i potrafi przymykać na to oko. Sam jada też mięso, jednak stara się je ograniczać do minimum. Dba o otaczające go środowisko i nie szanuje ras, które tego nie robią. Potrafi wprost powiedzieć to co ma na myśli i co sądzi o osobniku, który naturę ma w głębokim poważaniu. Boi się jednak różnego rodzaju pająków, unika wszelkiej konfrontacji z nimi. Lubi podróżować i odwiedzać nowe otoczenia, rzadko zadomawia się w jednym miejscu.

Krotenir jest dość niskim mężczyzną osiągającym 170 cm wzrostu o zielonych oczach idealnie współgrającymi z otoczeniem, które go najczęściej otacza. Włosy ma ciemne sięgające do ramion, jednak często skrywane są pod kapturem. Posiada białą średnich rozmiarów brodę oraz krótkie wąsy także tego samego koloru. Ciężko opisać jego sylwetkę, gdyż jest cała przesłonięta długim zielonym płaszczem. Porusza się lekko zgarbiony, opierając się na swoim kosturze. Zazwyczaj małomówny w kontakcie z innymi osobnikami, ponieważ zdecydowanie woli przebywać wśród otaczających go drzew i roślin oraz rozmawiać ze zwierzętami.

Krotenir przyszedł na świat w małej chatce z dala od tłoku miasta. Ojca praktycznie nie znał, gdyż zmarł on w ciągu pierwszych kilku lat po narodzinach syna. Jego matka natomiast była świetną alchemiczką, która znała się doskonale na ziołach. Prowadziła mały stragan w pobliskim mieście właśnie ze swoimi miksturami, wywarami czy wszelkiego rodzaju zebranymi ziołami. Właśnie w tym ostatnim zajęciu przyszły druid pomagał swojej matce w utrzymaniu domu. Z biegiem wieku zaczął bardzo się ciekawić alchemią, więc podpatrywał swoją matkę i szkolił się u niej w tym zakresie. Niestety, gdy Krotenir był już w wieku blisko 20 lat, jego rodzic złapał jakąś chorobę, na którą nie znał on ani ona żadnego lekarstwa. Właśnie wtedy dostał od niej kostur swojego ojca oraz amulet. Ten amulet zdjęła ze swojej szyi, mówiąc mu, że dzięki niemu zakocha się i zatraci jeszcze bardziej w tym co go fascynuje, czyli obcowanie z naturą. Po jej śmierci prawie w ogóle nie zaglądał do miasta, bywał tam tylko w ostateczności, aby zrobić większe zakupy, głównie pożywienia. Przebywając w lesie, pierwszym zwierzęciem, z jakim udało mu się skontaktować, był jego późniejszy towarzysz jastrząb. Tak się zaprzyjaźnili, że postanowili związać się na długie lata ze sobą, podążając tą samą ścieżką, lecz na innym ''poziomie''. Pewnego dnia do miasta zajrzał stary druid, który mijając chatkę na uboczu, postanowił do niej zajrzeć i zorientować się w pobliskim otoczeniu. Wtedy Krotenir poznał pierwszego druida w swoim życiu. Zafascynowało go to, że myśleli na podobnym poziomie i mieli podobne priorytety w życiu. Wtedy postanowił ruszyć z druidem w drogę, czerpiąc nauki u swojego mentora. Od niego właśnie zawdzięcza swoją znajomość magii i doskonalenie wiedzy o zielarstwie i alchemii. Ładnych kilkanaście lat wędrowali u swego boku, jednak po pewnym czasie, gdy stary druid przekazał swoją wiedzę młodszemu towarzyszowi, opuścił go, mówiąc, że już nauczył go wszystkiego, co mógł i najlepszym wyborem będzie rozłąka, aby uczył się teraz na własną rękę. Tak właśnie Krotenir stał się dość doświadczonym druidem, który przemierza lasy, by znaleźć kogoś innego na swojej drodze, aby z biegiem czasu przekazać mu swoje umiejętności.

Brokir to nikt inny, jak towarzysz Krotenira, który jest jastrzębiem. Zwykle lata wysoko nad koronami drzew, jednak na gwizd swojego właściciela, od razu przylatuje i zasiada dumnie na ramieniu druida. Ma charakterystyczne czerwone oczy, dzięki którym potrafi dość dokładnie oglądać szeroki obszar.