Ceni sobie litość i dobroć a także miłość. Jest uczynna, pomocna , sprawiedliwa i  bardzo wrażliwa. Obdarzona niezwykłym wdziękiem i zwinnością 

oraz szybkością. Nie lubi nieznajomych gości (szczególnie facetów) w lesie którzy niszczą wszystko co napotkają na drodze. Za wszelką cenę nie 

daje za wygraną. Jest bardzo szczera i wyrozumiała,ale potrafi być tez niemiła i bezczelna. Kocha las i zwierzęta.

Jest wysoka, zwinna, gibka i pełna wdzięku w swoich ruchach, jednak lata spędzone wśród cieni drzew Athel Loren spowodowały, że jej cera jest 

niezwykle blada. Jej włosy są  kruczo czarne, z tyłu ma zapleciony warkocz z części włosów, reszta jest swobodnie rozpuszczona. Jej oczy są 

koloru niebieskiego. Na szyj zawieszony ma wisiorek ale to tylko ozdoba. Podobnie jak diadem widniejący nad brwiami elfki. Jej łuk ozdobiony jest 

piórami co dodaje jej wdzięku. Ubrana jest w krótką, czarną sukienkę i długie czarne buty.

Pochodzi z lasu Loren. Urodziła się  tam i wychowała. Jej ojciec był łucznikiem w wojsku Króla. Jej mama  zmarła zaraz po  jej porodzie.  Praktycznie 
wychowała  ją siostra i po części ojciec. Erfea była bardzo inteligentnym dzieckiem i szybko się uczyła. Lubiła jeździć konno na polowania ze swoim 
najlepszym przyjacielem Legolasem. Jej ojciec zawsze martwił się o nią ponieważ lubiła niebezpieczeństwo a na palowania brała tylko łuk i strzały a 
do obrony własnej nic. Dobrze wiedział ze jest zwinna i uderzyć umie ale to w końcu jego córka. Gdy skończyła 18 lat jej ojciec postanowił że 
wyjdzie za mąż. Ślub Erfey z  Lorianem, wybrankiem jej ojca z tego względu żejego rodzina była bardzo bogada i mogła zapewnić jego córce 
dobrobyt . Erfea nie chciała wychodzić za Loriana, ponieważ był on pustym, egoistycznym idiotą. Zakochała się w Legolasie ale bała się mu to 
powiedzieć. Dlatego pewnej nocy spakowała bron swoje najpotrzebniejsze rzeczy i uciekła z domu. Szybko przemknęła kolo śpiącej siostry  i 
pobiegła  do swojego ukochanego. Powiedziała mu ze ucieka, bo  nie chce wychodzić za mąż za Loriana ,bo zakochała się w innym .  Legolas 
szybko spakował swoje rzeczy odwiązał 2 konie i powiedział jej że nie pozwoli jej iść samej. Razem uciekli daleko od lasu. Starsza córka przyniosła 
ojcu  list od . Napisała w nim że nie może wyjść za Loriana, bo go nie kocha, nawet go nie zna i że po za tym zakochała się w innym prostym elfie. 
Rozzłoszczony natychmiast ruszył za nią w pościg.  Za lasem Loren znajdowało się królestwo  orków.  Bezlitosnych stworzeń bez serca i do tego 
obleśnie brzydkich. Nieliczni wracali stamtąd żywi. Cudem parze zakochanych udało się przemknąć przez królestwo orków. Lecz ojcu Arweny nie 
udało się wrócić żywo do swojego domu. A za orkami znajdował się las różnych stworzeń o nazwie Drakward.  Spotkali tam uroczą straszą 
babuszke elfke, która jako jedyny elf zamieszkiwała tamtejszy las. Miała tam duży dom i pożywienia pod dostatkiem ale była nie szczęśliwa, bo była 
sama. Chorowała na nie uleczalna chorobę i wiedziała że niedługo umrze . postanowiła poszukać kogoś kto zajmie jej miejsce po jej śmierci . 
Chodziło o strażnika lasu. Para bez zastanowienia zaraz się zgodziła by być strażnikami lasu. ucieszona babci pow że teraz może odejść w spokoju. 
Nagle zjawiło się mnóstwo świecących małych istotek i zabrało babcie nie wiadomo gdzie. para wiedziała tylko ze te istoty zabiorą ja na zawsze i 
już nigdy nie wróci. Para była zdziwiona bo nigdy nie widziała jak elfy odchodzą w ten sposób. Szczęście im sprzyjało ,ponieważ oboje byli 
obdarzeni nieśmiertelnością. Szybko zadomowili się w dużym wspaniałym domu i razem bronili lasu.