Oglądasz profil – Elianan
W tej karcie postaci zostały wprowadzone zmiany i wymagają one ponownej akceptacji
Ogólne
- Godność:
- Elianan
- Rasa:
- Płeć:
- Nieokreślono
- Wiek:
- 21 lat
- Wygląda na:
- 0 lat
- Profesje:
- Majątek:
- Sława:
Aura
Jasna, chłodna, cynowa aura o szafirowej poświacie. Wydziela zapach lasu i mokrej ziemi. W dotyku lepka i ostra. Ma łagodny smak.Połączone profile
Atrybuty
Krzepa: | silny, wytrwały, odporny |
---|---|
Zwinność: | niezwykle zręczny, bardzo szybki, precyzyjny |
Percepcja: | wyostrzony wzrok, czuły słuch, wyostrzony węch, wyostrzony smak, wyostrzone czucie, pozbawiony zmysł magiczny |
Umysł: | b. silna wola |
Prezencja: | Ładny, nieokrzesany, szarak |
Umiejętności
Strzelanie z łuku | Arcymistrz |
---|---|
Tropienie | Mistrz |
Skradanie się (tylko w lesie) | Mistrz |
Ukrywanie się (tylko w lesie) | Mistrz |
Jeździectwo | Biegły |
Sztylety | Biegły |
Broń drzewcowa | Biegły |
Uniki | Biegły |
Warzenie trucizn (na zwierzęta) | Biegły |
Pływanie | Opanowany |
Potrafi, chociaż po pewnych przeżyciach z dzieciństwa boi się wchodzić do głębokiej wody. | |
Zielarstwo | Opanowany |
Miecze jednoręczne | Opanowany |
Opatrywanie ran | Podstawowy |
Cechy Specjalne
Regeneracja | Dar |
---|---|
Rany postaci zasklepiają się o wiele szybciej niż u przeciętnych stworzeń. Drobne rany znikają już po chwili, natomiast te naprawdę poważne, już po kilku dniach, zamiast miesiącach. | |
Odporność psychiczna | Zaleta |
Ból, groza, przerażenie, nerwica, panika, to pojęcia obce dla postaci posiadającej tę zdolność. | |
Mowa zwierząt | Zaleta |
Postać potrafi porozumiewać się ze zwierzętami. Jest to zdolność, a nie umiejętność, ponieważ rozmowa ze zwierzętami wymaga czegoś więcej, niż tylko poznania specyficznego języka. | |
Biegłość w łukach | Zaleta |
Ponieważ Elianan uczyła posługiwać się łukiem już od dziecka, jest niezwykle biegła w korzystaniu z łuku. | |
Biegłość w broni białej (tylko noże, topory, krótkie miecze) | Zaleta |
Jako łowczyni szkolona była w używaniu broni białej. | |
Znajomość dziczy | Zaleta |
Elianan jest w stanie bez najmniejszego problemu poradzić sobie w lesie. | |
Orientacja w terenie | Zaleta |
Bez trudu odnajduje kierunki świata, wiedząc, gdzie powinna iść, by dotrzeć do celu. |
Magia: Intuicyjna
Nowicjusz | |
Przedmioty Magiczne
Wisiorek od Mon-adhura | Baśniowy |
---|---|
Wisiorek otrzymany od centaura, mający pomóc Elianan w kontrolowaniu jej wilczej natury. |
Charakter
Honorowa, lojalna. Nie przeszkadza jej samotność. Cicha (w tym sensie, że jeśli nie ma nic do powiedzenia, to milczy) i raczej zamknięta w sobie.
Elianan nie potrafi ani pisać, ani czytać i bardzo się tego wstydzi.
AKTUALIZACJA: Pozbawiona przekonania, że klątwa, którą w sobie nosi jest czymś złym, Elianan straciła główną rzecz, która w jej oczach ją definiowała. Zyskawszy ponadto kontrolę nad darem - jak za sugestią Mon-adhura zaczęła nazywać wilczą część swojej natury - przekonała się, że wuj, wpajając jej swoje przekonania, mylił się bardzo. Odkryła, że zamiast zła jest życie tak intensywne, że nieomal przyprawia o zawrót głowy.
Aczkolwiek Elianan musi teraz odkryć w sobie i znaleźć nowe rzeczy, które będą ją definiować. Musi odkryć, jaką Elianan chce być, gdyż - tak po prawdzie - tego nie wie.
Wygląd
Elianan jest wysoka i dobrze zbudowana. Wychowywana na chłopca, ma męski chód i sposób poruszania się, dlatego mimo kobiecej i ładnej twarzy mylona jest niekiedy z mężczyzną. Jasne włosy zaczesuje zazwyczaj w warkocz.
Historia
Elianan urodziła się jako szósta córka królewskiego łowcy. Mężczyzna utraciwszy już nadzieję na syna, któremu przekazałby wszystko, co umiał, wziął pod swoje skrzydła córkę, gdy ta miała sześć lat.
Elianan, wychowywana bardziej na chłopca niż dziewczynkę, szybko odnalazła się w świecie lasu, w ciszy i spokoju, jaki tam panował. Aczkolwiek, gdy skończyła 15 lat, zaczęły się ujawniać jej niezwykłe, do tej pory uśpione, cechy.
Ojciec dziewczyny z niepokojem obserwował jej zwiększoną zwinność, siłę, wyostrzone zmysły, czy rosnący apetyt na mięso. Co prawda w rodzinie, od kilku pokoleń, krążyła historia o wilkołaku, ale traktowana była raczej jako urozmaicenie rodzinnych spotkań niż coś, czego należałoby się obawiać naprawdę. A na pewno już nie brano na poważnie kryjącej się w historii przestrogi o tym, że co kilka pokoleń wilkołacze cechy będą się ujawniać i, być może, nieszczęśnik nimi obdarzony zamieni się pewnej, księżycowej nocy w wilka.
Mężczyzna, nie znając rady na to, co go spotkało, zabrał Elianan do królewskiego maga, który po długich oględzinach znalazł tylko jedno rozwiązanie, jednak ojcu dziewczyny udało się przebłagać czarodzieja, by pozwolił jego córce żyć. Elianan musiała więc zniknąć z zamku, najlepiej opieczętowana zaklęciem, które na tyle, na ile to możliwe, przytłumiłoby jej zdolności – w końcu nigdy nie wiadomo, czy z wiekiem nie przybiorą one na sile i nie zagrożą otoczeniu.
Uzbrojona w to, co umiała, bogatsza o tatuaż, którego znaczenia nie rozumiała, Elianan została wysłana do mieszkającego w górach wuja, od którego uciekła zanim jeszcze nastał świt. Podjęła próbę powrócenia do domu, która jednak zakończyła się szybciej, niż miała szansę rozpocząć.
Przez następnych kilka lat wychowywana była przez wuja w szacunku dla wartości, które cenił (jak honor czy lojalność) i nienawiści do zdolności, które posiadała. Uczył ją bycia dobrą w swoim fachu i „uczciwą” łowczynią, która nie będzie wykorzystywała swoich nienaturalnych zdolności, tym samym zniżając się do poziomu zwierząt. Ale Elianan już nie zawsze potrafiła powiedzieć, gdzie kończy się jej ludzka część, a zaczyna wilcza…
Kiedy dwa lata temu wuj zmarł, dziewczyna została postawiona przed pytaniem, co dalej powinna zrobić ze swoim życiem. Nie mogąc znaleźć w sobie innego pragnienia niż pragnienie bycia normalną, Elianan wyruszyła w poszukiwaniu kogoś, kto będzie umiał zdjąć z niej klątwę.
WILCZA KLĄTWA: Ponieważ Elianan urodziła się ze swoim darem (a nie została ugryziona przez wilkołaka), chciałabym, aby miała nad nim większą kontrolę, czyli księżyc w pełni nie powoduje przemiany. Owszem, Elianan podczas pełni może odbierać świat bardziej "zwierzęco", ale ma nad sobą kontrolę. Może również przybierać wilczą formę, kiedy zechce (musi się jednak liczyć z utratą ubrania). Podobnie jak wilkołaczą, aczkolwiek robi to jeszcze dość niechętnie. Wilcza forma nie daje jej żadnych innych korzyści, poza zmianą postaci - jest najzwyczajniejszym w świecie wilkiem. Będąc wilkołakiem jest silniejsza i szybsza, bardziej odporna, aczkolwiek traci wówczas na precyzji, intelekcie (przytępionym przez zwierzęcość). I nie jest wówczas piękna. Za to o wiele bardziej charyzmatyczna.
-
- Najnowsze posty napisane przez: Elianan
- Odpowiedzi
- Odsłony
- Data
-
-
Re: [lasy Elisji] Dni w obozowisku
Chociaż Elianan nie mogła tego wiedzieć, pieśń Mon-adhura podziałała i na nią. Wyrwana ze snu otworzyła gwałtownie oczy i rozejrzała się - była ze wszystkimi... Na tę myśl uśmiechnęła się do siebie - w jakiś zu… - 52 Odpowiedzi
- 28815 Odsłony
- Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post
-
-
-
Re: [lasy Elisi] Wędrówka
Zwolniła. Przekradała się teraz pomiędzy drzewami i chociaż nie miała pojęcia dlaczego, wiedziała, że jeśli spod jej łap wymsknie się choć najcichszy dźwięk, ona sama nie ujdzie z życiem. Przekonanie to tkwiło … - 114 Odpowiedzi
- 47357 Odsłony
- Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post
-
-
-
Re: [lasy Elisi] Wędrówka
Znów coś ją wzywało. Znów we śnie. Elianan pędziła tak szybko, na ile pozwalały jej cztery łapy i mimo, iż był to tylko sen, wydawał się być wyjątkowo realistyczny. Tym razem biegła skrajem lasu, kątem oka dost… - 114 Odpowiedzi
- 47357 Odsłony
- Ostatni post 13 lat temu Wyświetl najnowszy post
-