Basque jest spokojną istotą.Podczas,gdy innym coś się nie udaje, i odpuszczają natychmiast jakiekolwiek próby,Basque uparcie dąży do 

zrealizowania swojego celu.Zwykle nie jest bardzo rozmowny,ale potrafi wdać się w ciekawą dyskusję,w której umieszcza swój pogląd bardzo 

wysoko, i pogląd jego towarzysza także jest mu ceniony.Nie lubi,gdy komuś staje się krzywda.Stara się pomóc na wiele sposobów,rzadko jednak z 

powodzeniem.Żyję w samotności,miło jest mu,gdy spotka jakiegoś człowieka na swojej drodze.Jego mottem życiowym,którym kieruje się do dziś 

jest:Niektóre kwiaty kwitną tylko raz w roku.Dla nich to jest wyjątkowy dzień.Staraj się właśnie,by każdy dzień,spędzić jak kwiat kwitnący raz w 

roku.

Basque mimo wieku 36 lat, jest bardzo dojrzałym mężczyzną. Jego włosy są dobrze ułożone,i dorastają mu do barków. Jego oczy są koloru 

błękitnego,przez co czasem jest nazywany:Błękitnym Alchemikiem. Twarz jego jest zaokrąglona, przypomina nieco owal. Zwykł nosić ubrania 

zwyczajnego mieszkańca wioski. Jego chód jest dostojny 

,a 

zarazem elegancki. Mówi z bardzo charakterystycznym akcentem,jak dla ludzi z jego rodziny. Postura jego w takim wieku jest nadzwyczaj inna. 

Tworzący się garb, mała masa mięśniowa to tylko przysparza wielu problemów w pracy fizycznej dla Basque.Wzrostu ma 1,89 metra, co czyni go 

dość odmiennym w towarzystwie niskiej rodziny. Waga jego to 80 kilogramów.

Basque urodził się w małej wiosce,na równinach Drivii,gdzie spędził życie na uczeniu się alchemii.Jego życie nie było usłane różami.Jego rodzice byli 
biedni.Jednak każdy z Evol'i pozostawał w nadziei,że kiedyś to oni stanę wyżej niż inni ludzie,którzy podążali tylko za bogactwem 
materialnym.Basque w swoim długim dzieciństwie bardzo często przesiadywał przed książkami.Uczył się alchemii,medycyny.Nie chętnie walczył 
bronią białą.Sam utwierdzał się w wierze,że nie potrzebna jest przemoc,do zrozumienia innej osoby.W pewnej chwili,gdy miał lat 16,każdy w wiosce 
zaczął się nienawidzić.Ludzie,którzy wcześniej byli sobie braćmi,utwierdzali się w wierze,że to on najwięcej zawinił.Basque zabrał lutnię,kilka 
niezbędnych rzeczy i pobiegł w świat,zostając być może pustelnikiem,ale zarówno i podróżnikiem.Postanowił,że będzie rozdzielał skłóconych ludzi i 
godził ich,bez względu na swoje zdrowie i stan psychiczny.

--------20 LAT PÓŹNIEJ PO WYDARZENIACH Z WIOSKI--------

Basque podróżując po Alaranii, zauważył pewne małe miasteczko. Z dala wydawało się tętnić życiem. Jednak to, co ujrzał na miejscu, wzmusiło u 
niego łkanie i zgorzknienie. Wszędzie leżały zwłoki: istot i ludzi. Postanowił przeszukać to miejsce, w celu pozyskania racji żywnościowych, czystej 
wody i mniejszych funduszy. W pewnym domu znalazł małą dziewczynkę, której usta były otwarte. Włosy zachodziły na oczy. Jednak Basque 
widział, że ona oddychała. Miała jeszcze kilka chwil życia, zanim odeszła by na inny świat. Alchemik postanowił sprawdzić, czy dziewczynka mogła 
jakoś się odezwać. Zapytał się: ''Dziecko, czy chcesz, żebym ci w czymś pomógł?''- Dziewczynka odpowiedziała: '' Masz instrument... zagraj na 
nim... by moja podróż stała się najpiękniejszą w moim życiu.''- I zagrał jej utwór, który już w dzieciństwie znał na pamięć. Na pozór bezwładna 
dziewczynka uśmiechnęła się. Evol ucieszył się i nie wytrzymał. Emocję mu puściły. Łzy zalały zakrwawioną koszulę nocną dzieciątka.- ''Czemu 
płaczesz?''- zapytała z trudnością dziewczynka.- ''Nie mogę patrzeć, jak moja lutnia przyczynia się do takiego odejścia.''- Basque zasłonił się 
rękawem kurtki, po czym to dziecko zadało mu pytanie: ''Nie chcę już żyć. Proszę, zakończ moje cierpienie, tu i teraz.''- Evol bez żadnych oporów 
wyjął ostrze z lutni, przyłożył go do małej klatki piersiowej i rzekł: ''Śpij dobrze. W nowej krainie niedługo się obudzisz''.- wbij ostrze bez żadnych 
ostrzeżeń. Dziewczynka wyzionęła ducha, po czym Basque opuścił wioskę. Dzięki temu zrozumiał, że trzeba uniknąć takich tragedii, jaka się tuta 
zdarzyła.