Trudno jest określić charakter Kirieth. Raz jest nastawiona przyjaźnie, raz strzeli w pysk za samo spojrzenie. Tylko jedno jest u niej niezmienne - kocha zwierzęta i mimo że nie rozumie ich mowy, to one lubią jej towarzystwo. Zawsze, gdy widzi ich krzywdę, staje się agresywna. Pomimo wykonywanej profesji, Kirieth ma swoje zasady. Nie łatwo zdobyć jej zaufanie, ale jak już się zaprzyjaźni, to nigdy nie opuści. Zawsze dotrzymuje danego słowa, dlatego nieczęsto coś obiecuje. Jest niezwykle wytrwała i uparta, nigdy się nie poddaje.

Kirieth jest bez wątpienia kobietą niezwykle zjawiskową, co często przysparza jej kłopotów. Ubrana chodzi w luźne, można nawet by stwierdzić, że zbyt luźne czarne spodnie wykonane z lekkiego materiału. Ich nogawki schowane są w wysokich, sięgających kolan butów. To w nich sprytnie schowane są noże, które w razie potrzeby mogą zostać użyte do ataku dystansowego, jak i w ataku bezpośrednim. Tułów kobiety okrywa obcisła czarna koszula z długimi rękawami. Ma ona lekko wycięty dekolt odsłaniający pełne i jędrne piersi. Nie są one ponadprzeciętnie okazałych rozmiarów, lecz przyciągają męski wzrok. Kirieth nosi także czarną pelerynę z kapturem, który często ma założony na głowę. Ukrywa się pod nim, gdy nie chce zwracać na siebie uwagi. Jednakże, gdy nie jest on tajemniczo naciągnięty, patrzą na nas duże ciemnozielone oczy otulone firaneczką długich rzęs. Między nimi znajduje się zgrabny nosek, a jeszcze pod nim - pełne czerwonawe usta. Całość otaczają bujne czarne i długie proste włosy, sięgające aż do ud. Często związuje je w koński ogon, gdzie zaplata je w warkocz. Ta krucza czerń włosów pięknie komponuje się z jej śniadą cerą. Na szyi zawieszony na rzemyku nosi złoty wisior, który jest pamiątką z jej przeszłości. Przedstawia on głowy czterech zwierząt - wilka, orła, węża i jelenia. Sylwetka Kirieth jest ponętna. Zgrabna talia odznacza się od zaokrąglenia bioder i piersi. Chodzi wyprostowana, a jej postawa zdradza wrodzoną godność i dumę. Głos kobiety jest delikatny, ale potrafi ona tak go zmodulować, by brzmiał groźnie i dostojnie.

Całe życie Kirieth to jedno wielkie zrządzenie losu...

Już od narodzin była skazana na śmierć. Jej ojciec, murarz, oraz matka - zielarka, wędrowali od miasta do miasta w poszukiwaniu pracy. Niestety, dopadła ich zima, a wraz z nią głód. Nieszczęściem przyszedł czas rozwiązania zielarki na zimnej drodze do klasztoru. Kobieta nie przeżyła, była zbyt osłabiona, by przetrwać poród. Jej ojciec dosłownie po godzinie rozpaczy odebrał sobie życie, wieszając się na wielkim dębie. Czy to Bogowie, czy przeznaczenie chciało, że przejeżdżał tą okrutną krainą herszt największej w tamtych okolicach bandy? Kto by pomyślał, że wielkiemu i włochatemu zbrodniarzowi zmięknie serce i przygarnie umierające już dziecko?
Asmald, bo tak miał na imię ów mężczyzna, wychował Kirieth jak własną córkę, a maleńka dziewczynka, mimo początkowych trudności, stała się ulubienicą wszystkich bandytów. Większość miała cichą nadzieję, że stanie się ona ich kobiecą ręką, będzie opatrywać ich rany, gotować i dbać o nich. Wszystkie te marzenia zostały rozwiane w dniu, gdy 8-letnia dziewuszka zaczęła bawić się nożami, ujawniając przy tym nadzwyczaj trafne oko. Od tamtej pory Asmald zapewnił Kirieth najlepszych fechmistrzów do nauki. Sam zaś herszt uczył ją czytać i pisać. Nie zastanawiała się, skąd ten nieokrzesany bandyta to potrafi, chłonęła tylko wiedzę jak gąbka wodę.
Dlaczego opuściła tę grupę? Gdy osiągnęła wiek 20 lat, większość bandytów już umarła lub została zabita czy schwytana. Na ich miejsce przybywali nowi, którzy patrzyli na nią nie jak na córkę, lecz obiekt pożądania. Odeszła z kryjówki w dniu śmierci Asmalda. Wtedy to właśnie podarował on jej swój wisior, który zawsze nosił na szyi - były to wizerunki głów czterech zwierząt: wilka, orła, węża i jelenia.