Normalnie wydaje się spokojny, jednocześnie zamknięty i otwarty na ludzi. Wieczorami często kreśli mapy, a także obmyśla nowe matematyczne wzory. W dzień wiele podróżuje w celu spożycia swojej ofiary. Uwielbia krew. Jej zapach czuje z bardzo wielkiej odległości, często skuszony jej zapachem biegnie w stronę ofiary. Lubi rozmawiać z innymi osobami, lecz nienawidzi, gdy ktoś przeszkadza mu podczas jego wieczornych obliczeń i rysunków. W postaci zwierzęcej agresywny, zdolny zabić najlepszych przyjaciół. Podczas hybrydy zachowuje połowę swoich człowieczych cech, przez co nie jest tak bardzo krwiożerczy.

Kiedy Mitsuhide jest w postaci humanoidalnej, zakrywająca go szata prawie całkowicie ukrywa jego rasę. Jedynie wystający spod niej ogon zdradza, kim jest naprawdę. Patrząc na niego, gdy odziany jest w jego zwyczajny strój (szata z kapturem spięta skórzanym pasem), możesz odnieść wrażenie, że rozmawiasz z dobrze zbudowanym, wysokim człowiekiem. Jednak gdy ujrzysz jego twarz, jego oczy będą krwistoczerwone — i nie mówimy tu o żyłach pulsujących zwykłym ludziom w oczach, lecz o całkowicie wypełnionych czerwienią oczach. Ma długie, ciemne, spięte gumą włosy. Po zamianie w hybrydę wyrasta mu sierść, lecz zachowuje swoje człowiecze kształty z wyjątkiem kończyn, które zamieniają się w łapy. Jego ciało wydłuża się o kilkanaście centymetrów, a zęby zamieniają się kły. W miejscu paznokci pojawiają się kły. W postaci tygrysa nie ma jednej, lewej, przedniej łapy. Została odcięta.

Mitsuhide narodził się na wschód od Alarani. Żył na gorącej sawannie. Jego rodzice byli zwykłymi ludźmi, lecz zostali wygnani poza granice państwa przez oszustwa i kradzieże. Przeżyli jednak i dorobili się syna. Pewnej nocy przyszedł do nich starszy człowiek. Kiedy ojciec Mitsuhida otworzył drzwi, Tom dźgnął go pazurami w szyję. Mężczyzna upadł, wykrwawiając się. W jego oczach nie było już nic, nie ruszył żadną kończyną, kiedy leżał. Matka stała sparaliżowana ze strachu. Nawet nie zauważyła, kiedy szaleniec wbił pazury prosto w jej serce. Upadła obok swojego małżonka. Ostatnim człowiekiem, jakim zobaczył, był mały chłopiec, który obserwował wszystko zamarły w swoim łożu. ''Może być z niego dobry następca'' - pomyślała istota. ''Gdybym przekazał mu książkę, wiedziałby, jak ją odcyfrować?'' Podszedł do niego, położył mu rękę na ramieniu. Wręczył mu książkę, otworzył na trzeciej stronie. Były tam różne obliczenia, jakoby bez sensu. Powiedział wtedy:
- Popatrz. To jest księga, wzory, które mogą... - powiedział, patrząc się chłopcu w oczy. Morderca miał czerwone oczy. Mitsu spoglądał w nie z przerażeniem. Widział w nich siebie jako martwego.
- Po prostu... te wzory to klucz do potęgi, o jakiej ci się nie śniło. Mówiąc to, wgryzł się kłami w jego ramię. Chłopczyk rozpłakał się z bólu i rozpaczy. Mężczyzna uciekł przez okno, ciągle spoglądając na dom Mitsuhida. Płakał do rana. Kiedy skończył, spojrzał na księgę. Zobaczył tam wiele stron różnych obliczeń i objaśnień, które były bez sensu, a jednocześnie układały się w jakąś całość. Odkrył, że liczby go uspokajały. Wziął pióro i rozwiązał jedno z prostych działań. Zapomniał, o tym, co się stało, rozwiązując swoje obliczenia.

Pochował rodziców, oddał im cześć, po czym ruszył do domu. Nagle upadł na kolana, jego wzrok zatrzymał się na rękach. To były łapy, takie jak u zwierzęcia, z pazurami. Przemienił się w tygrysa, był żądny krwi. Potrzebował ofiary.

W lesie znalazł jakiegoś dzika. Niewiele myśląc, rozszarpał go na kawałki, jedząc jego mięso i wypijając jego krew. Poczuł się świetnie, jednak dosłownie w ciągu chwili powrócił do człowieczej postaci. Został mu jedynie ogon.

I tak każdego dnia siedział w swoim domku, czytał, rozwiązywał, przemieniał się w zwierzę, zjadał ofiarę i przemieniał się w człowieka.

Nauczył się opanowywać głód. Zamieniał się jedynie w połączenie człowieka i tygrysa, przez co mógł myśleć racjonalnie. Przedtem zabił dwóch podróżników znajdujących się w lesie, po czym czuł się okropnie. Nie chciał popełnić tego samego błędu.

Rutyna powoli przyprawiała go o mdłości. W lesie, podczas poszukiwań ofiary znalazł księgę map, które prowadziły do jakichś tajemniczych przedmiotów. Często były to po prostu pieniądze, ubrania czy narzędzia, ale podobało mi się to.

W końcu musiał stanąć do walki. Sprawiło mu to wiele pozytywnych doznań, przez co chciał szukać więcej. I znalazł. Potężną bibliotekę, pełną ksiąg i map. Jego pasją stało się kreślenie własnych map i podróżowanie do wielu miast.

Aktualnie zamieszkuje drewniany dom, który znalazł porzucony w lesie. Jest on duży i przestronny, ładnie zdobiony brzozowym drewnem.

Jego celem jest znalezienie mitycznej biblioteki Biohandryjskiej, w której opisane są dzieje każdego człowieka. Chce także zdobyć władzę.