Spokojna pozytywistka, która z chęcią odkrywa na nowo świat ze strony innej niż dotychczas przy wypełnianiu misji. Nie posiada konkretnego celu. 

Podróżuje razem z Mabi tam, gdzie ją nogi poniosą. Zawsze wykazuje się odwagą i zawziętością, jak i dobrym sercem. Stara się o tym nie myśleć, lecz 

jedyne co mogłoby ją poważnie złamać przynajmniej na dłuższy czas to czyjaś śmierć lub nieszczęście przez nią spowodowane lub przez nią nieuniknione. 

Nie odpuszcza zatem żadnej sytuacji, w której może do kogoś wyciągnąć pomocną dłoń, bez której jego los mógłby się potoczyć zupełnie inaczej.

Długowłosa, jasnooka blondynka o krótkiej grzywce, mierząca 171cm i ważąca 59kg. Kiedyś olśniewająca, żyjąc na ziemi utraciła blask towarzyszący łasce 

Pana. Smukła i białoskrzydła, mogłaby zostać pomylona z Aniołem Światła przez niewtajemniczonego, lecz przy zestawieniu z prawdziwym ich 

przedstawicielem, jej urok blednie niczym szarej myszki przy imponującej, prawdziwie białej sowie. Porusza się dość zwyczajnie, lecz zgrabnie. Wobec 

przyjaciół i nieznajomych wypowiada się zawsze ciepło i uprzejmie, lecz na szubrawców warknie nieprzyjemnie. Nawet zwykle przyjemne rysy twarzy o 

pogodnym wyrazie potrafią ulec natychmiastowej zmianie prezentując jej niezadowolenie.

Urodziła się szczęśliwej parze aniołów w uświęconym związku. Od poczęcia była radosnym, dobrym dzieckiem. Szybko wykazała umiejętności magiczne, 
które niezwykle pasowały, jak i prawdopodobnie wywodziły się z jej dobrej duszy. Do tego połączyła umiejętność walki bronią jednoręczną. Wszelkie 
powierzone jej misje wykonywała bezbłędnie. Doceniona przez osiągnięcia, dostawała wiele słów pochwały, dorobiła się nawet małej sławy i otrzymywała 
kolejne misje, w których mogła się wykazać jeszcze większym heroizmem. Szybko otoczyło ją grono wiernych przyjaciół, z którymi wspierała się nawzajem. 
Wszystko toczyło się niemal jak w krainie miodem i mlekiem płynącej, aż do czasu okropnej porażki... Wina nie była jej. Poległo trzech jej przyjaciół za 
sprawą błędu w wykonywanej misji przez czwartego z nich. Trwoga zawładnęła wówczas jej sercem ogromnie. Chciała ich uratować za wszelką cenę, lecz 
nie dała rady. Pierwszy raz w życiu spotkała ją taka tragedia łamiąc ją prawie na zawsze. W dodatku... Misja została niewykonana. Jako, że nie miała 
bezpośredniego wpływu na niewypełnienie woli Najwyższego, pochłonięta własną wolą uratowania najbliższych, no i ze względu na zasługi - nie została 
oskarżona. Inny los spotkał jej przyjaciela - anioła ducha. Na jego rękach spoczywała krew aniołów, jak i nie spełniona wola Pana. Mimo to, Efharis nie 
mogła się z tym pogodzić. Stanęła w jego obronie naprzeciw wszystkim pozostałym. Winę przypisywała sobie. Jako lepiej doświadczona, powinna podołać 
zamieszaniu. Niestety, ponownie okazała się zbyt słaba i ostatni z jej najbliższych zmarł. Tym razem przez unicestwienie z woli tego, w którego tak 
wierzyła. Nie mogła przezwyciężyć uczucia zawodu, jakiego doznała. Wiele dni trwała w szarpaninie niezwykle silnych emocji lub pustce bezradności. 
Zwątpiła w wolę Najwyższego. Nie chciała już mu służyć. Z bólem serca pożegnała rodziców i... upadła. Tułała się długo, póki pierwszy człowiek, myśląc iż 
wciąż jest światła, poprosił ją o pomoc. Dała radę. W ten sposób odnalazła się na nowo w życiu... ale na ziemi. Niedługo później odnalazła również Mabi w 
spalonym lesie. Trudno było jej zaakceptować nową przyjaźń przez lęk przed złymi tego skutkami lub nadejściem dnia, w którym nie zdoła jej obronić, lecz 
wróżka okazała się niezwykle uparta i pojęła jej ramię za nowy dom. Efharis, potajemnie, bardzo była rada z tego powodu i w końcu zawiązała z nią żelazną 
więź, jakiej nigdy dotąd nie stworzyła. Tak też razem podróżują pomagając wszystkim napotkanym ludziom i wiele z nich snuje już wdzięczne opowiadania 
o niezwykłej dwójce.