Uwielbia święty spokój, często bywa tak że atakuje osobę która zakłóci mu ciszę i spokój. W trakcie walki jest niesamowicie agresywny, ukazuje się także 

jego chęć dominacji. Zawsze pewny siebie. Jest bardzo odważny i niczego się nie boi. Jest nieufny wobec innych ras. Bardzo zdeterminowany i zawsze dąży 

do celu. Charakteryzuje się również ogromną pewnością Siebie. Uwielbia smak krwi. Pożywia się mięsem, nie koniecznie ludzkim. Nienawidzi rasy ludzkiej.

W formie smoka jest bardzo duży, w prawdzie nie jest tak wielki jak góra, ale i tak wielkością zachwyca. Kolor jego ciała, czy może raczej łusek, jest 

niebieski. Oczy koloru zielonego. Na głowie znajdują się też dwa rogi. To tyle jeśli o głowę chodzi. Budowa jego tułowia jest przeciętna, jeśli o smoka chodzi. 

Skrzydła są dość sporej wielkości, potrafi dzięki nim wzbić się bardzo wysoko. Ogon jest dość długi. Jego głos wydobywa się w postaci ochrypłego szeptu. 

Ogień którym zieje, jest w barwie ciemnoniebieskiej.



Jako człowiek jest wysokim mężczyzną o dość potężnej posturze. Ma długie czarne włosy, oczy koloru zielonego. Jego głos w postaci ludzkiej jest 

przeciętny, dość niski.

Bardzo dawno temu, ponad tysiąc pięćset lat temu. Żyła pewna smoczyca - Eleonora. Zniosła jajo. Wykluł się z niego jej syn któremu nadała imię 
''Arandilas'' . Młody bardzo szybko nauczył się latać i ziać ogniem. Miał talent, jednak nie umiał jeszcze mówić. Matka ciągle starała się go tego nauczyć, 
aczkolwiek nie dała rady. Malec ciągle milczał. Ciemna noc. Smoczek spał, po chwili obudził go głośny śmiech i ryk smoka. Momentalnie się zerwał i poleciał 
sprawdzić skąd te dźwięki dobiegały. Po chwili dostrzegł grupę ludzi i swoją matkę, leżącą na ziemi w kałuży krwi, zabiła paru, lecz wszystkim nie dała 
sama rady. Było ich mnóstwo, mówili coś o nagrodzie za głowę smoka. Po chwili po raz pierwszy wydobył się z niego głos, wrzasnął wtedy ''Zabiję was!'', 
rzucił się na nich, zeżarł kilku, a resztę zabił zionąc w nich ogniem. Był w furii. Matkę opłakiwał bardzo długo. Postanowił jednak wziąć się w garść i nie 
płakać. Pogrzebał matkę w środku lasu, który znajdywał się niedaleko i odleciał. Sam nie wiedział gdzie, ale poleciał. Podróżował przez wiele lat, nauczył się 
przemieniać w człowieka. Nie lubi tego robić, jednak tylko tak może spokojnie przejść się ulicami jakiegoś miasta i nie zwracać na siebie uwagi.