Granica

Xena lecia³a dwa dni odpoczywaj±c tylko i skupuj±c butelki krwi. Gdy dolecia³a na miejsce, wiedzia³a ¿e nic siê nie zmieni³o, ¿e wszystko wygl±da tak jak kiedy¶. Ma³a kamienica, naprawiona jednak przez wampirzycê kilka wieków temu. Usiad³a na schodku i zamieni³a siê w kobietê. Spojrza³a w niebo, czyste niebo skalane drobnymi gwiazdami, ³agodnie rozpo¶ciera³o nad ni± swoj± piêkno¶æ. Nacisnê³a klamkê, która ³agodnie ust±pi³a. We wnêtrzu budynku nic siê nie zmieni³o. Jaki¶ czarny ptak tylko wylecia³ z przestrachem przez dziurawe okno. Wesz³a g³êbiej. Kilka usterek by³o widocznych go³ym okiem. Xena zaraz siê nimi zajê³a. Otoczy³a dom zaklêciami zabezpieczaj±cymi. Kiedy uwinê³a siê z porz±dkami i naprawami siad³a w wygodnym miêkkim fotelu. Zapali³a kulk± energii w kominku. Ogieñ weso³o trzaska³ i dawa³ nik³e ¶wiat³o. Zdobienia na rogach dawa³y demoniczne cienie, mimo tego ¿e by³y to g³owy ma³ych anio³ków putto. U¶miechnê³a siê i przywiod³a do siebie ksiêgê. Zg³êbi³a siê lekturze popijaj±c z butelki. Demon gdzie¶ znikn±³, w Otch³ani.

Zankaou pojawi³ siê, nagle i niespodziewanie. U¶miechnê³a siê ponuro. Mia³a ochotê wyj¶æ gdzie¶ siê przelecieæ. Wsta³a jej czarna suknia zaszele¶ci³a. Da³o siê s³yszeæ jej szybkie kroki na schodach. Otworzy³a drzwi i zamieni³a siê w nietoperza. Ma³e skrzyd³a ponios³y j± wysoko.