Granica

Raef wyszedł starymi schodami z warsztatu, wskoczył na dach i ruszył przed siebie. Słońce świeciło tak mocno, że aż go oślepiało. Na dole biegały dzieci, bawiące i śmiejące się. Przy starym kompleksie mieszkaniowym stało kilka straganów i małych prowizorycznych kowalskich pracowni.

Czy aby dobrym pomysłem było zostawienie jaj samej - pomyślał - Musi lekko odreagować a ja przyzwyczaić się do towarzystwa.
Jednak na razie wolał przez chwile pobyć sam. Miejsce, w którym się znalazł wywołało w nim wiele wspomnień, tych dobrych jak i złych. Wspominał swojego przyjaciela Dahrima. Przysiadł na kominie jednego z budynków i ukrył swoją przerażającą facjatę w rękach. Gdyby mógł płakać to zapewne zalał by się łzami.

Siedział tak przez chwilę. Kiedy skończył zaczął wpatrywać się w stronę, z której teleport go przywiał. Czekał na resztę szukając wzrokiem na horyzoncie sylwetek towarzyszy.

Trwało to dość długo. Wiele dni minęło. Melody powoli zdrowiała jednak czekały ją długie dni rekonwalescencji. Pewnego wieczoru Raef postanowił, że pójdzie poszukać reszty. Anielica powinna dać radę. Zostawił jej list wyjaśniający kiedy spała i wybiegł na dach. Kilka szybkich biegów i skoków dalej znalazł się za murem Ekradonu i ruszył szybko w trasę.

Ciąg dalszy: Raef