Granica

        Przez ostatnie tygodnie Loki ciągle podróżował. Szedł w nieznanym kierunku, byle nie zostać w miejscu. Posilał się tym co sam zdobył. Raczej nie napotykał na swojej drodze wrogów, nie licząc grupki bandytów liczącej 4 osoby, których ciała obecnie leżą w miejscu w którym chcieli go napaść.
        Tak więc, po długiej podróży, zobaczył wreszcie mury miasta. "Muszę się tam zatrzymać" - pomyślał. Jednak było już późno, podróż w nocy nie była najbezpieczniejszym rozwiązaniem. Poszedł na polowanie. Po posiłku zasnął.
        Następnego ranka zjadł mięso sarny które mu zostało z wczorajszego wieczora. Wziął plecak i wyruszył w stronę miasta. Zastanawiał się czy daleko jest do jego murów, i czy wyrobi się dzisiaj.
        Późnym wieczorem stał u bram miasta. Gdy do niego wszedł, zobaczył wąskie uliczki i masywne budynki. Kupcy zwijali towary, mieszczanie i podróżnicy wracali do domów lub szli do karczm. Postanowił że tam właśnie powinien się udać - do karczmy. Wypytał o drogę grupkę przechodniów. Ucieszyło go gdy w oczach dwójki z nich zobaczył strach. Udał się do karczmy. Gdy już tam dotarł, przedzierając się przez grupki przechodniów i wąskie uliczki, zobaczył dwupiętrowy, ceglany budynek z drewnianym spadzistym dachem. Wszedł do środka. Zajął stolik i zamówił piwo. Pogrążył się w myślach.

Nieco zmęczony trudami dnia, siedział spokojnie w karczmie popijając zimne piwo i oglądając wnętrze budynku, w którym się znajdował. Rogi jeleniów, łosi, oraz kilka wypchanych dziczych łbów zdobiły ściany podupadającego przybytku. Elf zajął stolik w najciemniejszym rogu karczmy, naprzeciwko wejścia aby móc obserwować wszystkich wchodzących i wychodzących. Wygodnie rozłożył się na krześle i oparł o ścianę. Jego głowa skryta była pod kapturem, a bystry wzrok cały czas dokładnie lustrował obecnych. W pewnym momencie do karczmy wszedł ktoś nowy. Krasnolud wyglądał dość dziko i mimo wrażenia, które robił dość spokojnie zamówił piwo i równie spokojnie usiadł prawdopodobnie pogrążając się w rozmyślaniach. Awazur próbując wykorzystać swoją umiejętność czytania w myślach, ostrożnie by nie zdradzić swoich zamiarów dostał się do umysłu postaci i z ciekawością począł przyglądać się jej aktualnym wspomnieniom.

        Loki dalej siedział przy stoliku, gdy poczuł jak by ktoś go obserwował. Pociągnął łyk piwa. Poczekał chwilę. Uczucie nie mijało. Zaczął się rozglądać po karczmie, niby z nudów, niby od niechcenia. Spoglądał na kolejne nie znajome twarze, postacie różnych ras, każda pogrążona w swoich problemach, rozmyśleniach, zabawie. Jedni pili radośni, inni topili smutki. Nie zauważył nikogo wyjątkowego. Rozglądał się dalej. Wtedy zauważył elfa, który, mimo tego iż się nie wyróżniał z tłumu, przykuł jego uwagę. Był wysoki i szczupły. Srebrne włosy opadały mu do ramion. Wrócił do normalnej pozycji. Zaczął się zastanawiać co jest w tym elfie że przykuł jego uwagę.

        Po trzecim piwie było już późno, a Loki był zmęczony. Uznał że następnego dnia będzie się zastanawiał nad tym elfem, i le w ogóle jeszcze go tu ujrzy. Wypożyczył pokój, i poszedł spać.

Krasnolud, którego obserwował nie wydał mu się nikim szczególnym. Przez jego umysł nie przechodziło zbyt wiele myśli, które zaciekawiłby elfa chociażby w najmniejszym stopniu. W pewnym momencie poczuł na sobie jego wzrok. Mimo to nie dał po sobie tego w żaden sposób poznać i cały czas spokojnie badał jego reakcje.


Ciąg dalszy: Wkrótce.

Awazur nie nasłuchał się zbyt długo myśli krasnoluda, gdyż ten zmęczony drogą usnął z głową na drewnianym stole. Gdy spał wydawał się znacznie mniej groźny. Może nawet uroczy, gdy przekrzywiony hełm prawie zsuwał mu się z głowy? Z braku lepszego towarzystwa, niż śpiący nord, Awazur udał się na spoczynek w wynajętym wcześniej pokoju.
Zbudziły go pierwsze promienie słońca, które przez odsłonięte okno, idealnie trafiły w miejsce, gdzie spoczywała jego głowa. W głównej izbie nie zastał już norda, widać ten albo został wyrzucony przez karczmarza, lub też sam udał się w sobie tylko znanym kierunku.

Nowa Aeria poza sporą liczbą kupców, u których dało się kupić praktycznie wszystko, za odpowiednio wysoką cenę, nie okazała się dla elfa ciekawym miejscem. Gdy krążąc po mieście po raz trzeci trafił w to samo miejsce postanowił opuścić to miasto.