Granica

Ernei spała twardo, aż do samego rana. Obudziła się bezbłędnie zaraz po świcie, z typowym dla aniołów wyczuciem czasu. Zjedli nieduże śniadanie, złożone z pozostałości po kolacji i prowiantu Ernei. Potem ruszyli we wschodnim kierunku, kierując się na słońce. Na wszelki wypadek Ernei sprawdzała co jakiś czas, czy idą dobrą drogą, wylatując wysoko w górę. Z tej odległości widziała już Kryształowe Królestwo, choć widok ten składał się głównie z błysków w tle wschodzącego słońca.

Ciąg Dalszy