Granica

Patrzyła dalej chłodnym wzrokiem na czarodzieja. Nie mrugnęła nawet powieką, gdy ten wyraźnie posmutniał. Nie pożegnała się z nim i odczekała, aż zniknie za drzewami.
-Tak… Ja też mam nadzieję, że się spotkamy… Keldarshy. – powiedziała cicho uśmiechając się lekko. Podeszła do rzeki i spojrzała w swoje odbicie. Zobaczyła w tafli piękną, zimną kobietę. Elisabeth popatrzyła na nią bez uczuć. Wzniosła oczy ku górze i odetchnęła głęboko. Musi się czegoś dowiedzieć. Poszła w kierunku Mrocznych Dolin, tam gdzie znajdowała się ambasada Nemorian.

Ciąg dalszy: Elisabeth.