Faruq to człowiek z godnością. Jego postawa i manieryzmy wskazują na to że jest doskonale świadomy swojej wartości, nawet jeżeli jego próżność potrafi manifestować się najmniej odpowiednich momentach. Doskonale świadomy swoich talentów, z okiem do sztuki i zachowań swojego towarzystwa, zdaje się zawsze szukać kolejnych to informacji wokół siebie. Zdawałoby się że ta osoba to raczej salonowy bywalec, lecz wewnątrz jego serca zdaje się on być raczej sympatyzujący z losem tych których życie powiodło ku dnu, a fakt że ten bywalec targowisk i bazarów jest bardziej niż obeznany w zwyczajach handlowych daje do myślenia że i on ciężką pracą z dna się wywiódł. rnNie jest mu obca sztuka militarna, lecz boleśnie świadom swoich ograniczeń, Faruq dostosowuje swoją skuteczność wobec swoich umiejętności, stanowiąc doskonałego obserwatora i korzystając z czystej magii preferuje eliminację swoich nieprzyjaciół nim zauważą z jakich, często niewyobrażalnych, odległości nadciąga ich koniec.rnMimo wszystko, krew nie jest przyjemna do zmywania z szat.

Faruq to mężczyzna w kwiecie wieku, mierzący niecałe 180cm wzrostu i ważący około 75kg. Jego charakterystycznie egzotyczne pochodzenie jest widoczne nie tylko w nieznacznie ciemniejszej karnacji, ale i bardziej południowych rysach. Posiada on twarz na której umieszczona jest para bystrych oczu w barwie nasion kakaowca, które zdają się ciągle szukać szczegółów czy to w rozmówcy, czy otoczeniu. Doskonale zadbana ciemna broda zakrywa jego usta, a jego krótkie włosy są zasłonięte fantazyjnym turbanem czy innym nakryciem głowy. Ciało swoje przyodziewa w doskonale wykonane szaty które wyszły spod jego własnej dłoni, na które nie szczędzono najdelikatniejszych tkanin, drogich metali i cennych klejnotów. Choć słowo przepych zostawia niesmak na wielu ustach, najczęściej jest to pierwsze co przychodzi na myśl tym co ujrzeli Faruqa na swojej ścieżce. Pod warstwą swojego odzienia, jest on raczej szczupły, lecz zdecydowanie nie stworzony do dzierżenia miecza, lecz pióra lub igły.

Młodość:
Urodzony pośród handlarzy Na'Zahir, Faruq był synem krawca i jego żony. Jako ich pierworodny syn z trójki dzieci, były pokładane w młodzianie duże nadzieje. Oczywistym dla jego zręcznych dłoni i wprawnego oka było pójście w ślady swojego ojca i spędzanie swoich dni z igłą i nicią w dłoni, precyzyjnie wykonując zlecenia w zamian za pieniądz który pozwoli utrzymać ich rodzinę w zdrowiu i stabilności. 
Jednakże jego talenty pokazywały, że będzie w stanie przewyższyć swojego ojca. Dopiero gdy klientela która zawitała do ich skromnego warsztatu przestała stanowić tylko szarych obywateli pustyni, a coraz to bardziej wpływowe postaci prosiły o Faruqa życie jego rodziny nabierało rozkwitu. Wizerunki które kształtowały się w młodym krawcu były przekładane na tkaniny, a zdarzało się że pośród wysokich stref jego dzieła zbierały szczere komplementy.

Zmiana:
Dopiero gdy magowie zainteresowali się nietypowym młodzieńcem który począł wyróżniać się od tłumu targowisk, życie Faruqa nabrało innych barw. Wiedział że pieniądze które zostały przekazane na edukację jego rodzeństwa pozwolą im wybić się na swoich ścieżkach, on sam otrzymał propozycję nie do odrzucenia:
Zostać adeptem arkan magicznych. Magowie rozumieli że nie jest naturalne oko którym został obdarowany, a zmarnowanie takiego potencjału jest stratą nie tylko dla ich szeregów, ale i dla samego Faruqa. Oczywistym było że młodzieniec pchnięty swoim ego podjął się tego wyzwania. 
Z początku jego umiejętności rozwijały się dość przeciętnie, lecz z biegiem lat był w stanie on opanować magię Energii, a jego talenty zostały wykorzystane zgodnie z potrzebą jego przełożonych. On sam nadal nie rozstawał się ze swoim rzemiosłem, a jego nauczyciele często też bywali jego klientami. Dzięki temu sam Faruq przywykły do życia w przepychu, jednocześnie pamiętając by i wesprzeć swoich rodzicieli złotem i srebrem.

Obecnie:
Faruq zakończył swoją karierę akademicką, korzystając ze zdobytych wpływów i funduszy by ruszyć w świat, zasmakować egzotycznych kultur, poznać różnobarwną menażerię osób, a jednocześnie doskonalić się nie tylko w sztuce magicznej, ale i krawieckiej. 
Świat stoi otworem, a Faruq tylko czeka by dojrzeć w nim coś pięknego.