Ish kocha życie jako takie, w każdej postaci. Ludzkie, zwierzęce, roślinne, wszystkie możliwe jego odmiany. Jej życiowe motto brzmi: "Nie da się uratować wszystkich, ale trzeba spróbować." Jej naczelnym celem jest ochrona słabych i poszkodowanych przez los, jak również walka z wrogimi wobec niewinnych bestiami. Również tymi w ludzkiej skórze. Postać jest negatywnie nastawiona do wszelkiego rodzaju diabelstwa, jako oznaki odwrócenia się od wartości, które reprezentuje Najwyższy. Ish jest niezwykle oddana swojemu bogu, a przysięgę wierności traktuje bardzo poważnie. Obiecała sobie, że dopóki oddycha, będzie chronić dobro i zwalczać zło na świecie, zgodnie z Jego naukami. W tym celu często korzysta z magii Życia, jak również Dobra, do których nauki bardzo się przykłada. Hazardem oraz innymi nielegalnymi rozrywkami gardzi, jako oznaki słabości charakteru. Wierzy w długotrwały związek uczuciowy między dwojgiem osób, ale jak do tej pory nie znalazła nikogo dla siebie. Rozumie, że konflikty są nieuniknione, ale jest zdania, że po miecz należy sięgać jedynie w ostateczności. Wcześniej powinno się posłużyć perswazją lub nawet zastraszeniem, jeśli taka będzie potrzeba. Ma za sobą wiele dekad praktyki z bronią, dlatego może dziś o sobie spokojnie mówić, jako o mistrzyni miecza. Ish postrzega siebie jako oddaną służkę Najwyższego, obrończynię sprawiedliwości i pogromczynię zła. Napotkane osoby zwykle odnoszą się do niej z szacunkiem i rezerwą. Widać po niej, że potrafi o siebie zadbać, gdyby przyszła taka potrzeba. Pomimo wielu dekad, jakie spędziła na przemierzaniu tego świata, kobieta wciąż spotyka coś lub kogoś, co ją zaskakuje. Zdaje sobie wtedy sprawę, że nie jest nieomylna i wciąż musi być otwarta na naukę nowych rzeczy. Postać jest świadoma swoich zalet, tak fizycznych, jak i umysłowych, i bez wahania z nich korzysta. Jest otwarta na sprawiedliwą krytykę i potrafi się przyznać do błędów. Największym koszmarem paladynki byłoby zabicie niewinnej osoby, jest to jej największa obawa. Pomimo, że służba Najwyższemu sprawia jej satysfakcję i nadaje sens jej istnieniu, czasami Ish czuje się samotna i pragnęłaby, by ktoś stał przy jej boku, nie tylko w trudnych chwilach, ale po prostu, na co dzień. Kobieta jest głęboko zmotywowana, żeby kontynuować swoją krucjatę przeciwko występkowi i niesprawiedliwości. Trzyma się przy tym swoich zasada, jak również szacunku dla prawa danej krainy. Paladynka ma poczucie humoru i lubi się śmiać. Jej hobby to struganie figurek z drewna, postaci ludzkich lub zwierząt, by potem rozdawać je napotkanym dzieciom. Dla relaksu wykonuje zestaw skomplikowanych ćwiczeń rozciągających, je coś dobrego albo rozmawia z napotkanymi wędrowcami.

Ish jest wysoką kobietą, przeliczając na nasze jej wzrost sięga stu osiemdziesięciu centymetrów. Jej budowa ciała jest atletyczna i proporcjonalna. Pod skórą widać zarysowane linie mięśni. Skóra paladynki jest lekko opalona, włosy jasny blond, natomiast kolor oczu błękitny jak morska woda. Na prawej łopatce postaci wytatuowany został niebieskim tuszem symbol Najwyższego. Ciało kobiety zdobią nieliczne blizny, jako przypomnienie przebytych potyczek. Na pierwszy rzut oka postać sprawia wrażenie spokojnej, pewnej siebie i godnej. Jej głoś brzmi wyraźnie i łatwo wpada w ucho. Ish porusza się szybko i zdecydowanie, płynnie, na co wpływ ma dobrze wysportowana budowa ciała. Ubiera się zwykle w dobrej jakości koszulę oraz tunikę związywaną pasem z symbolem Najwyższego na piersi. Do tego spodnie, buty do konnej jazdy oraz skórzane rękawice. Włosy ma splecione w warkocz i związane rzemykiem. W przypadku potyczki z większą bestią nakłada również hełm.

Ish przyszła na świat w Planach Niebieskich, jako córka dwójki palladynów, wojowniczki Adante i łowcy piekielnych Hokarda. Para poznała się służąc w jednym garnizonie ku chwale Najwyższego. Po pewnym czasie pobrali się i stworzyli rodzinę. Kiedy na świat przyszło dziecko, rodzice postanowili przekazać mu swoją wiedzę, jak również zadbać o edukację córki u najlepszych nauczycieli szermierki, niebianologii, bestiologii, piekielnologii i innych dziedzin potrzebnych podczas służby Panu. Dziewczyna przykładała się do nauki, jedne umiejętności opanowała mniej sprawnie, inne bardziej. Zawsze przyświecało jej dążenie do stania się paladynką na miarę oczekiwań, zarówno swoich rodziców, jak i własnych. Dorastająca Ish nie mogła się doczekać, kiedy będzie mogła udać się na plan ziemski i rozpocząć swoją krucjatę przeciwko złu, w każdej jego postaci. Gdy postać miała dwanaście lat na świat przyszło jej rodzeństwo - bliźniacy, siostra Diante oraz brat Andagard. Ish była w tym okresie życia, gdy ważniejsze dla niej było realizowanie ambicji swoich i rodziców, niż życie rodzinne. Poświęcała jednak część swojego czasu na zapoznanie się z bliźniakami, a gdy ci podrośli do wieku lat ośmiu stała się również jedną z ich nauczycielek. młodsi siostra i brat wpatrywali się w pierworodną jak w obrazek i słuchali jej każdego polecenia podczas treningów. Gdy paladynka skończyła dwadzieścia jeden lat nastał moment, by udała się ona na plan ziemski i rozpoczęła swoją przygodę pośród ludzi i innych istot zamieszkujących tamtejsze krainy. Jej nauczyciele w pierwszej kolejności wysłali ją do pewnego klasztoru o silnej reputacji, by tam przez wiele lat pobierała nauki u tamtejszych mnichów, jak również, by pomogła oczyszczać tereny wokół siedziby wyznawców Najwyższego z wszelkiego rodzaju bestii i niebezpiecznych istot. W przeciągu paru lat tereny wokół klasztoru stały się przyjazne dla wszystkich pielgrzymów, szukających pomocy mnichów wiernych i przypadkowych wędrowców. W czasie wolnym od polowania na bestie Ish nie próżnowała i nie folgowała sobie, poświęciła się nauce magii życia oraz dobra u tamtejszych kapłanów, jak również pomocy w codziennych obowiązkach. Mnisi wykuli dla niej wyjątkowy miecz półtoraręczny - Caladbolg, którym posługuje się do dziś. Nauczyła się również jazdy konnej oraz zajmowania się wierzchowcem. Po wielu latach, gdy paladynka ukończyła pozytywnie egzamin na eksperta w dziedzinie magii dobra i życia, nastał czas rozstania ze społecznością duchownych. Ish opuściła klasztor i udała się na trakt. Od tamtej pory nieustannie podróżuje, walcząc ze złem we wszystkich jego odmianach, jak również udzielając pomocy potrzebującym. Nigdzie nie zagrzała miejsca dłużej niż na parę lat. Parę razy była zakochana, ale nie poznała jeszcze nikogo, z kim chciałaby związać się na dłużej. Podczas swojej wędrówki poznała każdy możliwy rodzaj istoty zamieszkujących plan ziemski. Miała też styczność z wszelkimi możliwymi charakterami napotkanych mieszkańców, z jednymi dogadywała się lepiej, na innych musiała wyciągać miecz, jednak nigdy nie atakowała pierwsza. Byłoby to wbrew jej przysiędze paladyna i przeciwko nakazom Najwyższego. Do przemocy Ish uciekała się jedynie w ostateczności, gdy wszelkie możliwości perswazji, czy zastraszenia zawodziły. W chwili obecnej Ish podróżuje na swoim wierzchowcu, Karmie, jedną z dróg jednej z krain. Poszukuje możliwości powiększenia swojego dorobku ubitych bestii, jak również możliwości działania ku chwale Najwyższego sprowadzając dobro i pokój na potrzebujących.

Klacz umaszczenie ma kasztanowate z konopiastą grzywą i ogonem. Ish podróżuje w jej towarzystwie od siedmiu lat.