Bliss nie mówi dużo. W końcu jest samotnikiem. Mówi gdy musi. W innych sytuacjach milczy. Jest dość tajemnicza. Nigdy nie była wylewna. 

Uważa, ze nikt jej nie rozumie. Nikt nie zrozumie bólu który w sobie nosi. Nie pomaga innym. To mogłoby prowadzić do podziękowań, a te do 

rozmowy. A gadanina zabiera czas, którego Bliss ma tak mało. Ucieka od problemów innych. Zajmuje się sobą. Jednak egoistką nie jest. Po prostu 

często była przeganiana. Karmiona jedynie nienawiścią innych. Mężczyźni wzbudzją w niej jeszcze większą nieufność. Zawsze była sama i chce, by 

tak pozostało. Wielu uważa ją, za żywy posąg. To denerwuje Bliss. Nie znają jej wnętrza, więc nie mają prawa jej osądzać. Dlatego tak trudno się 

do niej zbliżyć.

Bliss uważana jest za piękność. Jednal sama o sobie tak nie powie. Ma duże, szmaragdowe oczy, które zawsze są czujne. Nigdy nie zatrzymują 

się wpatrzone w jeden punkt. Może to dać odczucie jakby nieustannie kogoś wypatrywała. Ma mały, lekko zadarty nosek. Jej muślinowe usta 

zawsze są wykrzywione w grymasie. Nic jej jeszcze nie ucieszyło. Bliss jest szczupła i dość średniego wzrostu. Ma dość jasną cerę, która 

kontrastuje z jej ciemnobrązowymi włosami. Kiedyś były długie, ale elfka ścięła je, ponieważ przeszkadzały jej w rutynowych czynnościach. 

Porusza się bezszelestnie. Tego wymaga jej zawód. Mówi szeptem, który przywodzi na myśl dźwięk morza. Zazwyczaj gdy ktoś z nią rozmawia 

czuje jak ciarki przechodzą mu po plecach. 

Ubiera się dość prosto. Zadnych dodatkowych ozdób. Oprócz białego pierścienia po swej mentorce. Ubiera białą bluzkę, czarne, obcisłe spodnie 

podkreślające jej atuty i brązowe kozaki. Gdy chce wtopić się w tło zakłada zielony płaszcz. Jest wtedy prawie, że niewidzialna. Kiedy zostaje jej 

slecona brudna robota na jej dłoniach pojawiają się czarne rękawiczki.

Bliss przyszła na świat w obskurnej wiosce. Jej matka była wygnaną leśną elfką, która oddała się nie temu co trzeba. Miała trudne dzieciństwo. Jej 
rodzicielka porzuciła ją, a dziewczyna musiała pracować w oberży, by coś zarobić. W wieku 5 lat na jej drodze stanęli Mia i Jack. BYli to zawodowi 
zabójcy. Zobaczyli w niej potencjał. Do 10 roku uczyli ją swych sztuczek w najmroczniejszych zakątkach lasów. Bliss uważała, że nikt nie ma 
prawa istnieć. Postanowiła, że inni również nie. Żądna zemsty za swój los wyruszyła w świat. Tam dostała swój przydomek ''cień''. W drodze 
powrotnej do wych mentórów znalazła jajo smoka. Wzięła je ze sobą. Gdy wrócili do ''domu'' ujrzała makabryczną scenę. Jej jedyni przyjaciele 
zostali zabici. W jeszcez większej furii wyruszyła w świat zostawiając za sobą przeszłość. Po Mia'i został jej tylko biały pierścień-potężny arfetakt. 
Trudniła sie jako zabójczyni. MIeszkała w różnych miejscach. Kilka lat temu wykluł się Berr. On wlał w jej serce trochę miłości. Jednak elfka tego nie 
pokazuje. Obecnie mieszka w małej chatce w lesie niedalego miasta. Zaszyła się tam i nie ma zmaiaru wychodzić. Jednak może kiedyś wyjdzie z 
cienia i pokaże swe prawdziwe oblicze....