Świątynia Deszczu ⇒ [Plac przed świątyną] Przemiany.

[Kyrie]

Dziewczyna podniosła się słysząc przybyłe stworzenie. Wysłuchała jego słowa podnosząc się. Stanęła naprzeciw niego.. niczym marna istota. Zawsze przy smokach ludzie wyglądali jak pył.
-Drogi Zoro ja wiem, że masz dobre serce.. wyczuwam to od razu. Jednak to nie ja powinnam być twoim zmartwieniem lecz Niara. W końcu to twoja przyjaciółka. Powiedz jednak na czym miałaby polegać twoja pomoc?- Mówiła cicho i delikatnie jak niegdyś nim jeszcze zeszła z drogi Pana. Ponoć do każdego bólu można się przyzwyczaić. Na słowo ukochany zagryzła wargi.
-Ukochany? Chyba coś ci się pomyliło drogi Zoro...- Uśmiechnęła się ciepło.
-A co do decyzji... to już ją podjęłam.. jednak nie jest ona taka jakiej spodziewa się Stwórca.. ani taka jakiej spodziewacie się wy. Nie.. obrałam ścieżkę o której wiedzieć mogę tylko ja... dla dobra was wszystkich. Powiem tylko jedno... nie jestem już aniołem, ale nie jestem jeszcze człowiekiem. Zawisłam na cienkiej granicy lecz nie mogę jej w żaden sposób przekroczyć... zniknę z oczu wam.. jak i wysłannikowi Stwórcy.. przekroczę ziemie na który jeszcze nikt nie stawał i osiądę tam gdzie jeszcze nikt się nie doważył pozostać.- Mówiła z lekkim uśmiechem.
-Ale by tego dokonać będę potrzebowała pomocy..

[Zora]

- Kyrie, chce Cię uczłowieczyć - powiedział smok prosto i wyraźnie - odprawię rytuał po którym nie będziesz miała już skrzydeł i znajdziesz się pod moja opieką, dzięki czemu Stwórca nie będzie miał nad Tobą władzy. Dostaniesz amulet który będzie chronił rany na plecach przed otwieraniem się i krwawieniem. Potem będziesz mogła odejść, jednak na Twoich plecach będzie widniał tatuaż ze smokiem i nie będziesz mogła rozstawać się na dłużej z amuletem, tak jak Niara z Aretmisem. Czekam na Twoją odpowiedź Kyrie - dokończył

[Kyrie]

Kobieta milczała chwilę.
-Wybacz Zoro.. skoro walczyłam o wolność i wolną wolę nie zostanę teraz twoją własnością. To za duża cena. Wolę odejść i żyć chwilę ze świadomością, że dokonałam tego co wybrałam.... wiem, że chcesz mi pomóc. Ale twoja pomoc to również więź.. ta, przed którą właśnie uciekam.- Mówiła spokojnie.
-Będę poszukiwać innego rozwiązania... lub pogodzę się oczekując na nieuniknione. Wybieram to... wybacz.- Uśmiechnęła się lekko.

[Zora]

- Źle mnie zrozumiałaś Kyrie - powiedział po dłuższym namyśle smok - ale dobrze, niech i tak będzie, odejdź w spokoju i żyj jak chciałaś. Przeniosę Cię teraz do normalnego świata - dodał i nie czekając na jej odpowiedz rzekł - Anderia Nomidane! - w jednej chwili Kyrie zniknęła, znalazła się z powrotem na lądzie z dala od Wyspy Syren.

Zora został sam na sam z Niarą. Patrzył na nią smutnym wzrokiem, jakby prosił ją o wybaczenie że pozwolił odejść Kyrie.

- Wybacz kochana - powiedział cicho - A teraz chodź.

Dziewczyna poszła posłusznie za smokiem, choć tak bardzo chciała z nim porozmawiać rozumiała że nie czas teraz na to.

Oboje weszli do ogromnej świątyni którą teraz obrastały różnego rodzaju rośliny, smok wszedł do środka, Niara zaś nie miała odwagi i została na jej progu. Po chwili Zora wrócił trzymając w jednej z łap tak bardzo pożądany artefakt. Niara przyjęła go z wdzięcznością. Jednym sprawnym ruchem Artemis zmienił się w krótki kij, który dziewczyna przypięła do paska. Smok wraz z Niarą wyszedł na powietrze.

- A teraz moja droga musimy się pożegnać - i znów bez słowa wyjaśnienia rzekł - Anderia Nomidane! - Niara zniknęła tak samo jak Kyrie.

Smok bardzo spoważniał, sprawy zakończyły się pomyślnie. Spojrzał swoim wielkim pyskiem w niebo i odleciał.

Ciag Dalszy: Kyrie