Trytonia ⇒ W poszukiwaniu zgubionego celu

[Gloria]

Gloria westchnęła. Cóż mogła począć... Mężczyzna miał tajemnice, nie chciał się nimi dzielić. Choć czuła bunt, złość, musiała się zgodzić.
- Proszę. Czyń, co uważasz za słuszne.
Nawet nie protestowała, gdy zaczął prowadzić wyprawę. Nie ufała mu, ale miała cichą nadzieje, że nie czyni wbrew jej zadaniu. Bo mógł jednak znać cię na czymś lepiej... Dlatego ostatecznie dała mu wolą rękę.
- Tylko pamiętaj, jeśli coś będzie nie tak, postaram się, żebyś za to odpowiedział. Aniołom się nie przeszkadza, pamiętaj.