Smocza Przełęcz ⇒ [Smocza Jaskinia] Królikołak, Smok i Miś.

[Raena]

Króliczyca nawet nie zdążyła zareagować, a kelnerka nawet nie odpowiedziała, kiedy Smok wziął Raenę za rękę i zwyczajnie chciał by wynieśli się z tego miejsca. Dziewczyna wzięła szybko łuk i kołczan, po czym oboje wyszli z pokoju jakby nigdy nic. Powoli zbierali się ciekawscy, których przyciągnął krzyk kelnerki. Rudowłosa ze złością pobiegła za nimi, nie wierząc, że została tak po prostu zignorowana.
- Nie pędź tak. – Uszata odezwała się, prawie wybuchając śmiechem i przepadając przez własne nogi. Potem Smok poprowadził ją na zewnątrz i znaleźli się na ulicach Ostatniego Bastionu. Cornoctis odezwał się do dziewczyny, a ona szła obok, nie puszczając wciąż jego ręki.
- Nie wiem czy to dobry pomysł byś leciał … - spojrzała na niego niepewnie, bo martwiła się wciąż jego stanem.
- To cię wykończy… - powiedziała potem ,ale Smok nie zamierzał się posłuchać. Przybrał swoją naturalną postać wziął misia na grzbiet, a potem Raena wdrapała się na niego. Ona również z wielką ulgą przybrała swoją króliczą postać. Chwyciła mocno misia, który już wiedział co go czeka i wcale nie był zadowolony, a potem cała trójka ruszyła w dalszą podróż.

Raena skierowała Smoka w stronę miejsca, które oboje zdążyli już poznać. Po długim locie ich oczom ukazało się miejsce, z którym Cornoctis był najbardziej związany. Króliczyca nie spała całą drogę, bo nie chciała by jej przyjaciel ucierpiał podczas tego lotu. Cały czas czuwała i baczenie obserwowała okolicę. Alven za to spał i przynajmniej był spokojny, a lot nie był dla niego aż tak niemiłym przeżyciem.
Po wylądowaniu, Raena zeskoczyła ostrożnie, trzymając na rękach Misia, który obudził się, ale był bardzo zaspany.
- Zaraz pójdziesz spać dalej. – powiedziała do niego z uśmiechem i spojrzała potem na Smoka.
- Jak się czujesz? – zapytała z troską.

[Cornoctis]

*Znowu tutaj* myśl o przybyciu w miejsce, które jako jedyne ostatnio kojarzy się pozytywnie, wywoływała uśmiech na pysku smoka, wyróżniający się z wyrazów zmęczenia. Gdy wylądowali smok pozwolił zejść swoim towarzyszom. Pozostał w smoczej postaci
- Jak ja się czuję? Czy to naprawdę aż takie ważne? - odpowiedział pytaniem, na pytanie czarnowłosej - Nic mi nie jest. - dodał po chwili lekko się uśmiechając.

Zaczął zbliżać się w stronę stawu, potrzebował teraz tego przyjemnego chłodu, który dawała mu przepełniona magią woda. Gdy już stał bliżej spojrzał się w swoje odbicie, chwilę zastanowił się nad tym jak bardzo zmieniło go przebywanie z drugą osobą. Wszedł do wody i położył się w niej. Widać po nim było ulgę, wreszcie mógł odpocząć w przyjemnym miejscu.
- Przepraszam, że musisz się tak martwić o mnie. - rzekł do uszatej z trochę smutną miną.

[Raena]

Króliczyca odstawiła Misia, który od razu podreptał w miejsce dla niego najbardziej wygodne, ułożył się i wrócił do czynności, która została mu przerwana przez lądowanie. Raena podeszła do niego, żeby go pogłaskać by czuł się bezpiecznie, a potem podeszła do Smoka, który leżał w jeziorze. Uszata uśmiechnęła się, bo wiedziała, że to mu dobrze zrobi, zupełnie jak za tamtym razem, kiedy byli tutaj po raz pierwszy.
- Nie masz za co przepraszać, dobrze jest się o kogoś martwić. - powiedziała uśmiechając się lekko i usiadła na brzegu jeziora.
- Gdybym nie miała się o kogo martwić i o kogo troszczyć, czułabym się na pewno zbyt samotnie. - dodała i spojrzała na Smoka.
- Widzę, że lepiej Ci kiedy tutaj jesteś. - uśmiechnęła się do niego.
- Możemy zatrzymać się tutaj tak długo jak zechcesz. - zerknęła w stronę misia, by upewnić się, że śpi spokojnie.
Potem jej wzrok znowu wrócił do smoka i Króliczyca patrzyła na niego przez chwilę, a potem zaśmiała się wesoło.
- I jak się czujesz z myślą, że zostawiłeś tam kobietę, które bardzo się spodobałeś? - powiedziała żartując sobie trochę.

[Cornoctis]

Słowa Raeny wywołały przyjemne ciepło w jego wnętrzu.
- Szybko stąd nie wylecimy w takim razie. - smok uśmiechnął się szeroko w pewien złośliwy sposób, a po chwili wziął ogromny zamach swym ciałem i ochlapał uszatą jak największą ilością wody jaką mu się udało. Nie wiedział czemu, ale bawiło go to, chociaż pewnie był już za stary na takie zabawy i jego ciało nie było młode to w duchu był wciąż młody.

- Ja się podobałem? Co przez to rozumiesz? - zapytał, kolejna rzecz o którą musiał zapytać i której nie znał. Nie wiedział jak zareagować.

[Raena]

Raena uśmiechnęła się wesoło, bo nawet polubiła to miejsce i najwyraźniej mały Alven też, bo spał spokojnie, nie martwiąc się i nie bojąc niczego. A gdyby Miś czuł zagrożenie, zapewne nie zasnąłby nawet na minutę. Króliczyca siedziała wygodnie na brzegu, ciesząc się chwilą spokoju, bez żadnych problemów czy istot, które mogłyby ich ścigać.
Smok najwyraźniej miał się znacznie lepiej niż sądziła, bo zebrało mu się na żarty... Całkiem spora ilość wkrótce orzeźwiła dziewczynę, mocząc ją aż po końcówki uszu. Raena zerwała się, mając nadzieję, że uniknie tego zmoczenia...
- No wiesz co! To niesprawiedliwie! - powiedziała stojąc bezradnie na brzegu i ociekając wodą..
- Poczekaj aż przemienisz się w człowieka! - zagroziła mu, a zaraz potem zaczęła się śmiać.
- Kąpiel mam z głowy.. - spojrzała na siebie, wciąż się śmiejąc, a potem wróciła na miejsce, na którym siedziała przed potopem.
Uszata podniosła spojrzenie, kiedy Smok zadał jej kolejne pytania.
- Naprawdę nie wiesz? - uśmiechnęła się do niego.
- Wpadłeś jej w oko, zapewne wydałeś się jej bardzo przystojny i na pewno chciała poznać Cię bliżej. - powiedziała całkiem swobodnie.
- To był właśnie powód jej wizyty w naszym pokoju. Myślała, że ja i Ty... że jesteśmy parą. - powiedziała niepewnie.
- Na pewno czytałeś o tym trochę albo widziałeś kiedyś zakochane istoty. - zamyśliła się na chwilę.
- W każdym razie pewnie się zawiodła i wciąż myśli, że to ja jestem Twoja kobietą. - dodała po chwili i uśmiechnęła się lekko.
Uszata wzruszyła lekko ramionami zastanawiając się co teraz myśli Smok i właściwie co dzieje się z tamtą kelnerką, ale wkrótce pozbyła się tych myśli, bo miała ochotę zapytać o coś jeszcze.
- Czy po tym co stało się w karczmie... Czy to jedyny skutek uboczny jaki Cię czeka? - zapytała całkiem poważnym tonem.

[Cornoctis]

W odpowiedzi na słowa czarnowłosej przybrał swą ludzką postać, dalej stojąc w wodzie.
- Tak? A co mi zrobisz? -zaśmiał się smok rozkładając ręce na boki. Był naprawdę ciekaw co na to odpowie jego towarzyszka.
- A więc to coś takiego czuję... - powiedział sam do siebie pod nosem i stosunkowo cicho, tak by Raena nie usłyszała.
- Szczerze mówią trochę współczuję tej kobiecie. - podrapał się po głowie, w sumie to sam nie był tego pewien.
Cornoctisowi zrzedła mina gdy wspomniała o innych skutkach ubocznych
- Nie wiem, naprawdę nie wiem. Chociaż nie sądzę by mogło się coś stać, myślę, że to koniec wrażeń. - odpowiedział uspokajając króliczyce. Podszedł do niej i spojrzał jej w oczy oraz złapał ją za ręce.
- To już koniec tych wszystkich złych rzeczy. -

[Raena]

- Oj nie podpuszczaj mnie! - roześmiała się wesoło i wstała, kiedy Smok zmienił swoją postać. Pokręciła głową wciąż śmiejąc się wesoło, ale póki co nie miała zamiaru niczego robić.
- Naprawdę jej współczujesz? - spojrzała na niego trochę zdziwiona, ale to w sumie było całkiem miłe z jego strony, bo właściwie kobieta nie była niczemu winna.
- Na pewno znajdzie kogoś innego, nie masz się czym przejmować. - wzruszyła lekko ramionami, bo właściwie naprawdę tak sądziła. Rudowłosa kelnerka nie była najbrzydsza, a widać było, że mocno poszukuje kogoś dla siebie, tym razem nieco źle trafiła, ale kto wie? Może już niedługo spotka tego jedynego.
Raena spojrzała na Smoka, który nieco spochmurniał i podszedł do niej. Dziewczyna trochę się zdziwiła kiedy ujął jej dłonie w swoje. Spojrzała mu w oczy i kiedy ją uspokajał, uśmiechnęła się do niego.
- Mam nadzieję, że koniec... - powiedziała patrząc mu w oczy.
- Nie chcę by stała Ci się krzywda. - przyznała szczerze i jeszcze przez dłuższy czas nie odwracała wzroku.
Potem na jej ustach pojawił się szerszy uśmiech i z zaskoczenia wykonała zwinny ruch by wrzucić Cornoctisa do jeziora, w ramach zemsty za tamto zmoczenie jej.
- Hahahah! - Raena stała nad brzegiem, patrząc wesoło na zupełnie mokrego Smoka.
- W końcu, za te wszystkie razy kiedy byłam przez ciebie mokra! - powiedziała nie mogąc przestać się śmiać, ale był to bardzo przyjacielski śmiech.

[Cornoctis]

- I tak już byłem cały mokry. - zaśmiał się wstając na nogi - Skoro tak chcesz się bawić. - na jego twarzy pojawił się złośliwy uśmiech po czym przybrał szybko postać smoka i błyskawicznie złapał uszatą wzlatując zaraz po czym zawrócił i wylądował z nią w wodzie.
- Stać mnie na więcej. - dodał wpatrując się na króliczyce z góry jednocześnie nie przestawając się śmiać.

Po chwili jednak spoważniał i spojrzał się prosto w oczy.
- Chciałbym Ci powiedzieć coś ważnego. - w tym momencie jego poświata zgasła, a on swymi niebieskimi oczyma wpatrywał się w oczy czarnowłosej - Od pewnego czasu gdy przebywam z tobą czuje się inaczej niż jak przebywam w pobliżu innych istot. Jesteś dla mnie wyjątkowa, nie ze względu na rasę, a na coś innego. Nie potrafię tego nazwać. - westchnął - Być może przyczynia się do tego to, że moje uczucia są mocniejsze przez brak instynktów, ale sam już nie wiem. -

[Raena]

Króliczyca stała dumna z siebie, kiedy patrzyła jak ładnie udała się jej zemsta. Uśmiech nie schodził z jej twarzy gdy patrzyła na Smoka.
- Przyznaj, że wygrałam. - powiedziała rozbawiona, a Cornoctis zdążył wygramolić się już z wody. I wtedy dopiero zaczęła się zabawa...
Raena została porwana przez smoczą postać i szybko trafiła tam, gdzie niedawno był jej towarzysz. Króliczyca krzyknęła głośno, ale była szczerze rozbawiona. Nawet mały miś zbudził się słysząc tyle hałasu, podszedł trochę do jeziora i przyglądał się rozbawionej dwójce.
Uszata leżała w wodzie, zupełnie nie przejmując się tym, że jest zupełnie przemoczona, cały czas uśmiechała się rozbawiona cała tą sytuacją.
Po chwili Cornoctis odezwał się do niej zupełnie innym tonem, patrząc jej przy tym w oczy. Króliczyca nie odwracała spojrzenia nawet na chwilę, wsłuchując się w słowa Smoka. Czyżby... Zakochał się w niej? Otworzyła lekko usta nie bardzo mogąc w to uwierzyć. Na jej policzkach pojawił się spory rumieniec. A może po prostu źle zrozumiała jego słowa...
- Ja czuję podobnie. - powiedziała cicho, wciąż patrząc na niego.
- Właściwie nigdy nie czułam się tak przy nikim .. - dodała trochę niepewnie i wyciągnęła dłoń by go pogłaskać.
Króliczyca westchnęła cicho, bo pierwszy raz znalazła się w takiej sytuacji, nie wiedziała co ma zrobić, nie wiedziała co powiedzieć...
- Może po prostu bardzo mnie polubiłeś i czujesz, że jestem Twoją przyjaciółką? - zapytała niepewnie, oczekując jego reakcji.

[Cornoctis]

W jego wnętrzu toczyła się walka, walka serca z rozumem. Z jednej strony chciał powiedzieć wszystko Raenie lecz z drugiej strony obawiał się. Ale czego? Odrzucenia? Tego, że ją zrani? Sam nie był tego do końca pewien. Nigdy, przez swoje naprawdę długie życie, nie czuł czegoś takiego. Nigdy nie czuł strachu wywołanego czymś pozytywnym. Po chwili namysłu postanowił pokierować się tym co wskazuje jego już zmęczone serce.
- Jest to coś więcej niż przyjaźń. - rzekł niepewnie nie spuszczając wzroku - Nie wiem nawet do czego to porównać. Czuję, że mógłbym zrobić dla Ciebie wszystko lecz... - w tym momencie zamilkł i chwilę nic nie mówił - ... boję się, boję się odrzucenia. Jestem tylko dziką bestią, gadem, który zionie ogniem. - dodał. Westchnął po czym zmienił swą postać - Jesteś dla mnie naprawdę ważną osobą. - zamknął oczy i spuścił głowę.

[Raena]

Króliczyca nie poruszyła się ani o milimetr i cały czas patrzyła na Cornoctisa. W jego oczach widziała coś, czego nie dostrzegła nigdy wcześniej. Miała wrażenie, że sam nie wie co zrobić, a jego wzrok był pełen ciepła i uczucia, którego zapewne on sam nie rozumiał.
- Coś więcej? - szepnęła cicho, ale na jej ustach pojawił się szerszy uśmiech, co zaskoczyło ją samą. Sama czuła podobnie, ale tak samo jak on, nie miała do czego porównać takiego uczucia.
Kiedy usłyszała jak Smok mówi o sobie w taki sposób, zmarszczyła nieco brwi. Nie podobało jej się to, bo nigdy nie miała go za dziką bestię, a wręcz przeciwnie.
Cornoctis zmienił swoją postać, a słowa jakie wypowiedział sprawiły, że Raena nieco posmutniała.
- Nie powinieneś tak o sobie mówić. - zbliżyła się lekko do niego. Dla niej taka sytuacja również była nowością, miłe było to, że Smok powiedział co czuje, a ona doskonale wiedziała, że Cornoctis nie ma się czego bać.
Króliczyca przytuliła się do niego, by już więcej się nie smucił i zrozumiał, że czuje się podobnie. Pomimo tego, że oboje byli zupełnie przemoczeni, przytulenie się do niego sprawiło, że uśmiechnęła się i ścisnęła nieco mocniej, ciesząc się tą chwilą.
- Nie bój się. - powiedziała cicho.

[Cornoctis]

Parsknął śmiechem - Tutaj staruszek miał rację. Zawsze się boję w takich momentach kiedy bać się nie powinienem. - odrzekł czarnowłosej gdy ta się do niego przytuliła po czym sam ją objął. Pomimo tego, że byli cali mokrzy było mu przyjemnie, pomimo chłodnej wody, mu było ciepło gdy uszata była przy nim. - Zakochałem się w Tobie. - tych słów szukał cały czas, kiedyś je wyczytał w jakiejś księdze, która nie była księgą naukową, była pisana dla rozrywki. Nie wiedział, czy użył tych słów dobrze, zrobił instynktownie. Nie czekając na odpowiedź ucałował ją w czoło po czym wypuścił ją ze swych ramion i wyszedł z wody.
- Jak tak dłużej będziemy tam stać to zachorujesz. - powiedział z lekką troską w głosie jednocześnie zmieniając swoją postać. Podszedł do niedźwiadka i położył się koło niego. Nie spuszczał wzroku z uszatej.

[Raena]

Kobieta zaśmiała się słysząc słowa Smoka.
- Oj tak, choć raz mogę się z nim zgodzić. - przyznała szczerze i tuliła się do niego cieplutko, czując jak jest jej przyjemnie w jego ramionach. Króliczyca wręcz czuła to jak mu ulżyło, co dodatkowo ją ucieszyło. Przynajmniej nie martwił się już czymś czym nie powinien.
Raena lekko drgnęła kiedy usłyszała kolejne słowa, które wypowiedział Smok... Nie spodziewała się tego, że zrobi się jej tak przyjemnie kiedy usłyszy takie coś. A więc miała rację, zakochał się... Dziewczyna uśmiechnęła się bardziej i lekko odsunęła od Cornoctisa, który pocałował ją w czoło. Uśmiechnęła się do niego promiennie, a kiedy ten wyszedł z wody, ona wciąż w niej siedziała zupełnie jakby wszystko nagle się zatrzymało.
- Ach.. tak.. masz rację... - potrząsnęła głową i wyszła z wody. Na samym brzegu stała przez chwilę patrząc na to jak bardzo jest przemoczona, strzepnęła z uszu resztę kropli i podeszłą do Smoka, który leżał obok niedźwiadka i przyglądał się jej.
- Nie martw się, nie zachoruję. - powiedziała uśmiechając się do niego wesoło.
- Rozpalę ognisko.. muszę trochę wyschnąć. - zaśmiała się i szybko zrobiła to co powiedziała, po jakimś czasie usiadła w pobliżu Smoka i zerknęła na niego.
- Ja w tobie też. - powiedziała cicho i spokojnie, zupełnie jakby dopiero przed chwilą padły jego słowa.

[Cornoctis]

W momencie gdy czarnowłosa rozpalała ognisko na zewnątrz robiło się ciemno. * Cóż za wyczucie czasu* spojrzał się w stronę wyjścia z jaskini, a potem na Raenę.
- Wolisz żebym przebywał, w której postaci? - zapytał się kładąc się na grzbiet. Zaczął wpatrywać się w sufit - Ja uważam, że ludzka postać jest o wiele swobodniejsze. Czuję się w niej lekki. - dodał po chwili patrząc się odwróconym łbem w stronę uszatej.

Po chwili naszła go pewna myśl, liczył czas od wielu ważnych wydarzeń jednak nie od tego, od kiedy spotkał Raenę przestał się skupiać na takich rzeczach. Szybko wyparł tę myśl z głowy, to nie było istotne. Przewrócił się z powrotem na brzuch - Tobie naprawdę nie przeszkadza fakt, że jestem smokiem? Ani, że jestem stary? - zapytał choć nie uważał siebie za starego, w porównaniu do wielu smoków on był jeszcze młody lecz jego ciało mówiło mu co innego. Organy wydawały się być o około czterysta lat starsze niż sam smok, on czuł śmierć głaszczącą go po głowie i mówiącą mu, że już niewiele czasu mu zostało.
- Może to odpowiedni moment by znaleźć kogoś dla kogo warto żyć. - powiedział sam do siebie cicho po czym się uśmiechnął do króliczycy. Nie miał zamiaru mówić jej o procesie starzenia się jego organizmu.
- A może powinienem przestać się ciągle bać i być niepewnym? Może czas zacząć być trochę bardziej pozytywnym - rzekł już głośniej, pół żartem, pół serio bo wiedział, że jego wcześniejszą wypowiedź ona usłyszała. Zbliżył się trochę do niej i położył swój łeb na jej nogach.

[Raena]

Dziewczyna siedziała spokojnie, zerkając czasem na wesoło palący się ogień. Od razu zrobiło się nieco cieplej i przyjemniej, dzięki palącemu się ognisku.
- Powinieneś być w takiej postaci, która jest dla Ciebie wygodna. - zerknęła na Smoka i uśmiechnęła się do niego.
- Nie mam nic przeciwko twoim postaciom, ale teraz chyba wygodniejsza będzie ludzka. - dodała po chwili. Jej spojrzenie powędrował do Misia, który już spał w najlepsze, jakby wcześniej nic go nie zbudziło.
- Ty naprawdę sądzisz, że mogłoby mi przeszkadzać to kim jesteś?- rzuciła z uśmiechem.
- Dla mnie nie jest to żadnym problemem, a co do wieku... Nie jesteś stary a długowieczny. - wzruszyła ramionami, jakby to co powiedziała było bardzo oczywiste.
Kiedy Smok położył łeb na jej kolanach, pogłaskała go, śmiejąc się cicho.
- Zdecydowanie zbyt bardzo się boisz. - powiedziała, nie przestając go głaskać.
- Możesz być pewny tego, że ja się nigdzie nie wybieram. - dodała po chwili, całkiem spokojnym głosem.

[Cornoctis]

Słowa kobiety ucieszyły smoka. Cieszył się z tego, że w końcu ma kogoś na kim mu zależy. Cieszył się z tego, że po tylu stuleciach zaczyna swoje życie na nowo. Podniósł głowę z nóg kobiety po czym zmienił swoją postać na ludzką i usiadł zaraz obok czarnowłosej. Niewiadomym sposobem jego ciuchy były już suche. Spojrzał się na króliczyce
- Wybacz, ale jeśli pozwolisz. - powiedział po czym, nie czekając na reakcję, objął ją jedną ręką i przytulił do siebie.
- Odpocznij. Nie spałaś całą podróż. - dodał z troską.

Po chwili niedźwiadek zbudził się i podszedł zaspany do Cornoctisa po czym wyciągnął łapki w jego stronę.
- Co byś chciał? Głody jesteś? - zapytał misia lecz potem zaświtało mu. Smok chwycił go jedną wolną ręką i położył sobie na kolanach zaraz po czym głaskał jego szorstkie futerko.