Efne ⇒ Karczma "Pod skrzydłem orła"

[Katia]

W karczmie pojawiło się lekko żółte światło. Ze środka wyszli: Mroczny Elf ubrany w strój który od razu zniechęcał do rozmowy, tuż po nim z portalu wyłoniła się kobieta, była ubrana inaczej niż wszyscy tutaj zgromadzeni. Niektórym wydawała się jakimś mutantem, zaś innym przybyszem z innego wymiaru... bo tak było. Bez słowa zajęli stolik w samym kącie karczmy. Miejsce było nawet przyjemne, choć poprzednie bardziej przypadło jej do gustu, cóż, nie mówiła dokąd chce iść więc tu mogą spokojnie porozmawiać. Zdjęła hełm odsłaniając swe dość długie, brązowe włosy i położyła go po swojej prawej stronie na stole. Po karczmie już krążyły plotki o nieznanych przybyszach.
- Tak więc chcesz coś usłyszeć o broni biologicznej...pytaj. - rzekłą z przekonaniem.
Niebieskooka wiedziała dość dużo o tym uzbrojeniu, w końcu takowe miała na wyposażeniu w starym samolocie.
- Wiedz tylko, że wytworzenie takowej przy tych warunkach jest niemożliwe, magia w tym nie pomoże.- mówiła półszeptem. Doskonale wiedziała, że obcy chciałby posiadać takową w swoim arsenale...ale to nie ma prawa wejść w życie. Oparła się na krześle czekając na pytania ze strony Elfa.

[Avadar]

-Hmm... - Avadar spojrzał na pozostałe osoby w karczmie , ale po chwili odwrócił się do Katie.
- Cóż , kiedy mówisz o broni biologicznej można by powiedzieć że zniszczyłaby niemałą część świata, ale nadal nie wiem co to za broń , jak wygląda, to łuk , miecz , rakieta?Poza tym dlaczego "biologiczna"?Na te pytania chcę znać odpowiedź, teraz ty możesz zaspokoić swoją ciekawość na temat tej krainy.- Czarnoksiężnik zerknął na karczmarkę która od pewnego czasu się na nich gapiła.Co za bezczelność!- pomyślał i delikatnie skierował kostur w jej stronę.Nagle barmanka zamarła , jej oczy wydawały się puste.Avadar lekko macnął kosturem , a ta odwróciła się i chwiejnym krokiem poszła na zaplecze.

[Katia]

Czarownik zalał ją gradem pytań. Widać, że naprawdę zależy mu na odpowiedzi na każde z nich.
- Broń biologiczna atakuje żywe organizmy niszcząc ich strukturę, może prowadzić do śmierci, ślepoty... to zależy od składu chemicznego. Może to być rakieta, bomba, jest kilka rodzajów "opakowań". Taką broń można zneutralizować niszcząc zapalnik, czyli to co nią steruje.
Zauważyła błysk w oku czarnoksiężnika:
- Tu tej broni nie wykonasz, nie ma środków i specjalnej stali, która wytrzyma tę substancję. Nawet magia nie pomoże. A poza tym... - tu na chwilę przerwała. Tu nie ma tych wszystkich pierwiastków chemicznych. - Wyczuła zawód Mrocznego Elfa. Zapewne chciałby posiąść taką technologię.

[Saura]

Saura właśnie zamierzała podziękować karczmarce za gościnę, kiedy powietrze nabrało dziwnie gęstej konsystencji. Automatycznie odwróciła się w stronę punktu, gdzie przestrzeń naginała się pod naporem mocy, niechybnie zapowiadając czyjeś przybycie. Jednocześnie elfka zebrała wokół siebie magię. Tak na wszelki wypadek, gdyby przyszło odeprzeć atak. Zazwyczaj adepci unikali używania przy świadkach wszelkich form teleportacji, chcąc uniknąć sensacji. Nie mówiąc już o tym, że w pewnych regionach kontynentu czary nie były mile widziane.
A skoro właściciel teleportu wybrał takie miejsce docelowe, mogło to oznaczać, iż nie przejmował tym, co pomyślą sobie postronne osoby. Dlatego szafirowooka wolała być przygotowana na wszystko.

Karczmę rozświetliło jasne światło a po chwili w sali pojawiła się przedziwna para. Źrenice elfki rozszerzyły się lekko na widok postawnego przybysza. Ale to nie jego wygląd, zbił ją z tropu. Nieznajomy niewątpliwie należał do przedstawiciela elfiej rasy, jednak coś z nim było nie tak. Zamiast zrównoważonej aury cechującej większość elfów, Saura wyczuwała od przybysza mrok i śmierć. Zdecydowanie zbyt wiele śmierci, jak na Pradawnego. Bez słowa cofnęła się nieco. Nie spuszczając z mężczyzny spojrzenia, wzmocniła własną aurę w formie czegoś, co mogło być cichym ostrzeżeniem.

Jeśli elf był dziwny, to towarzysząca mu istota wręcz zadziwiająca. Co prawda nie emanowała magią, jednak otaczało ją coś trudnego do określenia. Coś, co nie ma swojej nazwy w żadnym języku tego świata, podpowiedziała czarnowłosej intuicja. Dziewczyna wzięła głębszy oddech. Bzdura, jak to nic z tego świata?!

Zachowując pozory spokoju, odprowadziła wzrokiem nietypową parę do stolika. W jakimkolwiek celu przybyli, nie wyglądało na to, że zamierzali rozpętać jakąś awanturę. Wręcz przeciwnie. Zajęli się spokojną rozmową przy stoliku. Ku zdumieniu Saury towarzysz elfa zsunął z głowy coś, co najbliżej podobne było do hełmu, ujawniając światu zupełnie ludzką twarz kobiety.

Zanim jednak zdążyła dojść do jakiś wniosków, mężczyzna wyciągnął przed siebie swoją laskę, zaś salę ponownie wypełniła magia. Mała Airlin pisnęła, kiedy karczmarka zesztywniała i odeszła dziwnie sztywnym krokiem. Saura nie zrobiła niczego, żeby przerwać czar. Nie był groźny dla kobiety. Zamiast tego otwarcie spojrzała na elfa i z dezaprobatą potrząsnęła głową.

[Kaiba]

Chłopak nagle zesztywniał, drgnął. Zrobił dziwny ruch lewą ręką, jakby chciał rzucić w stronę wejścia kamień którego wcale nie trzymał. Zamarł w bezruchu w ostatniej chwili, wokół jego dłoni dało się dostrzec falujące powietrze, takie samo jakie widnieje na pustyni. Dużo nie brakowało, wyuczone przez stulecia nawyki nie są czymś prostym do zatrzymania. Wziął kilka głębszych oddechów by się uspokoić, obserwował bez słowa całą sytuację. W tym czasie zajął się badaniem mocy istot które dopiero co przybyły do karczmy magiczną drogą. Był spięty, gotowy do rozpoczęcia walki jeśli tylko wyczuje jakieś zagrożenie płynące z ich strony, zwłaszcza czarnoksiężnik emanujący śmiercią tak potężnie jak on sam płomieniem przyprawiał go o obawy. Nie był pewny czy to przez tak długi kontakt z czarownikami, ale nie obawiał się w najmniejszym stopniu istot "niemagicznych" - jeszcze niedawno gardził takimi osobami, zaledwie dwa dni temu.

Uspokoił się nieco gdy nieznajomi okazali się niezbyt bojowo nastawieni, najzwyczajniej w świecie usiedli przy stoliku i rozpoczęli rozmowę. Słyszał wyraźnie o czym mówią. Broń biologiczna? Co to w ogóle jest? Uśmiechnął się z pożałowaniem na myśl o tym jak bardzo rozluźniona jest ta dwójka. Rozumiał kobietę, ale jakim sposobem ten elf nie zwrócił na niego uwagi? Czyżby jego zmysł magiczny był przytępiony? Nie potrafił dojść do innego wniosku.

Planował ukradkiem odwiedzić umysł kobiety towarzyszącej magowi śmierci, by pozbyć się wątpliwości. Nie znajdowali się z Saurą w sytuacji gdzie potrzeba im więcej problemów czy kłopotów. A trzeba było jeszcze wliczyć małą blondynkę, no i wszystkich gości. Gdyby rozpętała się tu walka arcymistrzów... To miasto znikło by z mapy świata. Zgromadził magię przed sobą na widok czarnowłosego unoszącego kostur, przez myśli przemknęła mu scena wielkiego cmentarzyska które właśnie miało dużą szansę powstać w tej okolicy. Airlin pisnęła, zawahał się, na całe szczęście. Rzucony czar nie był groźny, a jednak, takie postępowanie nie należało do odpowiednich. Gdyby chciał mnie zabić, już teraz był bym trupem, cholera! Obrzucił maga wściekłym spojrzeniem. Nekromanta, tak? Wypowiedział ostrym tonem w przypominającym odgłosy duszenia się języku nieumarłych:

- Powściągnij swój tupet, mroczny elfie. Zaiste jesteś potężny, ale takie postępowanie doprowadzi cię do przedwczesnej śmierci. Jesteś tego świadom, czyż nie?

Nagle mała osóbka stojąca za nim szepnęła. Zadziwiła go tymi kilkoma słowami, zarówno ich znaczeniem jak i tym, że zostały wypowiedziane po niebiańsku.

- Nie mów w tym języku! Sprowadzisz ich tu więcej, ten który już tu jest najpewniej niedługo zacznie działać, miej się na baczności.

[Katia]

Było całkiem przyjemnie gdyby nie otwarte rzucanie czarów jej towarzysza, spostrzegła to dopiero pod koniec swej przemowy. Chwilę później nieznany osobnik obrzucił go jakimiś słowami, ale nie znała ich znaczenia. Katia wstała i powiedziała Mrocznemu Elfowi prosto w oczy:
- Nie wiem praktycznie nic o tym świecie, ale nie mam zamiaru narobić sobie wrogów.- w tej chwili rzuciła przelotne spojrzenie na adresata poprzednich słów. Nie miała zamiaru być światkiem mordobicia, do którego mogło by dojść. Rzuciła jeszcze raz spojrzenie na Czarnoksiężnika.
- Będę za zewnątrz.- odparła mu krótko z nutą zażenowania i irytacji.
Wyszła i oparła ścianę po prawej stronie drzwi. A mogłam nie opuszczać koszar.- pomyślała trzymając się za czoło. Przez myśli przelatywała jej ostatnia rozmowa przed pojawieniem się w tym wymiarze. Teraz pewnie oddają salwę honorową, ech Bycie uznawaną za zmarłą nie przychodziło jej lekko. Poczęła rozglądać się po okolicy.Takich widoków nie było w całej Europie, może tu nie jest aż tak źle...może- ostatnie słowo wypowiedziała szeptem. Westchnęła wpatrując się w horyzont.

[Tavarunya]

Tavarunya dochodziła niespiesznie do gospody. Od dłuższego czasu wędrowała przez pustkowia i zaczynała odczuwać potrzebę kontaktu z innymi, nawet jesli mieliby to być nieznajomi, po których nie wiadomo czego się spodziewać.
Przy drzwiach stała dziwnie ubrana osoba, wyraźnie pogrążona w niewesołych rozmyślaniach. Maia żyła na tyle długo, aby móc rozpoznać czyiś nastrój na podstawie krótkotrwałej obserwacji. Przekraczając próg, uśmiechnęła się lekko.
Otaczajaca ją ciepła i przyjazna energia robiła na innych pozytywne wrażenie i często pomagała w nawiązywaniu znajomości.
Być może będzie mogła w czymś pomóc?

[Saura]

Atmosfera w karczmie robiła się coraz bardziej napięta. Niewiele brakowało, by narastające aury ocierały się o siebie. Splatały w kłótni. Czarnowłosa delikatnie chwyciła ramię drżącej Airlin. Cokolwiek się zdarzy, musiała szybko zareagować, zanim dojdzie do nieprzyjemności. Nieznajomy elf nie wydawał się zbytnio przejęty słowami, jakie rzucił do niego Kaiba w obcym języku. Gdyby teraz tych dwoje postanowiło rzucić się sobie do gardła, przypominałoby to zderzenie się dwóch huraganów. Zaś ona, Airlin i zebrani w karczmie ludzie znaleźliby się w epicentrum. Nie byłoby pewnie nawet czego zbierać po bitwie.

Załatw to inaczej. Spokojniej posłała towarzyszowi ostrą myśl. skupiła ponownie uwagę na stoliku przybyszów, akurat w momencie gdy kobieta kierowała się ku wyjściu. Saura przygryzła wargi, słysząc trzaśniecie drzwi. To było... niespodziewane. Czyżby nieznajoma postanowiła opuścić elfa? A może- szafirowooka zmarszczyła brwi, na samą myśl o tym... Może poszła sprowadzić więcej kolegów? Gdyby tak było, ich sytuacja z nieciekawej, stałaby się po prostu zła.

Czarnowłosa zawahała się jeszcze przez moment, wreszcie podjęła decyzję. Może nie była ona do końca przemyślana, ale dziewczyna czuła się gotowa na taką konfrontację. Spojrzała na Kaibę i pchnęła lekko Airlin w jego stronę:

- Zaczekajcie na mnie chwilę - poprosiła łagodnie.

Do drzwi nie było daleko, więc tych kilka kroków zrobiła bez żadnych przeszkód. Mroczny elf wydawał się zainteresowany wyłącznie Kaibą. Nie wiadomo czy trzeba było się z tego cieszyć czy tym martwić. Miała tylko nadzieję, że obecność dziewczynki oraz ograniczona przestrzeń karczmy jednego albo drugiego przyhamuje przed starciem.

Saura niemalże dotarła do wejścia, kiedy w progu pojawiła się kolejna postać. Było to tak nieoczekiwane, że elfka stanęła jak wmurowana. Zmierzyła nowo przybyłą wzrokiem, do którego najlepiej pasowało określenie "osłupienie".

[Tavarunya]

Tavarunya wkroczyła do środka i poczuła się niczym w ciszy przed burzą. Powietrze było gęste od negatywnych emocji a jakaś nieznajoma wpatrywała się w nią z wyrazem osłupienia na twarzy.
Maia spokojnie doszła do najbliższego stolika, powoli zdjęła miecz z pleców i położyła na ławie, obok umiejscowiła torbę.
Zdjeła z siebie płaszcz z kapturem w kolorze soczystego mchu.
Spojrzała uważnie na nieznajomą, po czym delikatnie wykonała próbę nawiązania z nią myślowego kontaktu.
- Czy coś się stało?

[Avadar]

Avadar bardzo powoli wstał i spojrzał prosto w oczy swojemu rozmówcy.Już wcześniej wyczuwał ogień pochodzący zapewne z tego osobnika którego miał przed sobą, wtedy nie zwracał na to uwagi, ale teraz...
- Powiedzmy sobie szczerze, wcale nie chcesz ze mną walczyć, bo wiesz że jeśli do tego dojdzie nie ważne który z nas zwycięży wszyscy w najbliższej okolicy zginą.-Czarnoksiężnik uśmiechnął się i zamienił swój hełm z powrotem w kaptur.- A mnie w przeciwieństwie do ciebie nie obchodzi ile śmierci za sobą pociągnę.- to mówiąc spojrzał na drobną blondynkę chowającą się za magiem.- Zapamiętaj to sobie jeśli nasze drogi ponownie się zkrzyżują.- Avadar wyszedł z karczmy I zwrócił się do Katie:
- Jak widzisz podróżowanie ze mną nie jest zbyt bezpieczne, a zatem jeśli chcesz to dalej robić to musimy porozmawiać w jakimś innym miejscu.

[Katia]

Przynajmniej obyło się bez walki.- uśmiechnęła się w duszy. Na sugestię Nekromanty odparła:
- Dobrze, wybierz jakieś odpowiednie miejsce. Weszła na chwilę do karczmy po kask. Podeszłą do elfki która była przyjaciółką Maga Ognia i szepnęła jej do ucha:
- Nie miejcie mu tego za złe, taki ma charakter.- wypowiedziawszy słowa poklepała ją dwa razy po ramieniu. Była już obok Mrocznego Elfa:
- To ruszamy?- zapytała z lekkim zapałem. Ciekawe co to za miejsce?- rzuciła przelotną myśl w duszy.

[Avadar]

-Pójdziemy w miejsce do którego chciałem się udać zanim cię spotkałem.Tam znajdę odpowiedzi na swoje pytania i przy okazji odpowiem na twoje- Nekromanta wyczarował portal i obejrzał się przez ramię.Nadal wyczuwał gniewny umysł maga ognia , a także słaby dotyk świadomości dziecka.Nawiązał telepatyczny kontakt z dziewczynką.Nie miał jednak zamiaru hipnotyzować małej.Po prostu rzekł do niej w myślach: Pa pa dziecinko. i wszedł w portal a zanim Katie. Po chwili ujrzeli przed sobą...

Ciąg dalszy: Avadar i Katie

[Saura]

Przez kilka chwil czarnowłosa bezskutecznie próbowała określić aurę nowo przybyłej kobiety. Niestety okazało się to niepokojąco skomplikowane. Nieznajoma miała w sobie coś z człowieka, anioła i jeszcze jakieś nieznanej bliżej istoty. Saura spojrzała jej w oczy, jakby chcąc zmusić przybyłą do wyznania kim jest i skąd pochodzi. Każdy zazwyczaj prędzej czy później ulegał przeszywającemu spojrzeniu elfki. Jednakże nieznajoma spokojnie zajęła miejsce przy stoliku, po czym zadała pytanie.

Ostatnio wiele się dzieje, ale to już mój problem pomyślała kwaśno Saura. Przypomniała sobie też o manierach. Dziwna czy niedziwna osoba, należało wykazać się jakąś cząstką dobrego wychowania. Skłoniła się uprzejmie:

- Dziękuję, to nic wielkiego - odpowiedziała. Mogła być zadowolona z wypowiedzianego zdania- nie skłamała, ale też nie wyznała prawdy. Ogólniki potrafiły być czasami zbawienne. Drgnęła nieco, gdy opodal przeszedł mroczny elf. Wyglądało na to, że nie znalazł w karczmie nic godnego uwagi. Albo nie spodobało mu się towarzystwo innych użytkowników magii. w powietrzu pozostało jedynie nie wypowiedziane pytanie, dlaczego pojawił się w tak nietypowy sposób we zwykłej karczmie. Była skłonna przypuszczać, że trafił tu przez błąd teleportacyjny. Inny logiczny powód nie przychodziło jej do głowy. Odwróciła się ku Kaibie i z jego postawy odczytała w milczeniu przebieg konfrontacji. Do starcia nie doszło. Całe Efne powinno dziękować za to bogom. Pomimo tego w powietrzu nadal wisiało coś nieprzyjemnego. Sala tylko pozornie zdawała się powracać do spokojnej atmosfery. Być może Saura była zbyt spięta przez natłok nietypowych aur, lecz mogłaby przysiąc, że to miejsce nie jest już tak przytulne jak wcześniej.

Drgnęła, czując dotyk na ramieniu. Powróciła towarzyszka elfa i szczerze mówiąc bardzo zaskoczyła szafirowooką. Tak bardzo, że niewiele brakowało, by zaklęła na czym świat stoi. Coraz lepiej... Rozkojarzyła się tak bardzo, iż dała się komuś zaskoczyć. I to akurat w takiej sytuacji. Frustracja na siebie szybko jednak minęła, gdy intrygująca dziewczyna usprawiedliwiła swojego kolegę. Saura zamrugała. Charakter?! Co to miało znaczyć? Jako, że rozmówczyni gdzieś się śpieszyło, nieco ogłupiała elfka tylko skinęła głową. Ponowny trzask drzwi obwieścił zniknięcie tej nietypowej pary. Saura przygryzła wargi. Doprawdy zadziwiające osoby. I elf i ta panna. Raczej nie dowie się już, co ich tu sprowadzało.

Jako, że w karczmie zapadła niezręczna cisza, elfka od niechcenia zwróciła się do drugiej nieznajomej:

- Z daleka jesteście, pani?

Każda rozmowa była lepsza od tej nieprzyjemnej atmosfery.

[Tavarunya]

Tavarunya słysząc mężczyznę o raczej mrocznej aurze, z niedbałą swobodą stwierdzającego, że nie obchodzi go ile osób zgnie wskutek jego działań, zmarszczyła lekko brwi.
Mógłbyś się zdziwić pomyślała.
Z ulgą przyjęła jego zniknięcie, po czym skupiła się ponownie na czarnowłosej nieznajomej. Widziała, że i na niej gęsta atmosfera robiła raczej poważne i mocno negatywne wrażenie, ale odpowiedź na swe telepatyczne pytanie przyjęła jedynie lekkim skinieniem głowy. Zazwyczaj nie wtrącała się w nieswoje sprawy ale to osłupienie na jej widok... Cóż, było co najmniej intrygujące.
Zapytanie o jej pochodzenie przyjęła z lekkim rozbawieniem. Zastanawiała się przez chwilę, jak odpowiedzieć. W końcu zdecydowała się na częściową szczerość.
- Z innego planu astralnego, pani.
Jako, że nie miała zwyczaju prowadziś rozmowy przez pół sali, podeszła bliżej.
- Pozwólcie, że się przedstawię. Moje imię Tavarunya.

[Kaiba]

Nareszcie mógł się odprężyć, no tak prawie. Gdyby nie liczyć kamuflującego się gdzieś w tym pomieszczeniu jegomościa i nowej przybyszki. Przez chwilę badał ją swoim wyczulonym magicznym zmysłem. Jakiej ona jest rasy? Nie przypomina mi żadnej z mi znanych. Robi się co raz dziwniej. Gdy adrenalina opadła, chłopak poczuł się niesamowicie wyczerpany psychicznie. No świetnie, a tej nocy najpewniej nie będzie mi dane zaznać snu. Opadł jak worek kartofli na najbliższe wolne krzesło. Obrzucił spojrzeniem Saurę, nie wyglądało na to by sytuacja była zła. Kto jak kto, ale Ona na pewno sprawi lepsze pierwsze wrażenie niż ja. Znam Ją dość dobrze, śmiał bym dedukować, że zaprosi ją do stolika przy którym siedzę.

Airlin zdawała się powrócić do stanu mentalnego dziewczynki w jej wieku - Kaiba upewnił się gdy tylko zaczęła go zalewać potokiem słów z których żadne nie zdołało w najmniejszym stopniu wywołać u niego jakiejkolwiek reakcji. Wygląda jakby miała się zaraz popłakać, co poradzić to nic dziwnego biorąc pod uwagę, że ma jakieś jedenaście lat. Wzdechnął ze zrezygnowaniem. Przyłożył rękę do jej policzka, wysłał jej telepatyczny przekaz: Nie gorączkuj się tak, na wszystko przyjdzie odpowiedni czas.

Spodziewał się wielu rzeczy, ale nie podekscytowanego pisko-wrzasku na całe pomieszczenie "Jak to zrobiłeś?! Jesteś brzuchomówcą?". Złapał się za głowę, przejechał ręką po twarzy. Czy ona się ze mnie nabija? Jak ktoś może nie wiedzieć o istnieniu magii? To nie ma najmniejszego sensu... Przyglądał się małej przez dłuższą chwilę, o dziwo nie odzywała się, jedynie wpatrywała się w niego samego w taki sam sposób w jaki on w nią. Potrafił dojść tylko do jednej konkluzji, ktoś mieszał w jej wspomnieniach. Może chciał wymazać je zupełnie? Nie, to nie jest możliwe. Nie ważne jak bardzo zbliżymy się do bogów, nigdy żadna istota nie posiądzie takiej mocy. Ale gdyby chciano tylko zapieczętować wspomnienia - to nie jest już niewykonalne. Tym razem w myślmowie wysłał przekaz elfcce i jej rozmówczyni. Przepraszam, ale potrzebuję Twojej pomocy Sauro. Musisz na chwilę nam wybaczyć nieznajoma, to potrwa tylko kilkanaście sekund. Dalszą część usłyszała już jedynie jego przyjaciółka. Przypuszczam, że ktoś mieszał we wspomnieniach Airlin. Wspomnień nie da się kompletnie wymazać, ale da się je zapieczętować. Czy użyczysz mi na chwilę swojej siły? Spotkajmy się w umyśle "naszej" blondyneczki.

- Zaśnij. > Powiedział unosząc przed twarz małej rękę z pierścieniem. Złapał ją bez problemów, usadził na krześle obok swojego. No to do roboty...

Umysł nie stawiał oporu, świadomość Kaiby weszła gładko jak naostrzony nóż w rozmiękłe na czterdziesto stopniowym upale masło. Wiedział już czego ma szukać, jakiegoś obiektu przypominającego pojemnik - wytrzymały pojemnik. Zaskakująco prosto poszło, ledwo się rozejrzał a dostrzegł metalową sferę. Podszedł do niej, miała na sobie wyżłobione linie. "Przypomina to układ krwionośny" - Pomyślał na głos. "Czyli jeśli ta kula została stworzona za pomocą magii, to do zniszczenia jej potrzeba jedynie potężniejszej esencji..." - Kontynuował swoje ciche przemyślenia. Dotknął obiektu. Nagle poczuł jak opuszczają go siły, upadł na jedno kolano. Zaczął ciężko dyszeć, nie puszczał. Kanały powoli wypełniały się czerwoną esencją.

- Świetnie, jesteśmy w kropce. Jeśli ten szpieg spostrzeże... Nie. Gdy ten szpieg spostrzeże, że siły opuściły któreś z nas, reszta nie pozostanie bezczynna. Ale nawet gdybym chciał nie mogę tego puścić... Inaczej tak właśnie by się stało gdy zawróciło mi się w głowie. W wypadku gdyby ktoś słaby próbował przełamać to zaklęcie, umarł by próbując. Ten kto to stworzył nie był głupi. Pomóż mi, szybko. Inaczej nie starczy mi sił by otworzyć portal... Jak tylko odpoczniemy wrócimy to z powrotem, obiecuje.

W ostatnich sekundach dodał jeszcze: Zabierz ze sobą tę osobą z którą rozmawiałaś, mogą spróbować ją wyeliminować.

[Saura]

Z innego planu astralnego, tak? Na twarzy Saury pojawił się cień zdumienia, który szybko ustąpił zainteresowaniu. Przyjrzała się ponownie Tavarunyii, tym razem z większym namysłem. Taka odpowiedź wiele tłumaczyła. Czarnowłosa była zaskoczona owym wyznaniem, ale nie zszokowana. W końcu jej nauki obejmowały także magię ducha lub jak kto woli magię astralną, więc przynajmniej teoretycznie wiedziała, iż na innych planach astralnych mogą egzystować różne byty. Co jeden z nich robił na ziemskim planie? Na to pytanie warto by było poznać odpowiedź. Saura jakoś nie mogła sobie wyobrazić, że ta istota pojawiła się tutaj z czystego przypadku. A może... Czyżby sprawy w Efne były tak poważne, iż wymagały interwencji kogoś ze świata astralnego? Jeśli istotnie tak było, to bez dwóch zdań wdepnęli Z Kaibą w bagno a nie w bajorko, jak wcześniej przypuszczała. Elfka ocknęła się ze swoich rozważań i złożyła pełen ukłon:

- Witaj na ziemi, Tavarunyo. Jestem Saura Ceres...

Właściwie nie musiała przedstawiać się w pełni, jednak bardzo chciała zobaczyć reakcję rozmówczyni. Młodsze elfy z jej rodziny rzadko włączały się w kontakty z sferą astralną. Ta część obowiązków zdecydowanie należała do starszych i bardziej doświadczonych. To oni wgłębiali się w astralne podróże a także kontaktowali z tamtejszymi bytami. Na swój zaborczy sposób nadzorowali również przepływ pomiędzy ziemskim a astralnym planem. Rzecz jasna w imię Równowagi, której materialna część mogła zostać zakłócona, jeśli zbyt mocno zadziała na nią jej duchowy czynnik. Dlatego Saura chciała wiedzieć czy jej ród zauważył, iż na tym świecie pojawił się ktoś z innego wymiaru. O ile Tavarunya utrzymywała jakikolwiek kontakt z grupą materialnych stworzeń, które z dumą przedstawiały się wszystkim jako Opiekunowie Harmonii tego świata. Równie dobrze mogła uznać ich zasady za śmieszne i zupełnie zignorować cały ród Ceres. Uśmiechnęła się w duchu przy ostatniej możliwości. No, przynajmniej jej rozmówczyni byłaby pierwszą osobą od wieków, która ich zignorowała. Nieźle zraniłaby dumę rodziny.

Saura zamierzała zamienić z Tavarunyą jeszcze kilka słów, gdy nieoczekiwanie dał o sobie znać Kaiba. Dziewczyna zwróciła się w jego stronę z niekłamaną mieszanką zaskoczenia i konsternacji. Co on wyprawia? Odpowiedź przyszła szybko. Pełna interwencja w umysł tutaj? Na środku sali, przy ludziach? Duże ryzyko, biorąc pod uwagę to, iż mógł napatoczyć się ktoś agresywnie do nich nastawiony.

Westchnęła z irytacją. po czym przygotowała mentalnie do wkroczenia w cudzy umysł. W owej sytuacji nie mogła jednakże pozwolić sobie na beztroskie oderwanie się od rzeczywistości. Ktoś musiał zachować czujność. Przygryzła wargi a po chwili namysłu zwróciła się do nowo poznanej przybyszki:

- Chciałabym móc z Tobą jeszcze pomówić Tavarunyo, ale mój towarzysz może potrzebować pomocy. To coś nieoczekiwanego także dla mnie, zwłaszcza, iż nie jesteśmy sami... Dlatego, zastanawiam się czy mogłabyś zostać na ten czas Koordynatorem całego połączenia umysłowego - czarnowłosa przyglądała się wyczekująco rozmówczyni. W zasadzie nigdy nie prosiła o nic niedawno poznane osoby. Przede wszystkim ze względu na to, że nic o nich nie wiedziała. Ale w tej sytuacji miała do czynienia z kimś pochodzącym z planu astralnego. Bytem o wyższej świadomości. Mogła więc obdarzyć ją pewnym kredytem zaufania, nieprawdaż? Chodziło tylko o to, by obserwował przebieg połączenia umysłów a zarazem utrzymywał kontakt z rzeczywistością.

Saura potrząsnęła głową, mruknęła coś o porywczych mężczyznach, wreszcie zdecydowała zbliżyć do siedzącej przy stoliku dwójki. Wejście w umysł dziewczynki, jak zwykle nie było trudne. Elfka powiedziałaby, iż prostsze niż poprzednio, jako ze Kaiba już utorował drogę. Otoczenie sali zniknęło w mgnieniu oka i Saura pojawiła się przy Kaibie w manifestacji umysłu Airlin.

- Z czym mamy tu do czynienia? - zadała pytanie spokojnym, może nazbyt spokojnym tonem.